BS#5: The Billionaire's Favorite Woman -COMPLETE-

Kabanata 11

－－－－－－－－－－－

"BLOOMING ka ngayon sis ah." Cecil teasingly said nang makasalubong niya ako sa locker.

"Iba talaga ang aura kapag may gwapong manliligaw ka." Dagdag niya pa at tumawa ng malakas. Napailing nalang ako sa mga pinagsasabi niya.

"Gwapo naman ang jowa mo diba? Edi iba din ang awra mo." Balik ko sa sinabi niya. Napasimangot naman siya dahil sa sinabi ko.

"Wag mo na ngang imention yung lalaking yun. Ang manhid niya! Hutangina siya!" Parang umuusok yung ilong niya. Natawa ako sa kanya at nagponytail.

Kung hinahanap niyo yung boss ko kung nasaan na siya, umalis na siya. He said that he needs to go to the other branch of the club.

Tapos na ang working hours at oras na para umuwi. Kailangan ko pang ayusin ang mga gamit ko para makauwi na ako agad.

"Nga pala, may kamusta na yung dalawang anak mo?" Tanong ni Cecil habang inaayos ang mga gamit niya.

"Ayun, makukulit parin. Balak ko nga silang dalhin sa ibang lugar lalo na at parehas na maganda yung performance nila sa school." Paliwanag ko sa kanya.

Kinuha ko yung makeup remover ko para tanggalan na yung makapal na makeup na nasa mukha ko. Hindi talaga ako komportable sa pagsuot nito.

"Oh Sir Caesar? Kayo po pala yan. Hinihintay niyo po ba itong kaibigan ko?" Napatingin tuloy ako sa pinto at nandoon nga si Caesar. Tumango naman si Sir Caesar kay Cecil bilang sagot sa tanong niya.

Bakit ang bilis niya? Akala ko ba ay may aasikasuhin siya? Bakit andito na ito?

Naramdaman ko ang pagsiko ni Cecil at tumingin saakin na may nakakalokong ngiti. "Yung prince charming mo, mukhang hinihintay kana. Wag mong paghintayin ng matagal yan. Aalis na ako. Enjoy." Sabi niya habang tumatawa.

Agad na kinuha ni Cecil ang mga gamit niya at nilock ang locker niya. Matapos niya kinuha yung gamit niya at kumaripas na ito ng takbo. Naiwan kaming dalawa ni Sir Caesar sa locker room.

Yung mga ibang katrabaho ko at nagsiuwian na. Nauna na silang nag-out. Habang kami ni Cecil ay nakatoka sa paglock na naman ng club pero yung magaling kong kaibigan ay nauna.

"I want to do that." At naglakad na palapit saakin si Sir Caesar. Nagtaka naman ako sa sinabi niya.

"Ang alin?" Takang tanong ko sa kanya.

"Removing your makeup." He said at kinuha yung cotton pads sa kamay ko at sinimulang punasan yung mukha ko.

"Bakit gusto mong gawin yan?" Takang tanong ko ulit. Seryosong seryoso pamo siya habang inaalis ang make-up ko. Nakakunot pa yung noo niya. "Wala lang."

Tahimik lang itong inaalis yung make-up ko. Napangiti tuloy ako dahil dun. Napatigil naman siya bigla sa ginagawa niya dahil sa pag-ngiti ko.

"Why are you smiling? Did I made you smile?" He asked.

"Yup. Ang seryoso mo kasing mag-alis ng make-up ko." Natatawang sabi ko sa kanya. Ngumiti siya dahil sa sagot ko.

"Well, first time kong mag-alis ng make-up ng isang babae." Pacool na sabi niya and brushed his hair using his left hand.

"Dapat na ba akong magcelebrate?" And crossed my arms. He chuckled and nodded to my question.

After we closed the club, kumain kami sa malapit na fast food chain na 24hrs na bukas para mabigyan ng laman ang aming tiyan.

Siya na yung nagorder ng pagkain ko at ngayon ay nakapila siya sa counter. Nakaupo ako na ako at tinititigan lang bawat galaw niya.

Hindi ko talaga alam kung anong nakita niya saakin. I am just an average girl na pagiging waitress lang ang pinagkakakitaan.
Napabuntong hininga nalang ako

Dahil sa lamig na nararamdaman ko sa loob ng fast food chain na ito, nakaramdam ako ng antok. I lay my head on top of the table at unti-unting pinikit ang mga mata ko. Pagod na pagod na talaga ako.

-------------------

I woke up in an unfamiliar room. I roamed my vision around the room eventhough my eyes are still half close. Tumingin ako sa alarm clock na nasa side table.

2pm na pala.

Tatayo na sana ako pero nakaramdam ako ng hilo. Napaupo ako bigla sa sahig at napahawak sa ulo ko. Hindi pa pala ako kumakain kaya nakakaramdam ako ng gutom.

Sakto namang bumukas yung pinto at bumungad ang ang mukha ni Sir Caesar na may dalang tray.

"Bakit nandito ako?" I asked him in low voice.

"Nilagnat ka habang nasa fast food chain tayo. Ayoko namang iuwi ka dahil baka mag-alala ang mga kapatid mo sayo." Paliwanag niya na nagpagising saakin.

Yung mga kapatid ko!

"Don't worry about that. I already called your Grandmother and told her that you are sick. Siya na daw ang bahala sa mga kapatid mo kung bakit hindi ka makakauwi." Napatingin ako sa kanya. How did he know na ang mga kapatid ko ang iniisip ko.

Lumapit ito saakin at nilagay sa side table yung dala niyang tray saka akk tinulungan sa pagtayo at inipo sa kama. "I cooked porridge. Alam kong gutom kana paggising mo kaya pinagluto kita." At nilagay sa harap ko yung tray.

"Inumin mo rin yung gamot. Hindi ka muna papasok sa trabaho mamaya." Hindi ako papasok? No, hindi pwedeng hindi ako pumasok. Baka magalit si Manager.

"Hindi pwede Sir Caesar. Kailangan kong magtrabaho." Sabi ko sa kanya at kumawak sa braso niya para bawiin yung sinabi niyang hindi ako papasok.

"Babe, you are overworking yourself. Ngayon tignan mo ang napala mo! Just rest. I already told Manger Kim about your absence." Seryosong sabi niya.

Napayuko nalang ako at tinignan yung pagkaing nasa harap ko. Mukhang masarap pero naalala ko yung tinawag niya ngayon. Babe?

"Eat. Wag mo lang tignan ang pagkain mo." Aniya pa at pinahawak ang kutsara sa kamay ko.

Tinignan ko lang yung kutsarang nilagay sa kamay ko at tumingin sa pagkaing nasa harap ko. Binalik ko ulit yung mga mata ko sa kanya.

"Why are you staring at your food? Hindi mo ba gusto?" Nagpapanic na tanong niya.

"Anong meron ba saatin? Why are caring and sweet towards me?" Takang tanong ko sakanya.

Ngumiti naman ito bigla at nilapit ang mukha niya sa mukha ko. He gave me fast kiss on my forehead and looked at me again.

"I am caring and sweet towards you because I am courting you, Babe."

－－－－－－－－－－