Eden's Letter [BİTTİ]

July 02 : Robin's Letter

"Eden, ben bilemiyorum. Neden? Sadece neden diyebiliyorum. Keşke, keşke kaçıp gitmeseydin. Biz yalnızca konuşabilirdik. Zamanlaman ise berbat. Asıl ben ne yapacağımı bilmiyorum.

Kalbim acıyor uzun süredir.  Biz yirmilerimize geldik. Yaşayacak mıyız? Ne zaman buluşabileceğiz. Bunlar önemli mi sence?

Bunu okuyabileceğini sanmıyorum çünkü eminim bu mektubun sana ulaşmasını önlerler.

Ben uzun süredir odamda kısılmış durumdayım. Aslında abimin söylediğine göre rehabilitasyona gitmem yararıma olurmuş...
Ben, sandığından daha zor zamanlar geçirdim. İnan bana aklımı kaybedecekmişim gibi hissediyorum. Peki bumca şeyin arasında niye bu mektup, bu zaman. Okumak istemiyorum ama başka çarem yok.

Çünkü bu son yazım, sözlerim...

Çatı katımda öylece yaşıyorum zavallıca bazen de alkolle. Gerçi ayıkmıyım onu da bilmiyorum.

Eden ben eskisi gibi değilim, hatta sana dürüst olmak gerekirse şu son durumumda aklımdan geçmeyecek biriydin. Bu oldukça zavallı bir durum değil mi? Problemlerimin kaynağını bile unutmak. Ben işte böyle biri oldum. 

Her şey amcam öldüğünde başladı aslında, sorunlar üzerimde katman oluşturdukça kırıldım. Ve şimdide son 5 yıldır verdiğim en doğru kararı veriyorum.

Düşünüyorum, en iyi kararı cidden veriyor muyum.

Mektubun çok zalimce. Biraz da dalga geçilmiş gibi. Tam senin tarzın.

Her gün uyanamıyormuş gibi hissediyorum. Her gözümü açtığımda bu bir rüyamı diye sayıklıyorum. Gerçekliği anlamıyorum. Her gün daha çok işlevimi kaybediyorum. Ne yapmalıyım. Tüm hayatımda birisi benim yerine karar versin istiyorum.

Merak ediyorum. Nasıl bir yer? Bu gün akşam oraya gitmeyi düşünüyorum. Can sıkıcı. Ağzıma almaya bile korkuyorum ama o kadar da rahatlatıcı. İkimizin de gideceği yer aynı. Orda buluşalım tamam mı?

Artık daha fazla düşünmek istemiyorum.

.....

Üstelik nişanlın, Emily değil mi? Kutlarım. Emily'e hep iyi davran olur mu? Lütfen... benden çok daha iyi davran...

Robin"