🔗Genç Kurgu & Polisiye🔗
Daha çok kısa süredir yeni evinde oturan Toprak, bir gün en sevdiği ve manevi değeri yüksek olan kolyesini evinde bulamadığı için aşağıdaki sığınağa yerleştirdiği kutuların içine bakmak amacıyla sığınağa iner.
Sığınağa ind...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O arkadaşın olacak Azra'ya söyle. Aras onu benimle aldatıyor. Belki de benden başka kişiler de vardır kim bilir?
Ama söyle tedbirini alsın, yoksa hem senin için hem de arkadaşın ve aşırı sadık sandığı sevgilisi yönünden çok kötü olur haberi olsun.
Aras sadece benim olarak kalacak, bunu da o küçük beyninize sokun.
Derin bir of çekerek nota baktım. Aras zaten güvenilmez birisiydi ve Azra ona gözü kapalı güveniyordu.
En başından beri onu sevgisinden vazgeçirmeye çalışmıştım ama olmamıştı. Şimdi bu uyduruk not kağıdı için -ki benim vereceğim not kağıdı için- sevgilisinden asla vazgeçmezdi.
Tek şansım bu kişiyi bulmaktı. Bunu da yanımda oturan çocuk sayesinde yapabilirdim.
Daha fazla vakit kaybetmeden koşarak okuldan çıktım. Onu göremeyince de mecburen otobüs durağına koştum.
Artık bu iş yarına kalmıştı.
Otobüs, durakta birkaç dakika bekledikten sonra geldiğinde oflayarak bindim.
Belki grupta numarası vardır diye düşünerek otobüste ilerlediğimde şansıma mı bilmiyorum, yoksa her gün aynı otobüse mi biniyorduk onu da bilmiyorum ama çocuğu gördüm.
Sevinçle boş olan yanındaki koltuğa oturduğumda kulağındaki kulaklığı çıkardı ve bana döndü.
"Sen?" diye mırıldandığında gülümsemeye çalıştım.
"Toprak." deyip elimi uzattığımda, uzattığım elimi sıktı ve "Tolga." diye mırıldandı.
İşi uzatmamaya çalışarak elimdeki not kağıdını ona göstermek için cebimden çıkardım.
"Azra benim en yakın arkadaşım." diyerek söze başladım ve notu ona uzattım.
"Bu işi tek başıma halledebileceğimi sanmıyorum."
Notu okuduktan sonra bana geri verdiğinde kaşları çatık bir şekilde bana baktı. "Yani?"
"Bu notu kimin verdiğini, yani kim olduğunu bilmesen bile nasıl birinin verdiğini bana söylemen lazım. Yoksa arkadaşım bana inanmayacak ve başına bir iş gelecek." dediğimde elinde açıkta kalan telefonunu cebine soktu ve bana doğru, yüzünü net görebileceğim bir biçimde döndü.
"Bu notu veren bir erkekti." dediğinde üzgünce inen kaşlarım üzerine kafamı koltuğa yasladım.
"İşte bunu yapma bana." dediğimde ellerini havaya kaldırdı.
"Peki nasıl birisiydi? Belki en yakın arkadaşına verdirtmiş olabilir."
"Uzun boylu, zayıf, gözlüklü ve siyah saçlı birisiydi."
