4 Pieces of Heart

2. Дахин уулзсан боловч...

-3 өдрийн дараа-

Кан туслах: Хэн нь ч ирээгүй юм уу, хатагтай?

Кван уртаар санаа алдаад: Ирэх байх аа.

Удалгүй хаалга онгойн Жисү орж ирлээ.

Жисү: Би уг нь 2 хоногийн өмнө ирэх гэсэн ч төөрчихлөө л дөө.

Кван: Илүү тодорхой зааж өгдөг байж.

Жисү: Зүгээр дээ. Ингэхэд нөгөө хэд маань ирээгүй юм уу?

Кван: Харин тийм ээ.

Жисү: Өө, уг нь би ганцаараа сүүлд ирсэн байгаасай гэж их хүссэн юмсан.

???: Би ирчихсэн шдээ.

Жисү: Сүхён аа~

Сүхён: Сайн уу?

Жисү нулимсаа арчин: Сайн.

Сүхён: Уулзаагүй удсан байна шүү.

Жисү: Тийм ээ, 4 жил өнгөрчихсөн байна.

Тэр хоёр өнгөрсөн 4 жил юу хийж, яаж амьдөрч байснаа ярилцах бол Кван тэднийг баяртай байгаад инээмсэглэн сууна.

Кван: Би та хоёрт зориулж гүзээлзгэнэ, зайрмаг авсан. Хөргөгчинд байгаа болохоор хүссэнээрээ идээрэй.

Сүхён: Нээрээ юу?

Жисү: Баярлалаа.

Кван инээмсэглээд явах гэтэл Жисү: Хайчих гэж байгаа юм бэ?

Кван: Ажил руугаа явлаа. Ямар нэгэн юм хэрэг болвол Юнжэг дуудаарай.

Сүхён, Жисү: За.

Сүхён: Ингэхэд Юнжэ гэж хэн билээ?

???: Би.

Дуу гарсан зүг рүү харахад намхан, 18 настай болов уу гэмээр охин зогсож байв.

Тэр охин бөхийгөөд: Өнөөдрөөс та хоёрын туслахаар түр ажиллах Кан Юнжэ байна.

Кван: За, би явлаа. Кан туслах аа, явцгаая.

Кан туслах: Мэдлээ.

Жисү: Хөөрхөн охин байна.

Юнжэ: Харин чи царай муутай юм.

Жисү: Юу гэнэ ээ? Муу бацаан чинь, ах захаа ч мэдэхгүй.

Юнжэ: Хөгшин гэдгээ гайхуулаад байгаа юм уу?

???: Хөөе, Кан Юнжэ!

Юнжэ: Өө, эгчээ. Яасан юм? Ажил руу явна гэсэн биз дээ?