အိမ္ေ႐ွ႕မွာေခါက္တို႔ေခါက္ျပန္ေလ်ွာက္ရင္း Min Nam
စဥ္းစားခန္းဖြင့္ေနမိသည္...
Yoongiသူ႔ဆီလာမလည္တာ1ပါက္ျပည့္ေတာ့မယ္ ..
သူသြားလည္ျပန္ရင္လဲအရင္လိုေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြမ႐ွိေတာ့....
အေၾကာင္းျပခ်က္ေရေရရာရာမ႐ွိဘဲေ႐ွာင္ဖယ္ေနတတ္သည္"ပိုင္႐ွင္႐ွိတဲ့ပန္းတစ္ပြင့္ကခူးရခက္လိုက္တာ... အင္းေလ..ငါကလဲခက္တာေလးမွေမႊးခ်င္ေနေတာ့လဲ ဇြဲေတာ့႐ွိရမွာေပါ့"
တစ္ခါတစ္ေလသူဘာေတလုပ္ေနမိတာလဲဆ္ုိတာေတာင္မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ဘူး...
အျမဲ႐ိုး႐ိုးသားသားေနလာခဲ့တဲ့သူ႔ဂုဏ္ပုဒ္ဟာအႏွီပိုးဟပ္ျဖဴေလးMin Yoongiနဲ႔ေတြ႔မွပ်က္ျပားရေတာ့မဲ့အေျခအေနမွာ႐ွိေနသည္...
Hoseokဆိုတဲ့တံတိုင္းႀကီးကလဲလြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ၿဖိဳခ်လို႔ရမယ္မထင္....သူ႔အတြက္ခါးသီးတဲ့အမွန္တရားတစ္ခုက YoongiဟာHoseokကိုသိပ္ခ်စ္တယ္ဆိုုတာဘဲ..
"ဟူး.... pink liliေလးေတေတာင္ပြင့္ေတာ့မယ္..ကိုယ္တို႔ခုထိမနီးစပ္ေသးပါလား Yoonရယ္..."
Yoon...ဟုပ္တယ္ သူတိ္တ္တခိုးေလးေခၚေနမိတဲ့နာမ္စားေလး ...
သူ႔ဘဝမွာလိုလိုလားလားေရာက္လာသူေတကိုလွည့္ေတာင္မ
ၾကည့္ဘဲျငင္းျပစ္ဖူး၏...
သို႔ေသာ္...သူလိုခ်င္တဲ့ခ်စ္ျခင္းတရားေလးကေဘာင္ခက္ထားတဲ့အိမ္ေထာင္သည္ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္တဲ့လား..."ဗုဒၶ ရဲ႕လမ္းစဥ္အတိုင္းဆိုဝဋ္႐ွိရင္လဲေနာင္ဘဝမွာအဝဆပ္ပါ့မယ္... ကိုယ္တစ္ခါေလာက္ပဲခ်စ္ဖူးခ်င္လို႔ပါYoon..."
"တီ တီ တီ တီ.... .... ..📞📞"
Yoonအေၾကာင္းစဥ္းစားေနတံုးဖုန္းဝင္လာတာမို႔ထုက္ကိုင္လိုက္၏..
"Hello... Yee Jung.."
"ေဟ့ေကာင္ Min Nam..ဖုန္းေလးဘာေလးေတာင္မဆက္ဖူး ေနႏိုင္လိုက္တာ..အဆင္ေျပလားကြ"
"ေျပပါတယ္ လူက.."
"အမယ္ လူကေျပတယ္ဆိုေတာ့ ဘာကမေျပဘူးလဲ."
YOU ARE READING
Blind(မ်က္ကန္း)
Fanfictionချစ်ခြင်းမေတ္တာတေကတော့ပေါပေါသီသီပါပဲ လိုချင်ရင်အလိုရှိသလောကပြေါ့... မပြည့်စုံတဲ့ဘဝထဲကိုတော့ အရာရာစွန့်လွှတ်ခိုင်းပီးမခေါ်ရက်ခဲ့တာ...မြတ်နိုးလို့ပါ.. အင်း...ချစ်တာထပ်..မြတ်နိုးတာ.. မြတ်နိုးခြင်းကုဋေကဋာတေနဲ့ပေါ့Hyung...💔 ချစ်ခြင်းမေတ္တာတေကိုခေါင်းခါမ...