Nasza historia- Natalia i Kuba

4

Rozdział napisany przez marcysia27

Resztę drogi jechaliśmy w ciszy ja patrzyłam się tępo w okno będąc pogrążona w swoich myślach a Kuba był skupiony na drodze. Z jednej strony chciałam powiedzieć
o wszystkim Kubie z drugiej nie chcę go obarczać swoimi problemami. Spawa, którą zajmujemy się z Kubą tak jakby pokazuje taką samą sytuację w jakiej się znajduję. Tylko z jedną małą różnicą a mianowicie ta kobieta została porwana. Nie mogłam pokazywać swoich emocji aby Kuba nie zorientował się do końca, że coś się u mnie dzieje. Wystarczy, że zauważył siniaka na mojej twarzy, którego starałam się ukryć. Siedzieliśmy na komendzie
i szukaliśmy jakiego kolwiek punktu zaczepienia aby ruszyć dalej ze sprawą.

Kuba: Natalia napewno wszystko
u Ciebie w porządku? Od rana jesteś przygaszona jeszcze ten siniak na twarz
- Jak najbardziej w porządku tylki myślę nad sprawą a siniaka mam bo niezauważyłam otwartej szafki i się
o nią uderzyłam- było mi strasznie głupio, że okłamuje Kubę, ale nie chciałam mówić mu prawdy teraz może kiedyś
Kuba: Następnym razem uważaj jak
i gdzie zostawiasz otwarte szafki. Dobra ja idę zrobić sobie kawę, też chcesz?- udałem, że wieżę w jej mało wiarygodną historyjkę
- Jasne postaram się uważać i możesz zrobić mi kawę

Wydaję mi się, że Kuba uwierzył w to co powiedziałam, choć jak ktoś by mi takie coś próbował wcisnąć to bym nie uwierzyła tylko wyśmiała. Następnym razem muszę bardziej uważać aby Kuba nic nie podejrzewał. Siedziałam nadal nad tymi papierami szukając jakiegoś punktu zaczepienia aż weszła Kruczkowska a za nią Kuba.

Kruczkowska: Macie jakieś postępy w śledztwie?
- Żadnych i nie zanosi się abyśmy dzisiaj się czegoś dowiedzieli
Kruczkowska: To przestańcie się obijać to może dojdziecie do czegoś, a i dopuki nie będzie nawet małych postępów w śledztwie to nie pójdziecie do domu
- Ale szefowo nie możemy jutro przyjść wcześniej do pracy- zapytałam z nadzieją w głosie
Kruczkowska: Nie i zdania nie zmienie macie dzisiaj się czegoś nowego dowiedzieć

Czyli mogę przygotować się na kolejne piekło w domu...