SWEET
Sa tagal nang panahon na hinintay ko— ngayon pa ako naduwag.
Mataman ang bawat titig ko sa mga taong nakakasalubong, siguro kung wala rito si Rios sa tabi ko baka kanina pa ko umalis sa lugar na 'to.
I have the confidence within me, alam ko kung paano humarap sa maraming tao. My posture, the way my mouth open, lahat 'yan inaral ko— kasama ang paghihiganti ko kay Andrius Mondelvalle.
No, that's actually the core reason why I am here.
To took revenge of him— killing my brother, ruining my family— he kills me too, matapos n'yang patayin ang kaisa-isang tao na mayroon ako.
"Hi Rios Mondelvalle, look who's here!" I saw how this blonde girl show her likes, towards this guy with me.
Bumitaw sa Rios sa pagkakahawak sa baywang ko at mabilis na yumakap sa isang babae. She's tall and blonde, mukhang half, and a model.
One of his flavor of the week, I guess.
"Ang tagal mong nawala Rios," she said, scanning this guy with me na kanina pa nakangiti, he's not wearing anything, I mean — he's noth wearing something na mag-hahide sa identity n'ya.
"Oh, sino 'to?" And finally, napansin na ng babae ang presensya ko.
"Harmony," Rios whisper on my ears.
"That's Nieves, Raf's girlfriend."
Tumango ako, so if that's Raf's girlfriend, wala 'tong gusto kay Rios?
My bad— I always mistook ideas.
"Nieves, this is Harmony— my girlfriend."
I saw how shocked she is dahil sa sagot ni Rios, mukhang ako pa ata ang nagmukhang flavor of the week huh.
"Girlfriend? Last time, ibang babae kasama mo ah."
Isang babae ulit ang lumapit, kita ko ang pagkakahawig ng blonde na ito, dito sa isa pang babae.
She's gorgeous— simple, and elegant.
"Eco, this is Harmony,"
Oh, s'ya si Eco, ang nag-iisang babae sa buhay ni Khal. I never expected this to happen.
Sa iisang party ang mga Mondelvalle, at kasama ang mga mahal nilang dalaga.
So probably, Dreau will also be here.
"Andrius, you're here, kamusta France?"
I heard guy asked another guy.
Sa paraan ng pag-wawala ng puso ko, naiisip ko na kaagas na si Dreau 'yon.
At hindi nga ako nagkamali si Dreau nga iyon, humigpit ang hawak ko sa braso ni Rios naramdaman n'ya ata ang tensyon na nararamdaman ko ngayon kaya hinigit n'ya ako papunta sa kung saan, he let me sit pansamantala sa isang upuan at naupo sa harap ko.
He traces my arms, nakikita ko ang panlalambot ng titig n'ya, the way he touch my arm alam kong alalang-alala s'ya.
"What's the matter?" Sa wakas ay nakapagsalita na s'ya.
Umiling ako.
"Gusto mo bang umuwi?"
Tinignan ko ang buong paligid at napansin na wala na si Dreau do'n sa grupo ng mga Mondelvalle.
"Yes, please. Uwi na tayo,"
Habang nasa sasakyan kami hindi mawala sa utak ko ang mga ngiting 'yon. Hindi man lang ba s'ya dinadalaw ng konsensya n'ya sa pagkamatay ng pamilya ko, sa kamay nila?
