တခ်ိဳ႕ေလေျပေတဟာမုန္တိုင္းမလာခင္ႏွစ္သိမ့္မႈလာေပးတဲ့သေဘာဆိုတာသူတို႔အစထဲကသာႀကိဳသိခဲ့ရင္တိုက္ခက္လာမဲ့မုန္တိုင္းအတြက္ျကိုျပင္ဆင္ထားမိမွာဘဲ...
"ဗ်ာ..."
"ဟုပ္တယ္ေလသားရယ္..သားလဲမၾကာခင္ေက်ာင္းပီးေတာ့မွာမလား..အဲ့ေတာ့အေမတို႔ကသားနဲ႔သမီးကိုေစ့စပ္ထားေပးခ်င္လို႔ပါ..သမီးကလဲသေဘာတူတယ္တဲ့.."
"သား...သား...."
ႏႈတ္ခမ္းေတတံုရီေနတဲ့hyungကိုမၾကည့္ရက္ႏိုင္တာမို့္သူ႕ေ႐ွ႕ကစာအုပ္ကိုသာတြင္တြင္ႀကီးငံု႕ၾကည့္ေနလိုက္သည္..
"သားကိုဘာလို႔ခုမွလာအသ္ိေပးတာလဲအေမ.."
"ေအာ္..သားကလဲ ေစာသိလဲသားလက္ခံမွာပဲ ေနာက္က်သိလဲသားလက္ခံမွာပဲ...အတူတူပဲဟာကို..ဟုပ္တယ္မလား"
"ကြၽတ္!!..သားအိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္ေသးဘူးအေမရာ..လူငယ္ဘဝကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္ေသးတယ္.."
"သား...အစထဲကဒီကိစၥေတကိုမလိုလားဘူးဆိုလဲ ဟိုအရင္အေမတို႔ေျပာထဲကျငင္းခဲ့ပါလား...ခုမွေတာ့အေမတို႔ကိုမ်က္ႏွာပ်က္ေအာင္မလုပ္နဲ႔.."
"အဲ့တံုးက..သား..."
"သားရယ္..ခုဟာကေစ့စပ္ထားရံုပဲေလ...ခ်က္ခ်င္းႀကီးလက္ထပ္ခိုင္းေနတာမွမဟုပ္တာ.."
"သားျငင္းလို႔မရေတာ့ဘူးလား.."
"ဘယ္လိုေတေျပာေနတာလဲYoongi..အေမတို႔နဲ႔အမမီေယာင္းကိုေသတဲ့ထိမေခၚမေျပာျဖစ္သြားတာကိုျမင္ခ်င္ေနတာလား.."
"မဟုပ္....ဟာကြာ!!..."
ဆံုးျဖက္ရခက္ေနတာလားhyungရယ္....
"အာ..hyungကြၽန္ေတာ္ေရဆင္းေသာက္လိုက္အံုးမယ္ ပီးမွျပန္လာမယ္..အန္တီနဲ႔ေသခ်ာေဆြးေႏြးလိုက္ၾကပါအံုး..hyungဘယ္လိုပဲဆံုးျဖက္ဆံုးျဖက္အေကာင္းဆံုးေတ
ျဖစ္လာဖို႔ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္..."
hyungလက္ထဲက Bong Bongကိုေပြ႔ခ်ီကာေအာက္ထပ္ကိုအျမန္ဆင္းလာမိသည္...
ၾကကြဲလုနီးပါးအသည္းေတဟာဒီ့ထပ္ပိုခံႏိုင္ရည္မ႐ွိေတာ့ပါဘူးhyungရယ္..💔
YOU ARE READING
Blind(မ်က္ကန္း)
Fanfictionချစ်ခြင်းမေတ္တာတေကတော့ပေါပေါသီသီပါပဲ လိုချင်ရင်အလိုရှိသလောကပြေါ့... မပြည့်စုံတဲ့ဘဝထဲကိုတော့ အရာရာစွန့်လွှတ်ခိုင်းပီးမခေါ်ရက်ခဲ့တာ...မြတ်နိုးလို့ပါ.. အင်း...ချစ်တာထပ်..မြတ်နိုးတာ.. မြတ်နိုးခြင်းကုဋေကဋာတေနဲ့ပေါ့Hyung...💔 ချစ်ခြင်းမေတ္တာတေကိုခေါင်းခါမ...
