Simula

11.9K 245 59
                                    

A lot of people sees night as a darkness. No matter how stars glimmered in the night sky. No matter how luminous the moon is, the dark is still conquering the wide skies at night.

Night. I'm always fascinated at it until it turns into something strong, love. I'm inlove with the night ever since I can't remember. Coz why not? Who wouldn't?

If I'll compare night to anything, It'll be life, maybe? Sometimes it's a starry night but most of the time it is a stormy one. A night without a star, a night full of darkness.

Umihip ang malamig na hangin at bahagya akong nangatal sa pagdampi noon sa aking balat. I hate the moody climate of the Philippines. Kanina lang ay napakainit, ngayon naman ay malamig at tila luluha ang kalangitan.

Naisipan ko na bumalik sa loob ng restaurant dahil sa lamig ngunit sa huli ay wala sa sariling umiling at isinantabi ang naisip.

I would rather die here than go back inside that restaurant. I'm sure I won't die just because of a cold night.

Wala sa sariling itinaas ko ang aking kamay na para bang maaabot nito ang maitim na kalangitan. Walang bakas ng mga bituin, tanging ang liwanag ng buwan ang nakakapagbigay buhay sa madilim na gabi.

Sa huli ay iniyukom ko ang palad at napangiti ng ibaba ang aking kamay.

An overspeeding car stopped in front of me. I was about to utter complaints when the window of the car beside the driver's seat opened and I heard a familiar voice.

"Mukha kang luka dyan!" I rolled my eyes as I heard Lucille.

Umikot ako papunta sa passenger seat upang sumakay doon.

She maneuvered the car the moment I entered.

"Where's your fiance?" She asked and I shrugged my shoulders off as an answer.

"Iniwan mo na naman? How is he?" She dramatically asked. Para bang alalang alala. Sandali niya pa akong binalinggan ng tingin bago ibinalik ang atensyon sa daan.

"I don't like him, what do you want me to do?"

"I thought he'll be your last fiance?" Her brow arched. I thought so. Napangisi ako ng maalala ang nangyari kanina. Well, everything went fine until I saw something.

"I don't like him as a fiance." Mariing sambit ko kaya't muli itong napalingon sa akin.

Pinanliitan ako nito ng mga mata at unti unting nabuo ang ngisi sa kanyang labi. "You don't like him or you saw something you don't like?"

I remember the reason why I'm so fucking irritated.

Nang nakuha ang order namin ni Adriel ay iniwan na kami ng waiter.

Tuwid ang aking pagkakaupo at pinananatiling pulido ang mga galaw.

Nagtagal and aking titig sa mukha ni Adriel. He looks so manly! His eyes, his pointed nose and those lips looks so kissable! But I won't try it.

Sa lahat ng naging fiance ko ay siya ang sa tingin ko ay maari kong pakasalan. Sa tingin ko ay siya yung tipo ng lalaki na pormal at hindi eskandaloso. What I mean is, hahayaan ako sa kung anong gusto ko at hindi seloso. Lalo na at hindi ko naman maipapangako na magiging butihing asawa ako.

Naalala ko ang fiance ko noong nakaraang linggo. I forgot the name. Nakita lang na may lalaking nakatingin sa akin ay agad na nitong sinugod at kinompronta. Muntik pa kaming mag-away ni Mommy dahil sinampal ko ang lalaking ipinapares niya sa akin.

I met Adriel's eyes and he caught me staring at him. Fuck! I gave him a smile. Sana lang ay hindi awkward ang pagkakangiti ko.

Igting ng panga ang isinukli niya sa aking ngiti. His squared jaw!

Taming The Night [Cosmos Series#2] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon