Chapter 22

21 9 0
                                    

"Acia, are you okay?" Lore suddenly asked me when,we've reached the coast.

We are going back to the hotel,to get some stuff and also to change our clothes. Kael's father offered us to visit the famous lagoon and cave here in Palawan. 

"Of course,I'm okay" I tapped his shoulder before getting up to the boat.

"Okay na ba 'yung,mga sugat mo?" He went beside me and held my wrist to take a look at my black-and-blue arms.

Well it was a bit ugly look. But it's fine, at least, I'm not injured.

It was not very easy to see if you are afar from me. But if you have time to look deeper on it,makikita mo. Like  how Lore does.

"Yiee,holding hands sa umaga" tumatawang turo ni Math,sa ka kamay namin.

Kaya naman binawa ko agad ang kamay ko.

"O,kayo magsasama?" Nakataas na kilay na tanong ni Ali.

"Anong magsasama ka diyan?" Inirapan ko siya at kinuha na ang sagwan.

"Ako na ang magsasagwan,Acia. Just enjoy the view on our way." Nginitian niya ako at tinabi ang hawak kong sagwan.

"Sana all,Ali" natatawang sabi ni Math.

"Sige,ako lang magsasagwan. Pero lalangoy ka, ha?" Ali rolled her eyes. Sumampa na siya at hinintay si Math.

"Sungit mo!" sumunod sya sa kaniya.

Sunod naming nakita si Aya at ang mag jowa.

Nanatili ang titig ni Aya sa'min ng kasama ko.

"I'll go with,Acia. Baka mapaano yung braso niya" paliwanag ni Lore. Wew.

Aya smiled and went to me.

"Masakit pa ba?" Tanong niya.

Oo naman,Aya. Masakit pa rin. Masakit pa rin yung ginawa nilang dalawa sa'kin.

Hindi ko alam kung,isasatinig ko ba'yon o 'wag nalang.

"I'm okay naman na" nginitian ko siya bago mamataan si Kael,na papunta sa direksyon namin.

"Acia,bakit ka nandiyan?do'n tayo" turo niya sa kayak na gamit namin kahapon.

Hindi ko siya pinansin,inabala ko na lamang ang sarili ko sa pag-aayos ng vest na suot.

"Tara na,Kael" I saw them on my peripheral view. Aya was pulling him to there kayak.

My mind can't rid off  the thought of Kael's having a bad time with me last night. I can still remember how his eyes went dark and mad, because of me. I never had a chance to explain what the real scenario was. Because he was blinded by that time.

I couldn't find any reasons to get mad at him. Because at some point, I understand where he was really coming.

"Acia,hey. 'Andito na tayo" nabalik lang ang isip ko nang makitang nandito na nga kami. Lore was assisting me when Kael walked towards us.

"Ako na" malamig niyang tinignan,si Lore.

"Kaya ko na" sagot nito kay Kael.

I could almost imagined that they would having a fight in any moment.

I stood up and jumped on the sand.

Hindi ko sila pinansin at dire-diretso akong nag lakad. 

"Hi, Acia!" Napatigil ako sa paglalakad nang huminto si Kolie sa harapan ko.

Ano na naman?

"Oh,No! What happened sa arms mo?" Nag-aalala niyang tanong. She held my right arm. Tinaas pa niya ito para makita nang mabuti.

Our Priceless OdysseyWhere stories live. Discover now