Mağarada yaşananlar (Düzenlendi)

806 27 5
                                    

Biz bir adım daha attık ve yere düştük. Ben buranın bir tuzak olduğunu sandım.

Ayağa kalktım. Her yerim ağrıyordu. Kafamda bir ağrı vardı. Kendime geldim. Burası çok karanlıktı.

Ben Ömere ve Kenane seslendim. Yalnız boğuk bir sesle Kenan cevap verdi. Hiç bir yer görünmüyordu. Yalnız düştüğümüz yerden gelen ay işığı görünüyordu. Ben kendiliyimde "Allahım şu başımıza gelenlere bak" diye mırıldandım.

Kenanın cibinde çakmak vardı. Kenan çakmağı yaktı. Kenan çakmağı yaktığında burada bir sürü yol olan mağaraya düştüğümüzün farkına vardık. Yalnız aklımda bir soru vardı. Ömer neredeydi?

Burada yukarı çıkmak için yol yoktu. Biz Kenanla belki sesimizi duyarlar diye bağırdık ve bir az bekledik. Kimse sesimize yanıt vermedi.

Birden mağaradaki yolların birinden "Yusuuuff!!" diye bir bağırma duyduk. Biz çok korkuyorduk. Ellerimin ve ayaklarımın titremesine mani olamıyordum.

Biz yukarı çıkmayı denedik ama başaramadık. "Böyle olmayacak" dedim. Ömeri bulup çıkmak için mağaraya girmek zorundaydık. Ama Kenan da benim gibi çok korkuyordu ve gitmek istemiyordu.

Ben hem korkak, hem de kızgın bir şekilde söyledim: "Gerizekalı, anlamıyor musun? Buradan çıkmak için başka yolumuz yok. Burada böyle mal gibi kalamayız. Ömeri bulmalıyız".

Kenan kendini bir az toparladı. Biz bir az ileriye doğru gitdik. Bu sefer diğer mağaradan "Kenaaann!!" diğe bir bağırtı geldi. Kenan korkusundan altına yapacaktı.

Ben kendi-kendime "Allahım ne olursun bunun bir rüya olduğunu söyle bana" diye kendiliğimde söylendim. Biz yavaş-yavaş ileriledik.

Birden kafamızın üstünden yarasa gibi bir şey uçtu. Biz "Aaaaa!" diye bağırdık. Çok korkmuştuk. Ama ilerilemek zorundaydık...

Kampda Bir GeceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin