Blind(မ်က္​ကန္​း)

11🐱🌍(Zawgyi/Unicoad)

​ေကာက္​စိန္​​ေလးနဲ႔ျပန္​​ေျပလည္​သြားတဲ့​ေနာက္​​ေန႔​ေတမွာJoonဦး​ေလးရဲ႕ကလပ္မွာအခ်ိန္​ပိုင္​းလုပ္​ဖို႔အခြင္​့​ေရးရခဲ့တယ္​...
ည​ေန5နာရီခြဲက​ေနည11:30အထိကသူ႔အလုပ္​ခ်ိန္​ျဖစ္​တာ
​ေၾကာင္​့အိမ္​ကလူ​ႀကီး​ေတနဲ႔hyungကို Joonနဲ႔ ​ေက်ာင္​း project တစ္​ခုလုပ္​စရာ႐ွိလို႔ခု​ေနာက္​ပိုင္​း​ေတအိမ္​ျပန္​​ေနာက္​က်မယ္​လို႔ညာထားရသည္​...
hyungကအစကသိပ္​ခြင္​့မျပဳခ်င္​​ေပမဲ့Joonကိုယ္​တိုင္​အာ​ေပါက္​မတတ္​အာမခံ​ေပးမွအင္​တင္​တင္​နဲ႔လက္​ခံခဲ့တာ..
ခုလိုမ်ိဳးမညာခ်င္​​ေပမဲ့သူအခ်ိန္​ပိုင္​းအလုပ္​လုပ္​​ေနတာသာhyungသိသြားလို႔က​ေတာ့အက်ိဳးဆက္​ကိုမစဥ္​းစားရဲ​ေပ..

သူ႔မွာည12နာရီဆိုအိမ္​အ​ေရာက္​ျပန္​ပီးမနတ္​2နာရီထိစာလုပ္​

မနတ္​8နာရီဆိုအိပ္​ယာထပီး​ေက်ာင္​းသြားဖို႔ျပင္​ရျပန္​သည္​..
Hyungကသူအိမ္​ျပန္​​ေနာက္​က်တဲ့ဒီရက္​​ေတမွာညတိုင္​းလိုလို ​ေစာင္​့​ေနတတ္​၏..
သို႔​ေသာ္​ အိပ္​ခန္​းထဲကဆိုဖာ​ေပၚမွာအိပ္​ရက္​သား​ေလး​ေစာင္​့​ေနျခင္​းသာ...
သူျပန္​လာမွအိပ္​ယာ​ေပၚကိုခ်ီပီး​ေရႊ႕​ေပးရတာကလဲညတိုင္​းလိုလိုပါပဲ...

24နာရီမနားတမ္​းRun​ေနရတာမို႔ခုတ​ေလာသူhyungနဲ႔သိပ္​အတူမ႐ွိျဖစ္​​ေတာ့....

အဲ့ဒါ​ေၾကာင္​့မိုု႔ထင္​တယ္​hyungကခုည​ေတာ့သူျပန္​လာတဲ့ထိမအိပ္​ပဲ​ေစာင္​့​ေနသည္​...

"hyungမအိပ္​​ေသးဘူးလား.."

"အြန္​း..မင္​းနဲ႔ခုတ​ေလာသိပ္​မ​ေတြ႔ရလို႔တမင္​​ေစာင္​့​ေနတာ..project ကိစၥအဆင္​​ေျပတယ္​မလား..."

hyungကသူ႔အ​ေပၚထပ္​Coatကိုကူခြၽတ္​​ေပးရင္​း​ေမးလာ၏

"​ေျပပါတယ္​hyung..​ေနာက္​ည​ေတhyungဘာစားခ်င္​လဲ...ကြၽန္​​ေတာ္​ျပန္​လာရင္​ဝယ္​လာခဲ့မယ္​"

"စားခ်င္​တာမ႐ွိပါဘူး..မင္​းအနမ္​းခ်ိဳခ်ိဳ​ေလး​ေတ​ေတာ့လြမ္​းမိသား..."

"အဟ....ဒါဆို​ေပးရမွာ​ေပါ့..လာ"

စကားတတ္​တဲ့အခ်စ္ရဲ႕ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးကိုမိနစ္​အ​ေတာ္​ၾကာအပိုင္​သိမ္​းလိုက္​သည္​...
ႏူးညံ့ခ်ိဳၿမိန္​တဲ့အနမ္​း​ေတကိုသူဘယ္​​ေလာက္​​ေတာင္​လြမ္​း​ေနသလဲလို႔...
ဒါ​ေတာင္​3ရက္​​ေလာက္​ပဲ​ေဝး​ေန​ေသးတာ...