SNUအနီး Cafeေလးတစ္ခု... ေက်ာင္းအနီးျဖစ္တာေၾကာင့္ ဆိုင္ထိုင္သူအမ်ားစုက တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသာ... ညစာစားခ်ိန္ ျဖစ္တ့ဲအတြက္ ဆိုင္ထဲ လူေတာ္ေတာ္ရွဳပ္ေနသည္... Amberဆိုင္ထဲကုိ တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆိုင္ရဲ႕ေဘးဘက္က စားပြဲအေသးေလးတစ္ခုမွာ ထိုင္ျပီး စာရြက္တခ်ိဳ႕နဲ႔ အလုပ္ရွဳပ္ေနသူတစ္ေယာက္ကုိ ဆိုင္ရဲ႕မွန္ခ်ပ္ေတြကတစ္ဆင့္ လွမ္းျမင္လိုက္ရသည္... ခ်က္ခ်င္းပဲ ဆိုင္အျပင္ျပန္ထြက္ကာ ထိုလူရွိမယ့္ေနရာဆီ ေလ်ွာက္လာလိုက္သည္...
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စာရြက္ေတြေပၚ အာရံုစိုက္ေနတယ္မသိ... သူ႔ေဘးနား လူတစ္ေယာက္လုံး လာရပ္ေနတာေတာင္ သတိမထားမိပဲ မ်က္မွန္ေလးကုိ ပင့္လိုက္ ခဲတံတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ စာရြက္ေပၚခ်တြက္လိုက္နဲ႔ အလုပ္ရွဳပ္ေနသူ... ခုဆို အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္ေပါ့... မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကခုံမွာ Amber ဝင္ထိုင္လိုက္တာေတာင္ ေမာ့မၾကည့္... သတိေတာင္မထားမိဘူး ထင္ပါရဲ႕... အညိဳေရာင္ လွိဳင္းတြန္႔ဆံပင္ေတြက ဟုိးအရင္ကလို ဖြာလန္က်ဲမေနပဲ သပ္သပ္ရပ္ရပ္... အရင္က ခပ္ျပည့္ျပည့္နဲ႔ ခ်စ္စဖြယ္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ မ်က္ႏွာေလးက အခုေတာ့ သြယ္လ်လ်... အနည္းငယ္ညိဳတ့ဲ အသားရည္နဲ႔ ပုံစံက်နတ့ဲ ႏွဳတ္ခမ္းတို႔ကပိပိရိရိ ေကာ့ညြတ္လို႔... ေျပာရရင္ေတာ့ ပုိခန္႔လာ ပုိေခ်ာလာတယ္ေပါ့...hk'hk'
သူ႔ေရွ႕ကုိ စားပြဲခပ္ဖြဖြေလး ေခါက္လိုက္မွ ေမာ့ၾကည့္လာသည္... Amberကုိ မ်က္ေမွာင္က်ဳတ္ၾကည့္လိုက္ျပီး အလိုမက်ဟန္နဲ႔ ေဘးဘီလွည့္ၾကည့္လိုက္ျပီး ဆိုင္ထဲက waiterေလးကုိ လက္လွမ္းျပ ေခၚလိုက္သည္...
" Oh.. plz ဒီဆိုင္ကုိ ထိုင္ခ်င္လို႔ လာတာမဟုတ္ဘူး မင္းကုိလာရွာတာ ဘယ္သူ႔မွ ေခၚမေနနဲ႔ "
" ဘာရယ္ ! ! မင္း...?? "
သူ႔ထက္အမ်ားၾကီး ငယ္ပုံရတ့ဲ လူငယ္ေလးဆီက ရင့္ရင့္သီးသီးစကား ၾကားလိုက္ရေတာ့ သူ႔အလုပ္ပ်က္လို႔ စိတ္ပ်က္မိတ့ဲအျပင္ Chenေတာ္ေတာ္ စိတ္တိုသြားသည္... ပုံစံၾကည့္ေတာ့ အလြန္ဆံုးရွိမွ အသက္က 20,21ေပါ့... ဒါကို ေလသံက............
" ဒီမွာ ေက်ာင္းသူ... ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လာေႏွာက္ယွက္ေနလဲ မသိေပမယ့္........."
