Katunayan
Naging malapit kami ni Mint sa isa't isa. Nung una ay naguguluhan kung gusto ko ba talagang malapit sa katulad niya. Magkaiba kami, kahit hindi nito sabihin alam kong may sinasabi ito sa buhay. Pero sa huli ay mas pinili kong hayaan ang maging malapit kami sa isa't isa. Hindi naman masamang maging malapit sa isa't isa kahit ano pa man ang estado niyong dalawa.
“Mint ano ito?” biglang tanong ko ng mapulot mula sa gilid ang isang maliit na patatsulok na bagay.
“Ah yan pick ng gitara yan,”
“Ano yun?”
“Yung pang strum. Ay sandale ipapakita ko para magets mo,”
Nag kalkal siya ng gamit sa ilalim ng kama at inilabas ng maalikabok na malaking bagay. Nagliwanag ang mga mata ko ng makita ko ang isang gitara. Mahilig rin ako dito dahil sabi ni papa ‘Music can soften the rocked heart of a human’. Minsan nasasabi kong tama siya sapagkat pag galit ako ay kumakanta ako kahit wala sa tano basta napapagaan ko ang pakiramdam ko.
“Pahiram ng pick?”
Nakita kong pumisisyon si Mint nagbdyang magitara. Ngunit bago siya tumugtug ay may kung ano siyang pinihit da itaas noon. Mukhang tinotono ang gitara. Nang magtagupay sa pagtotono ay nag guitara ito ng kung ano ngunit ni hindi man lang nito lapatan o sabayan ng liriko.
Nang matapos ay namamangha ko pa rin siyang tinignan.
“Kailan ka natutong mag gitara?"
“When I was 6 years old tinuruan ako ni Mom,” sabi niya habang inililigpit ang gitara.
“Sorry,” sabi ko ng mapansing naging seryoso ang mukha nito.
“Bakit?” kapagkuwa'y tanong nito.
“Naalala mo kasi yung Mommy mo sa pangungulit ko,”
“Luh! It's doesn't matter okay? Tsaka ayus na din yun at least alam kong mahilig ka sa gitara. Maybe I teach you someday pag may time na tayo ulit.”
“Talaga? Tuturuan moko?”
“Oo naman basta ba may oras ako,” ani nya pa.
“Osiya mag patuloy na tayo sa pagaayos at baka puno na yung pool don,” patukoy niya sa pinalibong pool sa labas. Dali dali akong inayos ang pwesto ko at nagmadaling maligo.
Parehas kami ng school ni Mint ang pagkaiba ay grade six siya habang ako ay grade five. Nasa iisang building pero magkaibang palapag. Matunog din ang pangalan ni Mint hindi lang dahil sa madaming nagkakagusto rito o ano. Kundi sa aking talino nito. Tahimik ngunit maraming ibubuga. Yan ang dipinisyon ng mga teacher sakanya.
“Nakakapikon naman lingon sila ng lingon,” pikon na sabi ko habang naglalakad sa hallway pa-akyat sa palapag namin.
“Ang panget mo daw kasi,” bulong ng katabi kong si Mint.
“Mas panget ka daw kasi kaya sila naglilingunan tsk!”
Hindi na nito pinansin at dinaan lang ako sa classroom ko. Literal na dinaan lang. Sinabayang maglakad at nang nasa tapat na ng classroom ay naglakad nalang bigla palayo.
“Uy Faye closs kayo nung gwapong transferee?” tanong ng kaklase kong si Yna.
“Oo nga gurl sabay kayong pumasok. Kuya mo? Lakad mo naman ako,” singit naman ni Jenny.
“Hay umaasa kayo mga asungot ako nalang ireto mo Faye magiging friend pa tayo,” ani ni Hane na kararating lang.
Naiiling nalang akong yumuko at kinuha ang isang kuwaderno at basahin ang kung ano ang nandon.
YOU ARE READING
Unwittingly Destined
RastgeleSerie de Provincias #1 [COMPLETE] A million of people seeking for love and I regret for being one of them. This is worst that seeking for food everyday. Because this is seeking for yourself. Nakakatawa siguro iniisip ng iba na mababaw ang ganitong p...