"Go Min Namကိုငါလိုခ်င္တယ္.."
"........ ...... ......."
"ခု ခ်က္ ခ်င္း!! ၿမိဳ႕စြန္ကစက္ရံုေဟာင္းမွာ.."
".......... ...... ..... "
"ကိစၥပီးရင္ဖုန္းဆက္လိုက္..ဒါဘဲ"
သိမ္ေမြ႔တဲ့လူသားေတရဲ႕စိတ္ကိုလူသားအခ်င္းခ်င္းကပဲျပန္ပီးအဆိပ္ခပ္ၾကတယ္..
ၾကမ္းတမ္းေအာင္..ရက္စက္ေအာင္ ...႐ိုင္းေအာင္...."မင္းသိလားHoseok.. မင္းတစ္ေယာက္ပဲငါ့အေပၚျဖဴစင္ခဲ့တာပါ.. "
အိပ္ေမာက်ေနတဲ့Hoseokခနၶာကိုယ္ေလးကိုတင္းတင္းဖတ္လိုက္သည္...
"ပီးေတာ့ မင္းကပဲငါ့ကိုၿငိမ္းခ်မ္းေစတဲ့ေရစင္ေလးတစ္ေပါက္မို႔ငါမင္းရင္ခြင္မွာဘဲထာဝရခိုလံုပါရေစ..သိပ္ခ်စ္တယ္..အရမ္း...."
ပါးျပင္ေလးထဲသူ႔ႏွာေခါင္းေလးနစ္ဝင္သြားတဲ့ထိနမ္းျပစ္လိုက္တယ္...
အခ်ိန္အၾကာႀကီးလြမ္းေနခဲ့ရတာမလို႔...."တီ...တီ...တီ..."
"အင္း..ေျပာ"
"........ ...... ...."
"Ok..ငါခုလာခဲ့မယ္ "
ဖုန္းခ်လိုက္ပီးသူအဝတ္အစားတစ္စံုေကာက္လဲကာၿမိဳ႕စြန္ကျပစ္ထားတာၾကာဘီျဖစ္တဲ့စက္ရံုေဟာင္းဆီထြက္လာခဲ့သည္.
Hoseokကေတာ့ေနာက္ထပ္ေန႔တစ္ဝက္ေလာက္အိပ္ေနအံုးမွာမို႔အေမ့ကိုေစာင့္ၾကည့္ေပးဖို႔မွာခဲ့လိုက္၏.....အိုေဟာင္းေနၿပီျဖစ္တာေျကာင့္ျကည့္ရတာစိတၱဇဆန္ေနတဲ့ထိုစက္ရံုေဟာင္းရဲ႕အေပၚထပ္ကိုသူသြားရမယ္..
အရင္ကအေပၚထပ္မွာပစၥည္းေတထားတဲ့ work house႐ွိသည္..
ခုေတာ့ဖ႐ိုဖရဲနဲ႔သရဲကား႐ိုက္ရင္ေတာင္effectထည့္စရာမလိုေအာင္ေျခာက္ျခားစရာေကာင္းေန၏....
ထို႔ထက္ေျခာက္ျခားစရာေကာင္းတာက ခံုအစုက္တစ္လံုးေပၚမွာလက္ျပန္ႀကိဳးအတုပ္ခံထားရတဲ့ေဒါက္တာGo Min Namရဲ႕သူ႔နာမည္ကိုေအာ္ဟစ္ေခၚေနတဲ့အသံေတ...
YOU ARE READING
Blind(မ်က္ကန္း)
Fanficချစ်ခြင်းမေတ္တာတေကတော့ပေါပေါသီသီပါပဲ လိုချင်ရင်အလိုရှိသလောကပြေါ့... မပြည့်စုံတဲ့ဘဝထဲကိုတော့ အရာရာစွန့်လွှတ်ခိုင်းပီးမခေါ်ရက်ခဲ့တာ...မြတ်နိုးလို့ပါ.. အင်း...ချစ်တာထပ်..မြတ်နိုးတာ.. မြတ်နိုးခြင်းကုဋေကဋာတေနဲ့ပေါ့Hyung...💔 ချစ်ခြင်းမေတ္တာတေကိုခေါင်းခါမ...