Miłość na odległość [skończona]

Rozdział 22

Minęły dwa tygodnie, a rozmawiałam z Filipem tylko dwa dni . Tylko . A pisałam od czasu do czasu jak z osobą która nie jest dla mnie blisko . Oddaliliśmy się od siebie i to sporo.  Nie ma tego uczucia które było. Chce to naprawić ale pytanie czy on chce też . Całymi dniami jak nie szkoła to Monika .  Widzę na Snapie że każdego dnia gdzieś razem wychodzą itp.  Dziś przylatuje do Polski na wekeend . Chcemy się spotkać i porozmawiać. Mam nadzieję że uda nam się szczerze porozmawiać i będzie już dobrze. Od godziny swoje przed szafą i myślę co na siebie ubrać . Zero pomysłu . A że to już październik i jest zimno to żegnajcie sukienki i krótkie spodenki . Dobra mam ,sukces.

Postawiłam na prosty styl . Czyli czarne rurki, czarna bluzka to tego mała torebka i trampki . Mimo że aż tak nie jest zimno to wezmę ze sobą kurtkę .
Wyszłam
Idę
Czuję się jak bym szła na spotkanie z osobą której nie znam . Nie wiem co się dzieje . Czuję, że stanie się coś czego nie chce . Dobra nie ważne . 

Z daleka widzę już mojego księcia. Zmienił się ,fryzura inna,styl zmienił . Inni chłopak.

-Hejka - powiedziałam mu i mocno się przytuliłam się do niego. Tęskniłam i to bardzo. Tak wiem powtarzam się ale no cóż. Mam nadzieję że zrozumiecie .
- Cześć- oho to nie było zwykle cześć tylko takie no cześć. Takie jak by ponure . Dziwne
Postanowiliśmy że przejdziemy się po parku . Opowiadaliśmy sobie co się wydarzyło przez ten czas rozłąki . On mi opowiedział jak u niego wygląda życie w innym kraju . Na chwilę przystaną i poprosił byśmy usiedli na ławce . No okej .
- Słuchaj jesteś super dziewczyną ....ale
- Dobra Filip wiem do czego zmierzasz,odejdź zanim powiem kilka słów za dużo .
Wiedziałam , wiedziałam kurde . Moje podejrzenia były słuszne,wiedziałam że coś złego ale kurde to serio . Nie chciałam by kończył bo wiedziałam co powie . Że to koniec .
- Ale Justyna proszę daj mi powiedzieć, wytłumaczyć dlaczego .
To było tak , że brakowało mi Ciebie . I pojawiła się Monika,polubiliśmy się bardzo . I dwa razy były między nami takie momenty ,nie wiem jak to powiedzieć
-Wprost - nic mnie już nie zdziwi ludzie serio
-Pocałowalismy się
O kurde. Dobra jednak zdziwiło i to bardzo .
- Filip nie wierzę że to mówię ale , życie Ci szczęścia . Bądź szczęśliwy. Ja spróbuję o tobie zapomnieć ty już to zrobiłeś ze mną.  Żegnaj
I odeszłam . Pewnie teraz takie myślicie czemu nie walczę,nie przekonuje żeby wrócił to mnie .
Zauważyłam w jego oczach jak mówił o Monice coś czego nie miał jak był ze mną.  I jedynie bym sama siebie bardziej krzywdziła. Trudno wiem, że będzie trudne ale muszę zapomnieć. Na pewno kontaktu z nim nie będę mieć . Nie dam rady .
Gdy wróciłam do domu położyłam się do łóżku i leżałam . Na nic nie miałam ochoty. Pisali do mnie znajomi ale nie miałam ochoty z nikim pisać ,gadać ani myśleć. Zamknęłam oczy i poszłam spać.

  Coś się zaczyna , coś się kończy. Jakiś rozdział się zaczyna by się zakończyć. Mój już się skończył.