ခမ္းနားလြန္းလို႔သူ႔ေျခေထာက္ညစ္ညစ္ပက္ပက္ေလးေတနဲ႔နင္းရမွာေတာင္ႏွေျမာေနမိတဲ့အိမ္ႀကီးကသူတို႔သားအမိ3ေယာက္ေနရမဲ့အိမ္တဲ့လား....
သူတို႔လိုဆင္းဆင္းရဲရဲ ထမင္းေတာင္နပ္မွန္ဖို႔မနဲႀကိဳးစားေနရတဲ့ေအာက္ေျခလူတန္စားေတကတစ္ခ်ိန္ကဒီအိမ္ပိုင္႐ွင္ေတရဲ႕ေက်းဇူး႐ွင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုပဲ...
အို..ဒါကသူတကယ္ကိုမယံုၾကည္ခ်င္ေသးတဲ့အမွန္တရားတစ္ခုေလ...
ဟိုတေလာကမွOmarနဲ႔သူလမ္းေဘးမွာမုန္႔လိုက္ေရာင္းေနတာကိုသူေဌးတစ္ေယာက္ကေတြ႔သြားရာမွဒီအိမ္ႀကီးမွာေနဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာျခင္းသာ..
Omarတစ္ေယာက္ထဲ7ႏွစ္ေလာက္႐ုန္းကန္ခဲ့ပီးမွခုလိုကယ္တင္႐ွင္ေတေပၚေပါက္လာတာကိုသူ႔အေနနဲ႔ဝမ္းသာမိပါသည္
လွည္းေလးကိုတြန္းရလြန္းလို႔အသားမာေတတတ္ေနတဲ့Omarလက္ေတကိုသူအားနာလွပီ..
အတန္းေဖာ္ေတၾကားထဲအဝတ္စုက္ေလးဝတ္ပီးဟင္းမပါတဲ့ထမင္းဗူးကိုယူလာလို႔အျမဲအေလွာင္ခံေနရတဲ့အမကိုလဲသနားလြန္းပါပီ..
သူလား..သူကေတာ့အဆင္ေျပပါတယ္..Omarနဲ့မုန္႔လိုက္ကူေရာင္းရင္းေက်ာင္းကိုအေျပးအလႊားတတ္ရတာလဲအပန္းမႀကီးလွပါဘူးေလ..အနည္းဆံုးေတာ့ အမ ကိုသူ႔အတန္းေဖာ္ေတကေစ်းသည္မလို႔ဝိုင္းမေျပာၾကေတာ့ဘူးေပါ့.."သားေလး Hoseok ..လာေလ..ဘာရပ္ၾကည့္ေနတာလဲ
ဟိုမွာဦးေလးတို႔အန္တီတို႔ေစာင့္ေနတယ္..လာလာ...Omarကိုအဲ့အထုပ္ေပး..""ဟုပ္ကဲ့Omar..."
အိမ္ႀကီးတင္ခမ္းနားတာမဟုပ္ဖူး..အိမ္ႀကီး႐ွင္ေတကလဲထည္ဝါလြန္းသည္..သို႔ေသာ္ထည္ဝါမႈမွာမာနေတေတာ့ကင္းစင္ေနေလရဲ႕...
အိစက္ပီးေျပာင္လက္ေနတဲ့ဆိုဖာထူထူႀကီးေပၚသူထိုင္ဖို႔မဝံရဲတာေၾကာင့္ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ခ်ဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့ .."ဟယ္..သားေလးအေပၚမွာထိုင္ေလ..ေအာက္ကေအးတယ္..ေနာက္ဆိုဒီအိမ္ႀကီးကသားတို႔သားအမိေတရဲ႕အိမ္ႀကီးျဖစ္သြားပီ..သားတို႔ကိုအန္တီတို႔ကအၿပီးေခၚထားေတာ့မွာကြဲ႔"
YOU ARE READING
Blind(မ်က္ကန္း)
Fanfictionချစ်ခြင်းမေတ္တာတေကတော့ပေါပေါသီသီပါပဲ လိုချင်ရင်အလိုရှိသလောကပြေါ့... မပြည့်စုံတဲ့ဘဝထဲကိုတော့ အရာရာစွန့်လွှတ်ခိုင်းပီးမခေါ်ရက်ခဲ့တာ...မြတ်နိုးလို့ပါ.. အင်း...ချစ်တာထပ်..မြတ်နိုးတာ.. မြတ်နိုးခြင်းကုဋေကဋာတေနဲ့ပေါ့Hyung...💔 ချစ်ခြင်းမေတ္တာတေကိုခေါင်းခါမ...