Başka Bir Peri Masalı [Tamamlandı]

🐥#14||Yanlış ev

"Senin önceden ayarlanmış bir evin var mı?" dedim Adriel'a dönerken.

"Aslında var." dedi ve gülümsedi, ilk bana sonra ileri baktı.

Eliyle işaret ettiği eve bakarken, kapı açıldı ve dışarı çıkan kişi, beni şaşkınlığa uğrattı.

"A-adrien" dedim kekeleyerek. "Onun burda ne işi var?" Nefes alış verişim hızlanmıştı. Çıktığı kapıyı ardından örtüp önünü bize döndü.

"Defilede model olarak çıkacak." Kaşlarım çatıldı ve Adriel'den hesap sormak için bir iki adımda önüne geçip ona döndüm.

"Biliyordun!" dedim dişlerimin arasından.

"Benim buraya geleceğimi biliyordunuz! Ne planı bu!?" Adriel yavaşça kafasını sağa sola salladı.

"Kampüsünüz için konaklama yerini babam sağladı. Bu da işimize geldi." Sesi benim aksime sakindi.

"Ne demek, işimize geldi?" Bana doğru bir adım attı.

"Adrien acı çekiyor Marinette." Dudağımın bir yanı yukarı doğru kıvrıldı ve kapattığı mesafeyi tekrar bir adım geri giderek açtım.

"Geçmişi tekrar güne getirmenin kimseye faydası olmaz, inan bana olmaz."

Cevabını beklemeden onu arkamda bırakarak yürümeye başladım ve ıssız bir ev aradım, merkezden uzakta.

Birkaç yer baktım aslında ama hepsi doluydu. Başka bir evin kapısını çalıp, kulağımı kapıya yasladığımda içimden bir ses duymamak için dua ediyordum.

Biraz bekledim öylece. Herhangi bir ses gelmediğinde kapı kulpunu tutup kapıyı açıp içeri girdim, içeride kimse olmadığına emin olduğum için içeri hiç bakmadan kapıyı da arkamdan kapattım.

Önümü döndüğümde kulaklıkla bir şeyler dinleyen kişi birden bana baktı ve aniden ayağa kalkıp kulaklığını çıkardı.

"Marinette?" Bir an ne yapacağımı şaşırdım .

"Ben kapıyı çaldım, boş sandım. Yanlışlıkla oldu."

Birden arkamı dönüp, kapıyı açmak için yeltendim ama kulptaki elimin üzerinden Adrien kulpu tutup, çıkmamı engelledi.

Arkamdaydı. "Gideceğim." dedim ve kulptaki elimi silktim.

Kolumdan tutup beni kendine çevirdiğinde, çok uzadığını fark ettim. Ona bakmam için kafamı kaldırmam gerekiyordu.

Gözlerimiz kesiştiğinde, anlamsız bir bakışma geçti aramızda. "Elin nasıl oldu?" dedi kapıya iki eliyle dikme indirirken. Kapı ile onun arasında kaldığımda bunu nerden bildiğini düşündüm.

"Adriel mi söyledi?" Başını olumlu anlamda aşağı yukarı salladı.

"Geçti." dedim. Ardından, "Başka bir şey yoksa gideceğim, zamanımı çalıyorsun."

Yavaşça bana doğru eğilip, alnını alnıma yasladığında, geri gidecek bir yerim yoktu. Kıpırdamaktan da korktum. "Kendine gel." dedim hızlıca.

"Bu yaptığın hiç hoş değil." Beni dinlemesini umarak söylenmeye başladım.

"Geri çekil, kendine gel, gitmek istiyorum artık!" Sesim gür çıkmıştı ki, dudakları dudaklarımı örterken, başımı hızla sağa sola salladım, onu öpmek istemiyordum!

Sağ elini çenemi sıkıca kavradığında başımı haraketsiz bir konuma getirip, öpmeye devam etti.

Kalbim çok hızlı çarpıyordu. Dizlerimin üzerine düşeceğimi sandım ki, sol eli belimi tutarak bana destek oldu.

Bir süre sonra, nefes nefese kalmış bir şekilde dudaklarımızı ayırdı ve tekrar alnını alnıma dayadı. Sağ eli de belime indiğinde, beni kendine çekip sıkıca sarıldı.

"Bu yaptığın da neydi!" Söylenmeye devam ediyordum nefes nefese.

"Sadece sarıl, bunu bana çok görme, lütfen." Kulağıma fısıldadı ve beni öylece susturdu.

"Özür dilerim Marinette." Onu kendimden ittirmem çok zor olmuştu ama biraz dahi olsa benden uzaklaşmasını sağlayabilmiştim.

"Özür dilemen geçmişi düzeltmedi! Benden uzak dur Adrien Agreste!"

Kapıyı çarpıp ordan çıktım.

Çok mu beklettim sizi :(((
Ama napimmm yaaaw
Neyse 1 yeni bölümün daha sonuna geldik LQJZPQISLQKSLQKWOZKQKOSOSQKZ
Final olarak 25. Bölüm düşünüyorum
Tşk.
bb.

Bölüm yorumları buraya,

Tavsiye fikirler buraya,

Öptümmmmmm🖤
Dikkat edin kendinizee33💖

🤙🏻