Escaping the Darkness

Panimula

Panimula

"Good morning, Doctora!"

"Good morning, Doc!"

"Good day, Doctora."

Matamis na ngiti ang iginagawad ko sa lahat ng bumabati sa akin. It's 8:47 in the morning, 9:00 am pa ang shift ko, kaya may oras pa ako para magmuni muni muna sa office ko.

I was about to wear my white coat when I heard my phone rang.

It's Scarlette!

"Hello?"

"Good morning, Doctora!" Halos ilayo ko ang cellphone ko sa aking tainga ng isigaw iyon ng bestfriend kong si Scarlette.

"What the hell, Scarlette?" I heard her laughed at my reaction.

"Chill, Katana. Ang aga-aga eh beast mode ka na. Sige ka, magkaka-wrinkles ka niyan, Doctora!"

"At sinong hindi mabi-beast mode pag umagang umaga pa lang, annoying person ba naman ang tatawag sa'yo?" I said.

"What? Annoying person? Gosh! I'm so offended, Doctora!" Pagda-drama niya pa.

"Oh, c'mon! Stop that drama, it's so gross!" Umirap ako sa kawalan.

"Fine. Let's meet tonight. Let's have some dinner!" She giggled.

"I need to rest, Lette."

"What? Ngayon na nga lang ako mag-aaya, ayaw mo pa. C'mon, Katana. Kakauwi ko lang, 'di mo malang ba iwe-welcome ang bestfriend mo?"

"Tss. Okay fine!"

"Hindi na, 'wag na. You're busy eh."
Nagpapakonsensya pa ang gaga.

"You bitch, I already said I'm in! If you refused, then fine!"

"Just kidding, alright? I'll text you the location na lang later."

Umirap ulit ako.

"Sige na, I need to hang this up na. I'm  at work. Just text me na lang, 'kay?"

"Sure, love you!"

"Yeah. See you later!"

I ended the call because I heard a knocks on the door.

"Come in."

"Good morning, Doc. Uh, rounds na po." si nurse Ada.

"Wala bang major case ngayon? Rounds lang?"

"Wala naman po, Doctora. Depende kung may darating, pero sana wala." Then she chuckled.

I smiled.

Inayos ko na ang sarili ko at nag-rounds na din.
Lahat ng makakasalubong ko sa hallway ay binabati ako kung hindi naman, ay nginingitian lang.

Natapos ko nang i-check ang tatlong pasyente nang may marinig akong nagwawala sa isang room.

It was probably that girl, Darlene.

"I told you, I don't want to eat that one!" sigaw ni Darlene, ang pasyenteng nagwawala.

"But Darlene, this is good for your health." The nurse said.

"That's tasteless! You even dare to call that healthy food? No way!"

Maarte.

"Then what are your definitions of healthy foods? Pizza? Burger? Pasta? What?" I asked.

Tumingin siya sa akin.

"You again?" Umirap siya.

Lumapit ako sa kanya at iniligay sa bulsa ng coat ang aking mga kamay.

"If you don't want these, tell me what do you want to eat then."

Natigilan siya sa sinabi ko. Hindi siya makapagsalita.

"I want Calyx to give me food!" She demanded suddenly and cross her arms.

C-Calyx?

Right. Hindi lang iisa ang Calyx sa mundo.

"Then tell that C-Calyx what do you want." I said in finality.

Napatingin ang mga nurse sa akin.

"P-Pero Doctora, may meal plan po siya." Nurse Christine said.

"I know." Tumingin ako sa kaniya at sa pasyente. "Pero 'yon ang gusto niya. She doesn't want to be cured. Maybe she wants to stay here longer."

Nanlaki ang mata ni Darlene.

Effective!

"W-What!? No way! I'm going to eat this na!" Saad niya at dali daling kinuha ang pagkain.

The nurses chuckled then assisted her to eat.

It was just a trick. Hindi ko naman talaga siya hahayaang kumain ng unhealthy foods. Kahit gaano pa siya ka-spoiled bratt, hindi iyon uubra dito sa hospital.

Mangiyak-ngiyak at halos mandiri pa siya habang kumakain sa meal niya.

Napatingin kami lahat sa pinto ng bumukas ito at iniluwa niya ang isang pamilyar na lalaki.

Calyx?

Napansin ko ang gulat sa kanya ng makita ako at ako din ay hindi maitago ang pagkagulat sa presensya niya ngayon dito.

The Calyx that Darlene reffering is also the Calyx I know from the past!

Well, not just accquaintance.

He's part of my dark past.

The man who promised to be there when I am reaching my dreams.

Who even promised not to hurt me.

But then caused me pain and made me broken into pieces.