"Solan gülümsemenin yeniden açmasını sağlamak niyetim..."
Jungkook Jimin'in psikiyatristiydi. Ancak daha fazlası olacağına hiç bir zaman ihtimal vermemişti...
Ardından dün akşamki olaylar bir bir aklıma dolduğunda içime ağır bir sıkıntı düşmüştü.
En yakın zamanda bu kabusları düzeltmek için seans hazırlamam lazımdı.
Miniğimin daha fazla o anları yaşamasını izlemek bana acı veriyordu. Artık buna göz yumamazdım.
Yanımdaki boşluğu yeni farkediyordum.
Doğruldum ve dağılmış saçlarımı ellerimle biraz daha dağıttım.
En son dün akşam konuşmalarımızdan sonra Jimin'in yanına yatmıştım ve o uyuduktan sonra çok geçmeden bende uyumuştum.
Yataktan kalkıp etrafıma bakındım.
Odanın içindeki banyonun kapısını açık gördüğümde adımlarımı oraya çevirmiştim.
Kapıyı yavaşça itip içeriye baktım.
Jimin üstü çıplak bir şekilde aynaya sırtını dönmüş, boynunun el verdiği kadar başını döndürerek aynaya bakıyordu.
Sırtındaki izleri bariz bir şekilde belli olan pembemsi izlerin üstünde dokunabildiği kadar parmaklarıyla dokunuyordu.
Bu yaraları alırken çok canı yanmış olmalıydı.
İzlerin üstünde gezinen elini tuttum ve diğer elimle bembeyaz süt gibi tenindeki izlere dokundum.
Sanki hala açık yaraymış gibi üstün bir titizlikle dokunuyordum.
Onun canını yakmak en son istediğim şey bile değildi.
Benim geldiğimi farketmemiş olacak ki dokunuşumla irkildi ve şaşkınca bana baktı.
Elinde tuttuğu tişörtü yukarı çıkardı ve bedenini gizlemek istercesine önünde tuttu.
Bu telaşını anlıyordum.
Onun güvenini kazandığımı biliyordum ancak yinede kendini istemsizce korumaya alıyordu işte.
Üstelik saçma bir şekilde bedenindeki izler yüzünden kendini çirkin ve kötü hissediyor olmalıydı.
Ne kadar güzel olduğunu göremiyordu.
"Bunların kötü göründüğünü mü düşünüyorsun?"
Sorumla başını yavaşça aynaya çevirdi ve sırtına baktı.
"Kötü görünüyor..."
Burukça gülümsedim ve onu omuzlarından tutarak bana çevirdim.
Dağılmış yumuşak sarı saçlarını arkaya tarayıp alnına yapabildiğim kadar hafif bir öpücük buraktım.
"Ne olursa olsun, asla kötü görünmeyeceksin. Üzerine patates çuvalı geçirsen bile en güzel, en nefes kesici insan sensin. Böyle düşünmeni istemiyorum..."
Dediklerim ona komik gelmiş olacak ki ufak bir kıkırtı sundu bana.
Bende onu güldürebilmiş olmanın mutluluğuyla gülümsemiştim.
Daha fazla rahatsız olmamadı için tişörtünü giymesine yardım etmiştim.
🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊 Merhabaaaaa... Biliyorum çok kısa bir bölüm oldu ama burada kesmem gerekiyormuş gibi hissettim.
Veeee ben döndüüüümmm...
1 hafta falan oldu ama yazmayı özlemişim, umarım sizde beni ve kitaplarımı özlemişsinizdir :)))
Nasılsınız?
Umarım bölümü beğenirsiniz...
Sizi seviyorum... 💜💙💚💛🧡❤️
🐰🐥🐰🐥🐰🐥🐰🐥🐰🐥🐰🐥🐰🐥🐰🐥
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
