What We Almost Had.

V

Flashback.

Kakarating ko lang ng bahay, wala akong gana kumain. Ilang linggo na akong ganito. Kung ikaw rin naman ang mawalan, hindi ka rin magkakaroon ng gana sa pagkain, O sa kahit anong mang bagay na nakasanayan mo namang gawin dati.

Gabi na, pero kape pa rin ang nasa isip ko. Kape hanggang mamatay. Tangina.

Kukuha na ako ng mug ng may nag notify sa phone ko.

Takte. Hindi ko pa natuturuan si Eula kung paano maging Callista. Tita Rosie, walang pasabi. Paladesisyon. Sabagay, hindi natin sya masisisi. Wala naman syang alam

No choice. Pag sinabi ni Tita Rosie, kailangan susunod ka. Kailangan ko i-text si Eula.

Bahala na kung ano man ang mangyari bukas.

Kinabukasan.

Habang nagmumuni-muni ako sa bintana ng Opisina ko, narinig ko na ang katok galing sa pinto ko.

"Good afternoon, Sir. Andito na po sya."

As usual, ganoon ulit ang pormahan ni Eula.

"Sumama ka sa'kin."

"Saan?"

"Basta."

Hinila ko ang kamay nya para umalis.