BS#5: The Billionaire's Favorite Woman -COMPLETE-

Kabanata 6

－－－－－－－－－－

"WAITRESS lang ba talaga?" Tanong ni Sir Eric na tila may gustong pahiwatig.

"Yes po. Sige po, Sir. May gagawin pa po ako." Agad na sagot ko at nagmadaling umalis sa harap nila. Baka mamaya kung saan pa mapunta yung usapan nila.

I heard them laughing dahil umalis na ako. They were obviously teasing him pero tahimik lang si Sir Caesar.

Ginawa ko na yung mga dapat kong gawin. From taking their orders to cleaning some tables. Siniguro kong malinis yung bawat corner ng pwesto ko.

Hindi ko na rin namalayan na tapos na wala ang working hours at oras na para umuwi. Pagod na pagod na yung katawan ko sa dami ng ginawa ko ngayon.

I sighed in relief ng makapasok ako sa locker room. Ako nalang mag-isa dahil ako ang nakatoka para maglock ng bar. Kahit na ilang months palang ako, pinagkakatiwalaan na nila ako.

"I want to go home!" Pagod na sabi ko.

"Then go home." Halos tumalon ako sa kinaroroonan ko at tumingin sa likod ko.

"Jusqko naman boss, wag kang manggulat at baka nasipa kita." Sabi ko sa kanya at kinuha yung gamit ko sa locker para pumuntang banyo para magbihis.

Paglabas ko ng banyo, I saw him sitting in a bench. "Bakit nandito ka pa, Sir Caesar?" Takang tanong ko sa kanya.

"Waiting for you. I'll send you home." He said and massage his forehead. "Wag na Sir. Kaya ko namang umuwi mag-isa. No need to send me home."

"No, I insist. Are you done? Let's leave this place." Tumayo na ito at naunang naglakad palabas ng locker room namin.

Parang no choice ako dahil hinintay niya talaga ako mula sa labas ng club at nakasandal sa kotse niya. Halatang pagod na ang itsura niya.

Siniguro kong nakalock ang pinto ng club at lumapit na ako kay Sir Caesar. Pinagbukas niya ako ng pinto ng passenger seat.

"Salamat po." At pumasok na ako sa loob ng sasakyan. Pumasok narin siya sa loob at pinaandar ang sasakyan.

"Roxas Boulevard nalang ako, Sir Caesar. Sasakay nalang ako ng taxi nun." I said pero umiling siya. "I'll send you directly to your home. Delikado na ngayong oras."

And as expected, hinatid nga niya ako deretso sa bahay ni Lola. I said thank you to him and waved goodbye. Agad na pumasok ako sa bahay ni Lola gamit and spare key at dumeretsong kwarto namin nina Miles at Mireya.

Pero napahinto ako bigla dahil sa tunog na ginawa ng phone ko.

New message!

From: Unknown

Sleep well, Margaret. I'll see you tomorrow.
-Caesar

Tumaas yung kilay ko sa nabasa kong text. Number ni Sir Caesar ito? Saan niya nakuha yung number ko?

Ah shit! Boss ko nga pala siya, malamang ay nasa form ko yung number ko.

Hindi na ako nagreply sa kanya at agad na pumuntang banyo para maghilamos. Pagkatapos kong maghilamos at nakapagpalit ng damit, tumabi na ako sa kanila.

Halos alas-dos na ako gising dahil pagod na pagod yung katawan. I stretched my arms and legs before going to bathroom. Inayos ko na rin ang higaan namin at nagpalit na ako ng damit.

Paglabas ko, pinuntahan ko agad ang dalawang kapatid ko na ngayon ay kumakain ng meryenda nila. "Good afternoon ate!" Sabay na bati nila saakin.

Lumapit ako sa kanila at binigyan sila ng magaan na halik sa pisngi. "Good afternoon din sa inyo. Kain lang kayo diyan."

Kumuha ako ng plato ko para sabayan sila sa pagkain. I am eating for my Brunch. I smiled at them and start eaing with them.

We spend our whole afternoon playing. Lalo na at malaro si Miles. We played with her barbies and some stuffed toys.

Nang makaramdam na sila ng pagod, pinaliguan ko sila at inihiga sa kama para makatulog na sila saka na ako nag-ayos ng gamit para magtrabaho.

And for the first, malalate ako sa trabaho. Sumabay pa ang rush hour ngayon. Kailangan ko na talagang magtaxi kaya sinubukan kong mag-abang sa gilid ng kalsada.

I am 30 minutes late at wala paring akong masakyan. Lumipas na ang sampung minuto pero wala paring tumitigil na taxi.

Until I noticed a familiar car that stopped infront of me.

Binaba nito ang window ng sasakyan at bumungad ang gwapong mukha ni Sir Caesar. Biglang bumilis yung tibok ng puso ko dahil dun.

"Sakay na." He said at tinaas na muli yung window niya without hearing what will I say.

Sumunod naman ako at sumakay sa passenger seat. Mas maganda na ito kesa sa maghintay ako ng ilang minuto pa.

"Why are you late?" Seryosong tanong niya saakin habang nakatingin sa daan. "Pasensya na, Sir Caesar. Inasikaso ko kasi yung dalawa kong kapatid."

Yumuko ako at tinignan ang wristwatch ko. Mukhang galit na galit ito dahil late ang employee niya. Kasalanan ko naman din eh.

He didn't talk again hanggang nakarating kami sa bar. He parked his car to his spot and turned off the engine.

I was about to get out of his car when he pulled my left arm. I looked at him with a confused eyes.

"Do you know how worried I was to you?"

－－－－－－－－－－