Nasza historia- Natalia i Kuba

14

Rozdział napisany przez marcysia27

Całowaliśmy się dotąd aż nam powierza nie zabrakło. Byliśmy tak siebie spragnieni, że zanim się zorientowałam staliśmy przed wejściem do sypialni pozbywając się ubrań. Gdy byłam już w samej bieliźnie odepchnełam lekko Kube.

N: Przepraszam Kuba, nie jestem gotowa
K: Rozumiem, poczekam ile będzie trzeba
N: Dziękuje, nie jesteś na mnie zły?
K: Ja, za co miałbym być zły?
N: Za to, że nie chciałam się z Tobą kochać
K: Nie jestem zły. Pamiętaj, że nigdy nie zrobie niczego wbrew Tobie
N: Jesteś najlepszym co mnie w życiu spotkało

Pomimo iż Kuba twierdzi, że nie jest na mnie zły widzę jak w kilka sekund spochmurniał.

Czeka mnie teraz ciężka rozmowa
z Natalią na temat pójścia do psychologa.
Obawiam się, że odbierze to jako atak a nie próbę pomocy.

N: Widzę, że jesteś na mnie zły. Przed chwilą byłeś wesoły a teraz jesteś smutny
K: Nie jestem za to zły tylko nie wiem jak mam zacząć z Tobą pewną rozmowę
N: Mów prosto z mostu
K: Wiesz, że po tych wszystkich wydarzeniach sama sobie nie poradzisz
N: Owszem sama nie, ale mam Ciebie i wierzę, że mi pomożesz stanąć na nogi
K: Tylko mi chodziło bardziej o to abyś poszła do psychologa. Ja mogę Cię wspierać, być przy Tobie
N: Czy ty uważasz, że jestem niespełna rozumu, czym według Ciebie zasłużyłam sobie na takie traktowanie z Twojej strony?
K: Nie o to mi chodzi
N: Świetnie, nawet ty mnie ranisz
K: Natalia przestań odbierać wszystko jako atak w swoją stronę. Ja chcę Ci tylko pomóc
N: Jak Ci się coś nie podoba to wychodzę

I stało się to czego się najbardziej obawiałem. Natalia się na mnie obraziła i porostu sobie poszła. Dam jej ochłonąć, żeby jeszcze bardziej nie zaogniać sytuacji.