My First Kiss Stealer (Completed)

Chapter VIII

Sila Nga Pala

Sobrang bigat ng pakiramdam ko. I wasn't able to sleep last night thinking of Michael.

How is he na kaya?

Naabutan pa kaya niya ang mommy niya?

Napigilan niya kaya siya?

Ano kayang ginagawa niya?

I really wanted to call him but he is not answering. Instead, I sent him a comforting text message early in the morning. Pero wala rin siyang reply.

Inisip ko na lang na baka busy siya sa pagha-handle ng family matters nila. Kaya lang 4 AM na ko nakatulog.

Di ko na nga sana sasamahan itong si Jake sa mall para sa personality development session niya at sa pagsa-shopping kaso ang aga kaya niya akong tinawagan. Excited much.

Kaya heto at iniintay ko siya dito sa lobby ng school ni Ms. Abby dito sa Makati. Di na ko sumama sa loob. Kayang-kaya na ni Jake iyon.

Kanina pa nga ako nakatitig dito sa celfone ko hoping na magte-text man lang si Michael ng good morning katulad ng mga ginagawa niya dati. Pero wala. As in zero paramdam from him.

My Gosh! This is so frustrating for me.

Puntahan ko na lang kaya siya?

Pero nagdadalawang-isip ako dahil baka kung ano ang maabutan ko doon.

Nag-Facebook na lang ako.

Browse... browse ...

Ang daming updates ng mga friends.

Ang nakakasawang selfie, dumudoble sa bilang araw-araw.

Mga updates sa pets nila.

Updates sa gimik kagabi.

Ang dami naman nilang event! Samantalang ako nagmukmok the whole night.

What caught my attention was a new status from Jobel. "It's official."

Ano kaya ang official?

I tried calling Casey. But she is not answering. Malamang tulog pa iyon. Nine AM pa lang kaya.

Tried calling Mildred. Pero di rin sumasagot.

Hello Earth!

Ako pa lang ba ang gising sa mga circle of friends ko?

Naisip kong tawagan si Jade pero wala naman siyang connection kay Jobel.

I opened Michael's account.

Katulad ng inaasahan ko wala namang bago sa post niya. Last week pa iyong status update.

"Hoy! Anong pinagkaka-abalahan mo d'yan?" Si makulit na Jake dumating pala.

"Tapos na ba session n'yo?"

"Yup. Bukas na lang daw ulit." He sit beside me in this small sofa.

"Ang bilis naman." Itinago ko na ang celfone ko.

"Bukas daw maghapon kami. Pwede mo na kong di samahan kung may lakad ka."

"Salamat naman."

"Parang ayaw mo na kong kasama ah!"

"Tingin mo, gusto ko ba?"

"Ang sungit talaga! Tara na ipag-shopping mo na ko."

"Not yet. Sa salon muna tayo."

"Salon na agad? Kala ko after two weeks pa ko magpapagupit?"

"Oo nga pala." Nakalimutan ko rin. Lutang lang isip ko.