Blind(မ်က္​ကန္​း)

21🐱🌍(Zawgyi/Unicoad)

ဒီအရိပ္​မွာဘဲခိုကပ္​​ေနခ်င္​တယ္​.. လိႈင္​းဒဏ္​​ေၾကာင္​့ပ်ိဳက်ရတဲ့ကမ္​းပါး​ေလးမွာဘဲရပ္​​ေနပါရ​ေစ..  ...
မင္​းမ႐ွိတဲ့အရပ္​​ေပမဲ့အမွတ္​တရမ်ားစြာ႐ွိခဲ့ဖူးတဲ့ဒီနယ္ျမိဳ႕​​ေလးမွာဘဲငါ့ျဖစ္​တည္​မႈကိုကုန္​ဆံုးလိုက္​ခ်င္​တယ္​...

လူ​ေတနဲ႔​ေဝးရာမွာမင္​းဝိညာဥ္​​ေလးနဲ႔စကား​ေတ​ေျပာမယ္​..
မင္​းခုလိုထားသြားရတာ​ေပ်ာ္​​ေနရဲ႕လား​ေမးမယ္​..
ငါ့ကိုယ္​ငါဂ႐ုမစိုက္​ပဲျပစ္​ထားပီးမင္​းစိတ္​ပူ​ေအာင္​​ေတလုပ္​မယ္​ဘာမွ​ေတာ့မဟုပ္​ပါဘူး..စိတ္​ပူပီးမင္​းမ်ားျပန္​လာ​ေလမလားလို႔...​ေသဆံုးျခင္​းမွာျပန္​လမ္​းမ႐ွိ​ေပမဲ့​ေပါ့...

မိဘ​ေတကရက္​စက္​တယ္​..မင္​းသိလားHoseok..
ငါက​ေလ မင္​းအုတ္​ဂူ​ေလးနဲ႔​ေဝးရာမွာမ​ေနဖို႔​ေတာင္​းဆို​ေပမဲ့
ငါ့ကိုအတင္​း​ ​ေျဖာင္​းဖ်ပီး Seoulကို​ေခၚလာၾကတယ္​..
လက္​အုပ္​ခ်ီပီး​​​​ေတာ့လဲငါ​ေတာင္​းပန္​ခဲ့ပါ​ေသးတယ္​..
မ်က္​ရည္​​ေတခမ္​းလုနီးပါးငိုပီး​ေတာ့လဲ​ေတာင္​းပန္​ခဲ့တယ္​..
​ေနာက္​ဆံုးကြာ..ငါ့ကိုယ္​ငါအဆံုးစီရင္​လိုက္​ဖို႔​ေတာင္​လုပ္​ခဲ့​ေသးတယ္​..
ဒါ​ေပမဲ့ငါဘာတတ္​ႏိုင္​မွာလဲ အားနဲတဲ့​ယုန္​တစ္​​ေကာင္​ကို​ေစာင္​့ၾကည္​့ဖို႔ အ​ေဖနဲ႔အ​ေမက Body guard​ေတထား​ေပးထား​ေလရဲ႕....ကဲ..​ေျပာ ငါဘာတတ္​ႏိုင္​အံုးမလဲ....

မင္​းအမဆိုငိုလိုက္​တာ ​သတိ​ေတာင္​လစ္​တယ္​.. သူ႔မွာလဲမ​ေပါ့မပါးႀကီးနဲ႔ မင္​းနဲနဲ​​ေတာ့ငဲ့ကြက္​သင္​့​တယ္​..
Joonငိုတယ္​ Jin မ်က္​ရည္​က်တယ္​ ဆို​ေဟာင္​နဲ႔မင္​းရဲ႕အတန္​း​ေဖာ္​​ေဟာင္​း​ေတကမ်က္​ရည္​လည္​ရြဲနဲ႔မင္​းအတြက္​ဆု​ေတာင္​းပြဲလုပ္​​ေပးၾကတယ္​...
ငါဆိုတာက​ေတာ့​ေျပာမ​ေနနဲ႔.. အခန္​းကိုအ​ေမွာင္​ခ်ပီးမင္​းျပန္​လာမဲ့အခ်ိန္​ကို​ေစာင္​့​ေနရတာ လနဲ႔ခ်ီ​ေနၿပီ..
ျပန္​လာခဲ့ပါHoseok....လိပ္​ျပာ​ေလးအျဖစ္​နဲ႔ပဲျဖစ္​ျဖစ္​
ငွက္​ခ​ေလးအျဖစ္​နဲ႔ျဖစ္​ျဖစ္​.. ငါ့ဆီျပန္​လာဖို႔သင္​့ပီ...

..................................💚

ခက္​ခဲတဲ့ရက္​​ေပါင္​းမ်ားစြာကို​ေက်ာ္​ျဖက္​ပီးအ​ေမွာင္​ခ်ထားတဲ့အခန္​းထဲကစထြက္​ဖို႔အ​ေၾကာင္​းဖန္​လာတယ္​..
အ​ေဖ ႏွလံုး​ေရာဂါနဲ႔အလုပ္​ကိုလံုးဝနားလိုက္​ရၿပီ...
အ​ေမက​ေန႔စဥ္​နဲ႔အမ်ွငါ့အခန္​း​ေ႐ွ႕မွာလာငို​ေန​တယ္​...
ဘာပဲ​ေျပာ​ေျပာ အ​ေဖအ​ေမတို္​႕အတြက္​ငါတစ္​ခုခု​ေတာ့ျပန္​လုပ္​​ေပးသင္​့တယ္​မလား...