1.9

939 89 52
                                    

£

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

£

"Neden beni daha önce buraya getirmedin? Sırf bu yüzden bile seni terk edebilirim."

Güldü.

"Orası biraz zor da, neyse. Sana gelip, hadi evime gidiyoruz deseydim, beni tokatlardın, Jennie."

"Yumruklardım, tokat az kalırdı."

"Hah, bak bu yüzden hiç boşuna beni suçlama."

Özel bir sitede, kırk katlı bir binanın kırkıncı katında evi vardı ve çatı katında şirin bir köşesi vardı. Henüz cesaret edip, aşağıya bakamamıştım. Fakat yerdeki halının üzerine uzanıp, sanki elimi kaldırsam tutacakmışım gibi olan yıldızları seyretmekten kendimi alıkoyamamıştım.

"Oraya bakınca sanki birçok şey görüyorsun, ama bana göre sadece minik yıldızlar parlıyor. Veya ben geceyi senin kadar çok sevmiyorum diye anlamıyorum."

Kafamı çevirip ona baktım.

"Olabilir, ama aslında onlarla birçok şey konuşuyoruz, hiçbir şey konuşmadan. Beni sebepsizce güldüren tek şey olabilirler. Böyle kafamı kaldırırım, bakarım ve dudaklarım izin bile istemeden kıvrılır."

"Sana baktığımdaki tüm duygularımı, cansız olan varlıklara hissetmen garip hissettirdi."

Kaşlarım çatılırken "Ne?" diye sordum. Aklıma gelen ilk kelimeyi bırakmıştım dudaklarım arasından.

Dakikalardır bana bakmayan bakışlarıyla birlikte kafası da benim tarafa döndüğünde, burunlarımızın arasında az bir mesafe vardı.

"Gece gibi bir kadınsın, gülüşünde yıldızları, bakışlarında Ay'ı gizliyorsun. Duyguların gecenin karanlığında saklanmış, Ay'ın ışığı tadında güzelliğin var."

"Bu kadar güzel konuştuğunda seni öldüresim geliyor."

"Şiddet senin sevme şeklin, anladım." diyerek kahkaha attı.

Gülüşünden önce, gamzeleri bakış açıma girdiğinde, tıpkı bana söylediği gibi güzel sözler bulup söylemek isterdim ama o an başka bir şey düşünmeden sadece izlemiştim. Gözlerin kameralar gibi olmasını isterdim, güzel anıları kaydetmek ve geriye sararak tüm gün izlemek gibi olsaydı keşke. Zira bu görüntü 'neden yaşıyorum' diye kendi kendime sorduğumda, güzel bir cevap olabilirdi.

"Hayır, gülmeye devam etsene.."

Kaşları havalanırken, ne olduğunu anlamadan bana bakıyordu.

First rule; don't love [ jenkook ] ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin