Taming The Night [Cosmos Series#2]

Kabanata 5

I'm in front of Creed's condo for two hours ngunit hindi pa rin niya ako pinagbubuksan. I know his pass code but I don't want to barged in. If he don't want to see me then be it. Nasisiguro ko na nasa loob siya dahil maaga pa lamang ay nasa harap na 'ko ng condo niya.

Maybe he's still mad because of what he saw. Napaupo na ako sa harap ng unit niya at nagsimula na namang bumuhos ang aking mga luha.

"Lavinia." I heard a familiar voice muttered. Nagangat ako ng tingin at bumungad sa akin ang bulto ni Creed. I glanced on the elevator. Galing siya sa doon so it means wala siya condo.

"Fuck, Baby. I'm sorry." Sambit nito na nakapagpagulat sa akin. I thought he's still mad.

I rose up, hindi pa ako nakakaayos ng tayo ay sumalubong na sa aking ang mahigpit na yakap ni Creed. Lalong bumuhos ang aking mga luha sa kanyang ginawa.

"I'm sorry. Hindi ko sinasadya. Forgive me, baby. Forgive me." Paulit ulit na sambit nito.

"Sorry, Creed. H-hindi ko ginusto na-" Hindi ko maituloy ang sasabihin dahil sa paghikbi.

"Shhh. I know, kasalanan ko. I'm sorry." Marahang sambit nito habang hinahagod ang aking buhok.

"No, a-ako ang may kasalanan. Kung nakinig ako sa'yo na 'wag pumunta ay hindi mangyayari iyon." If only I'm not stubborn.

"No, I'm at fault. Are you alright? T-that fucker harassed you and I am a fool for thinking that you're cheating." Isiniksik niya ang kanyang mukha sa aking leeg kaya naman naramdaman ko ang pamamasa noon. Fuck! Is he crying?

"I'm sorry. I did nothing instead of protecting you." Hinarap niya ako at hinawakan ang aking mga balikat. "T-tell me, anong ginawa niya sa'yo?" Nakumpirma ko ang iniisip nang nagangat siya ng tingin at sumalubong sa aking ang namamasa niyang mga mata.

"He k-kissed me." I stammered. I saw how his eyes darkened as his jaw clenched.

"Fuck that bastard." He whispered firmly. "I'll make sure that he'll pay."

Marahan akong umiling sa kanyang sinambit. "Huwag na, baka iyon pa ang ikapahamak mo. Your punches are enough."

"It's not enough. Hindi ko hahayaan na iyon lang ang abutin niya matapos ang ginawa niya sa'yo," Mariing sambit nito.

Why does time seems so fast when you're happy?

Almost two months had passed since that day. Hindi ko alam kung ano ang ginawa ni Creed kay Lance ngunit nabalitaan ko na mahigit isang buwan itong hindi nakapasok, na hindi ko alam kung ano ang dahilan. I assumed Creed have something to do with it.

We never fought since that day and that's because I'm not stubborn anymore, well sometimes I think. Ako lang naman ang dahilan ng pagaaway namin. Minsan kahit ako ang may kasalanan, sa huli ay siya ang unang susuyo at magpapakumbaba para lang mag-ayos kami.

I want to do the first move because I know that I'm at fault, yun nga lang every time na naiisip ko yung dahilan ng pagaaway namin ay para akong isang linggong nakakain ng sabon. My pride would not allow me to do the first move. Hindi ko maintindihan kung bakit ayaw makisama ng pride ko. It's too high na kahit ako ay hindi ko na maabot. Marunong naman akong magsorry, only if he'll do the first move.

A smile formed in my lips as I stared on Creed's back while he's preparing our brunch. Its Saturday and we're in his condo. Every Saturday ay nandito ako sa condo ni Creed. Pinapayagan naman ako ni Mommy at sinabi pa na mabuti dahil nagkakamabutihan kami ni Creed knowing na ikakasal na kami next year.

"Creed." Tawag ko dito habang may ngiti sa mga labi.

"Hhmm?" He hummed and I didn't answer kaya naman humarap ito sa akin.