𝚃𝙴𝚁𝙰𝙿İ🍊 |Jikook <tamamlandı>

°22°

  Still With You ~ Jungkook for BTS

     Ve bir kez daha.

     Hiç kesilmeyen ve ardı ardına çakan şimşeklerle üstümdeki yorganı biraz daha sıktım.

    Şimşekten çok korkardım.

     Eskiden olsa annem yanımda olurdu ya da ben annemin yanına giderdim.

     Ancak annemde yoktu artık...

     Korkudan gözlerim dolmaya başlıyordu.

     Her çakışta içinde bulunduğum oda biraz aydınlanıyor dışarıyı daha da görünür kılıyordu. Ancak her şimşekle beraber irkiliyordum.

     Başucumdaki abajuru açtım ve yattığım yerde diklenip yataktan ayaklarım sarkacak şekilde oturdum.

     Çok uykum vardı ancak korktuğum için uyuyamıyordum da...

     Daha fazla odada kendim durmaya cesaret edemediğim için yataktan kalktım ve hızlı adımlarla odadan çıktım.

     Odadan çıktığımda ortasında durduğum koridor daha da karanlık olduğu için ne yapacağımı şaşırmıştım.

     Karşımda duran Bay Jeon'un yatak odasına ait olan kapıya yaklaştım ve yavaşça tıklattım.

     Çok korkuyordum ancak yinede iznim olmayan bir odaya paldır küldür girmeye niyetim yoktu.

     Bir iki kez tıklattıktan sonra odanın kapısını açıp yavaşça içeri süzüldüm.

     Odadaki yatağın ortasında yatan bedeni gördüğümde ister istemez kötü hissetmiştim.

     Ancak çok korkuyordum ve bu korkum yüzünden akmaya başlayan gözyaşlarım beni odadan çıkmamak için direndiriyordu.

Yazarın ağzından:

     Jungkook kendisine seslenilmesiyle zaten oldukça hafif uykusundan sıyrıldı.

     Jungkook'un uykusu hep hafif olmuştu. Her zaman en hafif seste bile uyanırdı.

  "Bay Jeon..."

     Gözlerini açtı ve karşısında çekingence durup kendisine bakan ve elleriyle sürekli pijamasının kolunu çekiştiren bedene baktı.

     Beyaz polar pijama takımı ile oldukça tatlı ve savunmasız görünüyordu.

     Başını yastıktan kaldırıp daha dikkatlı bir şekilde baktığında Jimin ellerini önünde birleştirdi ve bakışlarını yere indirdi.

  "Jimin, neden ağlıyorsun? Bir sorun mu var?"

     Jimin kendisine sorulan sorulara karşı başını salladı.