Bir Elvedam Var {TAMAMLANDI}

Giriş : Mavi'ye Vurgun Mucize

Şarkıyla Okunulması Tavsiye Edilir 💙💙

Yazım Tarihi : 10 Haziran2020

Yayım Tarihi : 11 Ekim 2020

Başlangıç Tarihi :

*

*

*

Böyle inanılmaz derece de bir acı başlıyor kalbimde.Evde yalnız olmanın verdiği sıkıntı bir başka...Nefes alamaz oluyorum,ellerim boğazıma yapışınca nefes alıyorum.

Derin nefesler alıp verirken tekrar başlıyor acılar.Bana kim ne yaptı bilmiyorum ama bu acıların dinmeyeceğini biliyorum.

Bu durumum birkaç gün sürecek anlaşılan.Doktora gitmelerim faydasızdı çünkü bu ağrılar yakında beni öldürecek.Hastaneye gidip böyle şeyler duymaktan o kadar yorulmuştum ki kendi umutlarımı birer birer ben yakar oldum.

Tedavi sonuç vermiyor ve ben gün geçtikçe yavaş yavaş ölüyordum.Bunun heyecanı da bir başka şimdi...

Genç olmama az kızıyorum.Bu yaşta olmamalıydı,deyip sonradan 'gerçek ölümümü' aldırmıyorum.Dostlarım ve çevremde kim varsa benim bu mutlu halime şaşıp kalıyor,söylenecek söz bulamıyor.

Onlara göre belki umut vardı lakin ben çoktan umutlarımı gömdüm.Sadece birkaç ay sonraki ölümümden önce neler yapabilirimin derdindeydim.Beni tanıyanlar dinlenmemi,yataktan çıkmamamı söyleyip duruyorlardı,zaten bundan ötürü az tartışmamıştım annemle.

Ne kadar kötü bir olay: Bir insana 'öleceğini' her dakika söylemek.Biliyorum benim için endişeleniyorlar fakat onlar bilmiyorlar ki öleceğini bildiği halde ona öldüğünü belli etmek,büyük acı...

Unutamazsın doğru ama her gülüşünde de yaşanmamalı...

Ben dıştan aldırmıyor gibi gözükebilirim ama içimdeki kahırları,ağlayışları ve bağırışları bir tek Allah ve ben biliyorum.Lanet hastalık üzerimde binbir çeşit oynarken dıştan sessiz kalıp içten sahile kendini vuran yunus gibi kendimi ölüme terk ediyorum.

Bunun nasıl acı verdiğini her gece yastığa başımı koyup sessiz haykırışlarım dile getiriyor.

Ben umutlarımı öldürdüm lakin özgürlüğümü yitirmedim.Ben son günlerimi dünyanın yerini,göğünü bir kez daha gördüğüm için gülüyorum,bu güzelliğe şükrediyorum.Ben dünyanın mavisine,kahvesine aşığım.Elbet Allah'tan geldim Allah'a giderim,bunun içinde üzülmem...

Bana dinlenmek yok.Ben ne insanı için ne de dünyanın zevki için değil; dünyanın doğal güzelliğini görmek için ayaklanıyorum.Bana 'Dur' diyen olmasın.Öleceğimi belli etmesinler ki dünyadan uğurlanışımda mezarımda rahat uyuyayım...

Acım dineli çok oldu.Koltuğa harekertsiz bir canlı olarak oturdum.Kalbimin üzerini tutuyor,nedensizce şapşalları andıran bir gülüş sergiliyorum.

Anlamaya başlıyorum yavaş yavaş.

Galiba ölümün sessiz ilerleyen ayak seslerini duyumsuyorum.

Kalbime sıkı sıkı bastırıyorum çünkü ağrılarım başlamaya hatta giderek çoğalmaya başlıyor.Şu kafamın içinde ki ağrıyı saymıyorum,en çok o öldürüyor ya.

Bu dünya da en çok özleyeceğim şüphesiz 'gökyüzü' olacaktı,maviye aşık olduğumu söylemiştim.

Nefes alışlarım yavaşladı...

İlk doğduğumuzda,ilk havayı soluduğumuzda ciğerlerimizin yanması müthiş bir his ve şimdi son nefesimi veriyorum bu daha da müthiş,en azından bunu hatırlıyor olacağım.

Ciğer ve nefesin aşklarının bittiği noktadayım.İkisi de birbirini bırakıyor.Ne ciğer bir daha soluyacak nefesini ne nefes bir daha alınacak ciğerine ne de ben bir daha gözlerimi açacağım...

Bir Elvedam Var Maviye...Yaksa da ciğerleri,bitirse de nefesleri bir elvedam var Maviye.

Ben Mavi Özbey.Annesinin tek bahstsız kızı.Babasının ihaneti...Ben Maviye vurgun Mucize.

*

*

*

Selamun Aleykum🌹

Yeni Bir Kurguyla Sizlerle Beraberim Tekrar...Allah izin verdiği müddetçe hikaye yazmaya devam.

Bu kurgumuzda hastalıklı bir genç kızın ölümle yaşam arasında belirlediği o ince çizgi de geçirdiği acısıyla tatlısıyla 10-15 bölümlük bir serüvenümüz var.İnşallah yayımladıkça okursunuz ve ne demek istediğimi anlarsınız...Dram ağırlıklı olsada güleceğiniz yerler mutlaka vardır,çoğunlukla...

Sizden ricam bol bol yorum yapmanız.Oylardan önce ilk defa bu kurgumda yorumlara takacağım galiba...Fikirlerinizi merak ettiğim ve okurken keyfim aldığım bariz.Lütfen😌😌

İlk Bölümde Görüşürüz.Sağlıkla Kalın 💙💙