"Hyungဒီမွာလာထိုင္..."
"ငါ့ခံုမွာထိုင္လဲရေနတာပဲဟာ..ဘာလို႔မင္းေပါင္ေပၚလာထိုင္ရမွာလဲ..."
"😖😖အျခားစံုတြဲေတဆိုေကာင္ေလးေပါင္ေပၚေကာင္မေလးထိုင္တာhyungမျမင္ဖူးဘူးလား...ဘယ္ေလာက္ romantic ဆန္လိုက္သလဲလို႔..."
"ငါကေကာင္မေလးမွမဟုုပ္တာ..."
"ဒါမဲ့ကြၽန္ေတာ္ကhyungေကာင္ေလးေလ.."
"ငါလဲမင္းေကာင္ေလးပဲေလ..."
"😞😞ေတာ္ပီဗ်ာ...hyungလာထိုင္မွာလားမထိုင္ဘူးလား.."
သူမ်က္ႏွာကိုအတည္တန္႔ဆံုးထားပီးေမးလိုက္မွ ဘုဂလန္႔ေလးကသူ႔ေပါင္ေပၚလာထိုင္ေတာ့သည္...
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုစာ႐ွင္းျပ..."
"အင္း...ဘယ္ဟာနားမလည္တာလဲေျပာ.."
"အကုန္😁"
"ယား!!..Hoseok..မင္းစာသင္ခ်ိန္ေတခိုးအိပ္ျပန္ပီလား"
"မအိပ္ပါဘူး...ကြၽန္ေတာ္ကhyungစာ႐ွင္းျပမွစာေမးပြဲေအာင္ရပါလို၏လို႔ အဓိ႒ာန္ဝင္ထားလို႔😁😍"
"မင္းကေတာ့ေလ...."
တကယ္ေတာ့သူစာေတအကုန္ရပီးသား...သက္သက္hyung႐ွင္းျပတာေလးနားေထာင္ခ်င္လို႔ဥာဏ္ဆင္လိုက္တာ.....
"တီ....တီ......တီ...📞📞📞📞"
စာၾကည့္စားပြဲေပၚကသူ႔ဖုန္းေလးဟာအဆက္မျပက္ျမည္ေနေတာ့တယ္....
ဆက္လာသူကဆိုေဟာင္....."ကိုင္လိုက္ေလHoseok..."
"ဟင္း....ခဏေနာ္ဒါဆို"
"အင္းအင္း.. ."
သူဖုန္းကိုင္ဖို႔အခန္းျပင္ထြက္လာလိုက္၏...hyungေ႐ွ႕မွာေျပာဖို႔က်အဆင္မေျပဘူးမလား..
"ဟဲလို ...ဆိုေဟာင္"
"Hoseok...ငါခုနင္တို႔ျခံေ႐ွ႕မွာ...ဟီးဟီး..."
"ဟမ္....အတည္ေျပာေနတာလား..."
"အင္းေပါ့...ငါ့ကိုလာေတြ႔အံုးေလ..."
YOU ARE READING
Blind(မ်က္ကန္း)
Fanficချစ်ခြင်းမေတ္တာတေကတော့ပေါပေါသီသီပါပဲ လိုချင်ရင်အလိုရှိသလောကပြေါ့... မပြည့်စုံတဲ့ဘဝထဲကိုတော့ အရာရာစွန့်လွှတ်ခိုင်းပီးမခေါ်ရက်ခဲ့တာ...မြတ်နိုးလို့ပါ.. အင်း...ချစ်တာထပ်..မြတ်နိုးတာ.. မြတ်နိုးခြင်းကုဋေကဋာတေနဲ့ပေါ့Hyung...💔 ချစ်ခြင်းမေတ္တာတေကိုခေါင်းခါမ...