عشقى و عذاب غيرتى لكِ " سلسلة قادة العشق " { بقلم ندى المطر } قيد التعديل

العشق الاول

   عشقى وعذاب غيرتى لكِ بقلم ندى المطر

تنزل من القطار فتاتين جميلتين فى العام العشرون من عمريها الى حيث القدر يخفى لهما مجهول .

ندى بابتسامة هادئة: القاهرة جميلة جدا إنتى إيه رايك يا آنين.

آنين بحدة خفيفة: بلا جميلة بلا زفت دى زحمة والناس هنا كتير مش عارفة انا ليه مصره على الدراسة هنا.

إحساسى بيقولى إن فى حاجة هنا بتنادى عليا  ، قالتها ندى بهمس .

آنين : اوك يا مرهفة الاحساس يلا بينا بس ثانية هنوصل ازاى لنانا آسما احنا اول مره نيجى القاهرة بعد سنين طويلة دا احنا كنا صغيرين فى اخر مرة جينا وتقريبا مش فاكره حاجه.

ندى: امال ايه لزمة دا.

آنين: تصدقى نسيت.

ندى بقلة حيلة: غبية انتى اوى.

أخرجت ندى الهاتف واتصلت بجدتها آسما
           ---------------------------------------
اجابت الجده على الهاتف.

الجدة آسما: ايوا يا حبيبتى وصلتوا ولا لسه.

ندى: وصلنا احنا فى المحطة يا نانا بس مش عارفين هنوصل ازاى احنا مش فاكرين حاجة.

ابتسمت الجدة: أنا عارفة انكم مش هتفتكروا علشان كدة بعت هاجر تجيبكوا..

ندى بتفكير: هاجر مين.

الجدة : هاجر تبقى جارتى يا ندى وفى نفس سنك انتى و آنين بس هى فى كلية علوم.

ندى : اوك بس هى هتعرفنا ازاى.

الجدة: هى شافت الصور بتاعكم عندى.

ندى: اوك سلام يا نانا.

الجدة: سلام يا حبيبتى.

آنين:ندى ندى يا ندى.

ندى: فى إيه يا آنين مالك بتنادى كده ليه.

آنين : دى هاجر بتقول ان نانا بعتتها علشان تجيبنا.

ندى: ايوا نانا قالتلى التفت ندى الى هاجر بوجه بشوش وقالت: آنسة هاجر شكرا لانك جيتى.

هاجر بلوم: ايه اللى بتقوليه ده احنا يعتبر اخوات و لا انتوا مش هعتبرونى اختكم نانا آسما دايما بتحكيلى عندكم.

ندى:اولا انا حبيتك علشان كده انتى بقيتى اختنا ثانيا نانا آسما انتى اهتميتى بيها مع انك ما تقربيهاش  بس هى بتعتبرك زينا .

آنين: بقولكم ايه انتوا الاتنين انا جوعت يلا علشان  هاكلكوا انتوا.

ضحك الثلاثة و ذهبوا...
______________________________________
أمام عمارة متوسطة
نزل الثلاثة من السيارة وذهبوا الى المبنى
نادت هاجر على البواب.

البواب: نعم يا ست هاجر.

هاجر: عمو عبدو دول احفاد نانا آسما ممكن تطلع الشنط فوق.