Sadece düşün,
Her yeni güne farklı bir insanın bedeninde uyanarak başlasan ne yapardın? Günü o insanın hayatını yaşayarak, yanlışlarını görerek ve küçük sırlarını öğrenerek geçirsen ve geceyi o insanın bedeninde bitirsen nasıl hissederdin? Sadece bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazı anlar vardır hani, en kötü hissettiğiniz anlar. Kendinizi yere düşmüş, dizleriniz parçalanmış ve hatta ağlamamak için zor tutuyor gibi hissettiğiniz anlar, sonra o düştüğünüz yerden bir el uzatılır size.
inandığınız tüm yalanları, tüm kötü sonlu biten hikayeleri tam o an silersiniz ve bir doğru ya odaklanırsınız ya, şuan tam da öyle hissediyorum.
Bildiğim yalanlar bir bir silinmiş ve beni görmeyen kör gözler arasından uzatılan bir el. Benim yaşamadığım hayatta, sahip olmadığım bedenlerin arasından ruhumu sahiplenen biri vardı.
Bu çok muazzamdı.
Kafamı tekrar sol tarafıma çevirdim ve tüm dikkati ile içinde bulunduğumuz arabayı süren zavire baktım. Kumral saçları yüzüne dağılmış ve gözlerine yorgunluk çökmüştü.
O da benim kadar çok düşünüyor ve kendini yoruyordu, bunu anlayabiliyordum.
Zavir ile yaptığımız konuşmamızın üstünden saatler geçmişti, kitaplar üzerine konuştuk zavirle, filmler, şarkılar ve hatta hayallerini anlattı bana. Hava kararınca ya kadar hiç susmadık ikimiz de ve karanlık çökünce beni kendisi yeşin isimli kızın evine bırakmaya karar verdi.
Yeşinin kim olduğunu da söyledi.
Eski sevgilisiymiş
okula projesi için ilk geldiği zamanlar da tanışmışlar ve bir kaç hafta çıkmışlar.
Daha sonra ise yeşin ayrılmak istemiş.
Zavirin bu kıza olan duygularından emin değilim ama gözleri benimle konuşurken ki ışıltısını hala koruyordu.
Düşüncelerimi durdurarak başımı tekrar önümde ki cama çevirdim ve şehrin ışıltılı manzarasını ve yoğun trafiğini yeniden izledim.
