Lunar Academy: School For The Hunters

2. Kill the Target

It has been three days, since ibigay sa akin ni Papa ang misyon. The mission to kill Helena, the Principal of Lunar Academy. Ayon sa mga impormasyon na nakalap ko ay nasa Nocturne Academy si Helena at pabalik na siya ngayon.

Nandito ako sa gitna ng gubat kung saan dadaan ang kalesang sinasakyan ni Helena. Sakto pa at madilim na ang paligid. It's perfect for ambush.

Sa kabila ng paghahanda ko ay hindi ko pa rin mapigilang kabahan. My heart kept pounding fast.

Helena is known for being unbeatable. Sa lahat ng nagtangkang pumatay sa kaniya ay walang nagtagumpay, bagkus ay mga bangkay na lamang nila ang naging patunay na hindi nila napatay si Helena.

She's an Heiress of Cronus, the God of time. Isa sa tatlong gifted na iniiwasan kong makaharap. Pero hindi ito ang panahon upang matakot ako sa kaniya.

She's still a human... a human can die and has weakness.

Para ito kay Papa, para sa plano niya. Hindi ko hahayaang maging sagabal si Helena sa plano ni Papa. At isa pa, kailangan kong ipaghiganti si Addi. Sisiguraduhin kong mapapatay ko si Helena.

Mabigat ang paghinga ko at hindi ko inalintana ang makakating damo na tumatama sa balat ko. Tunog ng iba't ibang hayop sa gubat ang tanging ingay at ang sinag ng buwan ang nagsilbing liwanag ko.

Hindi nagtagal ang paghihintay ko nang marinig ko na ang kalesa na paparating. Hinanda ko na ang sarili ko upang sumugod.

Pero labis akong nagtaka nang unti-unti na itong makalapit sa akin. Wala ang kutsero sa harap at tumatakbo ang kabayo mag-isa.

My forehead furrowed. Ngunit sa kabila ng pagtataka ko ay sinimulan ko ng lumapit dito para sumugod. Wala akong panahon para problemahin ang kutsero na iyon. My target is Helena.

I felt my eyes changed as I went closer. I was about to open the door when it opened by itself.

Kasabay n'on ay ang biglaang pagtigil ko. Pati na rin ang pag-andar ng kalesa ay huminto, ang paghampas ng hangin, at ang paggalaw ng mga puno.

Fear and panic crossed my face. What... happened?!

"Tsk, tsk, tsk."

Tuluyang bumukas ang pinto at bumaba ang isang taong hindi ko inaasahan. A little girl with a blonde hair. Nasaan si Helena?!

"I'm Helena," sambit ng bata.

Nabigla ako nang sumagot ang batang babae na para bang nababasa ang nasa isip ko. I can't show my emotions because the time stopped, but also at the same time, I don't know what I should react.

She's Helena?! Helena was a little girl?!

Pagkalabas nito sa kalesa ay agad niyang nilibot ang kaniyang paningin sa paligid. Nanatili siyang nakatungtong sa maliit na hagdanan paakyat ng kalesa. Naguguluhan pa rin ako.

Paano tumigil sa paggalaw ang paligid?! Is this her gift?!

Pero kahit gano'n ay paano niya nalaman na nandito ako?!-

"Paano niya nalaman na nandito ako?"

Bigla na lamang nagsalita si Helena. "It's what you're thinking, right?" dagdag nito.

Hindi nag-alinlangan si Helena na lapitan ako, habang nakapatong siya sa maliit na hagdan ay inilapit niya ang mukha niya sa 'kin. Kasabay n'on ay ang paghawak niya sa buhok ko.

"I can't help it. Your red hair caught my attention."

Tanging paglunok na lamang nang malalim ang nagawa ko. She's mocking me! Bwisit! Kahit ang gift ko ay hindi ko magamit!