Unicode
" Hyuck!! "
အပြင်မှာထိုင်နေတဲ့ Lee Min Hyungကိုကျော်ကာ အခန်းထဲဝင်ပြီး ခေါ်လိုက်တော့ Jaeminရင်ခွင်ထဲမှာ Hyuckက ငိုနေသည် ။
" Hyuckဘာဖြစ်တာလဲ "
လက်အားဆုတ်ကိုင်ကာ မေးလိုက်သည်နှင့် Hyuckကိုယ်လေး ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ ပြိုဆင်းလာသည် ။
" Renjun "
" Wedding Dayကြီးမှာ ဘာလို့မို့လို့ ငိုနေတာလဲ "
" Renjun ငါမင်္ဂလာမဆောင်ချင်တော့ဘူး "
" မင်္ဂလာမဆောင်ချင်တော့ဘူး "
ငိုမဲ့မဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ Hyuckခေါင်းညိတ်ပြသည် ။
" Lee Minhyungမင်းကိုဘာလုပ်လိုက်လို့လဲ "
" မလုပ်ဘူး "
" ဘာမှမလုပ်ပဲနဲ့ ဘာလို့မင်းကစိတ်ပြောင်းသွားတာလဲ ။ မင်းမျှော်လင့်ခဲ့ရတဲ့ မင်္ဂလာပွဲမဟုတ်ဘူးလား ။ အခု ဆောင်မယ် အခုမဆောင်ဘူးနဲ့ ဝင်ချည်ထွက်ချည်လုပ်ရအောင် ဒါလိပ်ခေါင်းမဟုတ်ဘူး "
" ဟမ် "
Renjunစကားကြောင့် Donghyuckငိုတာတောင် နင်သွားသည် ။
" Renjun "
" ဘာလဲ "
" ကိုကြီးကလေ "
" ဘာဖြစ်လဲ "
" မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတာနဲ့ Canadaကိုပြန်တော့မှာ "
" အဲ့ဒါဘာဖြစ်လဲ "
" အဲ့တော့ ငါကိုကြီးနဲ့ခွဲရမှာပေါ့လို့ "
" မင်းရူးနေလား ။ လိုက်သွားလို့ရတာပဲကို "
" မင်းနဲ့မခွဲနိုင်ဘူး "
" ဘောကို လလေးလုံးလာပြောနေတယ် ။ ဖယ် မဟုတ်တာမလုပ်နဲ့ ။ မျက်ရည်တွေသုတ်တော့ ။ ဘောပဲ သောက်လုပ်ရှုပ်တဲ့ဟာတွေ "
ပွစိပွစိနဲ့Renjunပြန်ဆင်းလာတော့ Lee Min Hyungလှည့်ကြည့်သည် ။
" အလကား Hyung ။ ဘာမှမဖြစ်ဘူး သောက်ပိုတစ်သိန်းလုပ်နေတာ "
" သိတယ် ။ အဲ့ဒါကြောင့် မချော့ပဲနေတာ ။ Canadaလိုက်ခဲ့ဆိုတော့လည်း မလိုက်နိုင်ဘူး ။ ဒီမှာနေခဲ့ဆိုတော့လည်း မဟုတ်ပြန်ဘူး ။ တကယ်ပဲ "
KAMU SEDANG MEMBACA
ကျနော့်ယောက်ျား အမျိုးကောင်းသား [က်ေနာ့္ေယာက္်ား အမ်ိဳးေကာင္းသား ]
Fiksi PenggemarNoRen💚 BL JaeJun💚 Normal