SIFIR BEDEN AŞK

༻SÖZLEŞME༺

Resim: Çisem

Bu bölüm nesquik-17' naçizane hediyemdir desteğin için teşekkür ederim güzel yürekli insan 💕

*****

"Senin burda ne işin var..?" Dedim yaşadığım şaşkınlık karşısında, elim ayağıma dolaşmıştı.

" Lütfen önce otur konuşalım."

Seninle konuşacak, hiç bir şeyim yok!
Kafamı çevirdiğim her taşın altından, sen çıkıyorsun! Ben bundan gerçekten sıkılmaya başladım!
Tamam yaptıkların için minettarım, hatta binlerce kez teşekkür ederim. Ama artık dur!!"

Sinirden titriyordum... Aslında bu kadar sinirlenmemin sebebi, o saçma sapan mesajlardı!

Demekki uçaktaki baygın halimden yararlanıp, telefonumu karıştırmıştı! Hatta numaramı almıştı! Bu kadarı gerçekten fazlaydı. Hızla arkamı dönüp kapıya yöneldim...

"Sen kendini, ne sanıyorsun!"

Arkamdan gelen ses beni ateş topuna döndürmüştü... Şu an kendimden her türlü atağı bekliyordum. Ama kendimi tutmalıydım... Bana birden fazla iyiliği olan bu adama karşı, sabrım'ı sonuna kadar zorlamalıydım. Ellerimi sıkıp başımı ona çevirdim.

"Asıl bu soruyu, benim sana sormam lazım! Peki sen kendini ne sanıyorsun? Telefon numaramı gizlice alma cesaretini sana kim verdi!"

"Şu haldeyken, takıldığın tek nokta telefonmu gerçekten?"

"Benim halim seni neden ilgilendiriyor? Telefon benim özelim! Bu sana göre basit bir noktamı sadece?"

"Bak yanlış bir şey yaptım ve bunun farkındayım. Ama seni taciz etmedim. Sadece şansımı denedim ve tercihi sana bıraktım. İsteseydin sana gelen o saçma mesajı hiç okumadan silerdin."

"Bu seni haklı yapmaz!"

"Farkındamısın bilmiyorum? Ama vücudun ciddi sinyaller veriyor! Buna müdahale etmek istemiyor olabilirsin. Ama ben kayıtsız kalamam. Amacım seni yadırgamak, yada hayatına burnumu sokmak değil. Yanlış yaptığımın farkındayım, ne yapsam da beni yanlış anlayabilirdin. Sadece yardımcı olmaya çalışıyorum. Çünkü son derecede ciddi sağlık sorunların var... Sen bu halinle mutlu olabilirsin, ama sağlığın mutlu değil...

Onu hiç bölmeden, sabırla dinledim. Çünkü bu açıklamaya ihtiyacım vardı. Durumu anlatırken ki telaşı, ve büyüyen göz bebekleriyle ne kadar samimi olduğunu anlayabiliyordum. Hayatımda ilk defa biri kilolarımı değil, sağlığımı düşünüyordu. O kilolarıma değilde, bana verdiği zarara odaklanmıştı...

"Ciddi sağlık sorunları derken, neyi kastediyorsun?"

"Ben doktor değilim. Detaylı birşey söyleyemem. Sadece sana bir kaç soru sorma ma izin ver..."

"Dinliyorum?"

"Soğuk ortamlarda normalden daha fazla üşüdüğün oluyormu?"

"Çoğu zaman evet..."

"Peki ses kısıklığın varmı? özelikle sabah uyandığında?."

"Evet, genelde sabahları sesim kısık bir şekilde uyanıyorum"

"Sıkça ellerin ve ayakların şişiyormu?

Olumlu anlamda başımı salladım. Sıkıntılı bir nefes alarak yüzüme baktı...

"Çok fazla vaktimiz yok. Durum baya ciddi görünüyor. İşler daha fazla karışmadan, bir şeyler yapmamız lazım. Ben her halükarda sana yardımcı olucam. Tabiki bazı şartar karşılığında!"