+18 cinsellik ve şiddet öğeleri içeriyor.
İç savaş yüzünden kaynayan bir kazana dönmüş; haydutların, savaş kaçaklarının ve entrikaların hüküm sürdüğü Tamriel'in en soğuk bölgesi Skyrim'de ortaya çıkmış efsanevi bir hikaye.
Hikayemiz Helgen Faciası'n...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arı ve Kanca, Vadikent
Vex hızlı adımlarla Arı ve Kanca'daki(1) buluşmaya gidiyordu. Yine geç kalmıştı her zamanki gibi. Bu iş merak uyandırıcı ve garipti. Çünkü söz konusu kişi şafak muhafızları komutanı İsran'dı ve onunla ilk defa çalışmanın verdiği bir merak vardı Vex üzerinde.
İsran onlardan birkaç hafta öncesinde Vadikent içerisindeki vampirlere ve vampir tüccarlarına kan tedarik eden adamları yakalayıp kendisini haber etmelerini istemiş ve 1000 septim vereceğini söylemişti. Hızlı adımlarla Vadikent çarşısından geçerken "İç savaş zamanında güzel bir miktar, ufak bir iş için." Diye söylendi ikna edici tonda kendi kendine.
Yine de üzerinde bir tedirginlik vardı. Çünkü lonca, Gallus(2) öldürüldüğünden beri eski günlerini mumla arıyordu. "Etliye sütlüye bulaşmadan, ufak tefek işler yapıp işimize bakalım" diye uyarıyordu Brynjolf(3) her fırsatta. Bu düşünce Vex'in tepesinin tasını arttırıyordu. "Biz hırsızlar loncasıydık. Şimdi ise halkın tiksinerek baktığı, sıçanlarla dolu bok kokulu lağım bölgesinde yaşayan solucanlarız." Diye düşündü. Brynjolf'u bu işi almaya ikna etmek zor olmuştu bu yüzden. Gallus öldüğünden beri loncayla alakayı minimuma indirmiş Mercer(4)in umurunda pek olmasa da her yaptığını Brynjolf'a söylemek zorundaydı Vex.
Vadikent çarşısının kuzey çıkışına yaklaştığında, bir mücevher tüccarı "Buyurun hanımefendi, o güzel boynunuza ve incecik belinize pek de yakışacak takılarım var. Bir göz gezdirin." Şeklinde seslendi. Vex, geçerken agresif bir bakış atsa da adamın arkasından uzun uzun bakışlarını da hissetti üzerinde. Vex, bir imparatorluk şehri insanı olsa da soluk benzi ve gri sarısı saçlarıyla bir kuzeyliyi andırıyordu. Üstelik loncanın en yetenekli hırsızlarından biriydi. Yeteneğini kısa boyu ve ince yapılı vücuduna borçlu olduğunun kendisi de dahil herkes farkındaydı. Zor kadındı Vex. Mükemmeliyetçi yapısı onun bir olaydan tatmin olmasını zorlaştırıyor, insanlara güvenemeyişi agresif biri olmasına sebebiyet veriyordu.
Arı ve Kanca'nın önüne yaklaştığında, karanlıkta pek seçemediği iki koyu kalın zırhlı/iri yapılı herifin kendisini kestiğini fark etti. Vex iyi bir insan sarrafıydı. "İsran çoktan gelmiş ve kapıya gözcülerini dikmiş." Dedi sessizce. Girişe yaklaşıp heriflere mühürlü lonca kartını gösterdi. Bu sırada da heriflere bakmak yerine kapıya bakıyordu buz gibi bir tavırla. Herifler şöyle bir Vex'i süzdükten sonra yanlara çekilip geçiş izni verdiler. Holden geçerken Delvin Mallory'nin Breton(5) aksanlı sesi kulağına geliyordu:
"Bu iş çok uzadı. Bize bu işlerin arkasındaki adamı bulmamızı istedin ve bulduk. Şimdi de Morthal'dan bahsediyorsun İsran."
Vex, kapıda bir süre bekleyip hızlıca içeri girdi:
"Morthal konusu da nedir?"
Delvin bir anda odaya girmesini şaşkınlıkla karşıladıktan sonra İsran'a döndü:
"Ah yine geç kaldın Vex. İsran bizden yine bir şeyler istiyor."
Teninden ve bakışlarından Kızılmuhafız olduğu rahatlıkla anlaşılan kel izbandut gibi herif Vex'i süzdü:
