My Possessive Alpha

Hoofdstuk 4

Het was nu een paar dagen later - vrijdag - en Finn kwam vandaag thuis! Ik was heel enthousiast om mijn broer weer te zien. Hij zou rond half zes thuis aankomen. Ik was vandaag al naar school geweest. Daniël had ik zo veel mogelijk vermeden, ik wilde echt niks met hem te maken hebben. Hij had me een paar keer proberen te benaderen, maar ik glipte dan net op tijd weg.

Mijn vader was speciaal vroeg thuis gekomen van zijn werk voor Finn. Hij was ook al aan het koken, het was tenslotte etenstijd. Ik stond net wat water te drinken, toen de deurbel ging.

'Ik doe wel open!' riep ik enthousiast naar mijn vader, die vlak naast me in de keuken stond.

'Hailey!' zei Finn toen hij me stevig omhelsde.

'Ik heb je gemist,' zei ik in zijn shirt, hij was veel langer dan mij, zoals bijna iedereen eigenlijk.

'En je hebt ook echt je was meegenomen,' grinnikte mijn vader, toen Finn me had losgelaten. Hij trok mijn vader ook in een knuffel. We waren weer helemaal herenigd.

'Wat ruikt er zo lekker?' vroeg Finn, toen hij zijn was neer had gezet en zijn koffer.

'Ik maak pasta carbonara, je favoriet,' glimlachte mijn vader.

'Lekker, daar heb ik echt zin in.'

'Zullen we Call Of Duty spelen tot papa klaar is met eten maken?' stelde Finn voor.

Wild schudde ik mijn hoofd. 'Nee, echt niet, ik verlies áltijd.'

Finn moest lachen. 'Kom op, je grote broer is eindelijk weer thuis.'

Zuchtend keek ik hem aan en gaf me over. 'Hoelang blijf je eigenlijk?' vroeg ik terwijl ik op de bank plofte, niet lang daarna deed Finn hetzelfde.

'Ik blijf alleen het weekend, dus zondag ga ik weer terug. Mijn lessen beginnen gewoon weer op maandag.'

Ik knikte en startte het spel op. Dit werd echt weer helemaal niks, ik vond het wel een leuk spel, maar niet als ik de hele tijd aan het verliezen was.

We waren een paar minuten dit rotspel aan het spelen - ik was weer aan het verliezen - toen de bel ineens ging. We waren allebei te erg aan het lachen, omdat ik zo slecht was. Dus mijn vader deed maar open.

'Hailey, er is iemand voor je!' riep mijn vader, bovenuit al het schietgeluid. Verward en nog half lachend keek ik op.

Dit meen je me toch niet, Daniël stond gewoon voor mijn deur! Ik stond op en keek hem boos aan. Hij mij ook, ik wist alleen niet waarom. Waarschijnlijk omdat hij niet wist dat Finn mijn broer was.

'Wat doe jij hier?' sneerde ik. Mijn vader stond nog steeds naast me.

Daniël wilde net zijn mond opentrekken, maar mijn vader was hem al voor.

'Wie ben jij?' vroeg mijn vader. Waarop Daniël zijn hand uitstak.

'Hallo meneer, ik ben uw dochters mate,' stelde hij zich zelf voor. Er gingen geen belletjes rinkelen in het hoofd van mijn vader dat hij een moordlustige Alpha was, hij wist eigenlijk niks van andere pack's af, hetzelfde gold voor Finn. Wij zaten in de Moonlight Pack.

'Ik wist niet dat Hailey haar mate had gevonden. En zeg maar David,' corrigeerde mijn vader. Hoorde mijn vader me niet te beschermen nu? Hij leek hem wel aardig te vinden.

'Zeg, Daniël, heb je zin om mee te eten?'

Gelijk begon ik mijn hoofd te schudden. 'Nee, pap, hij kan niet. Hij moet nog allemaal dingen doen en-'

'Ik eet graag mee, David,' grijnsde Daniël. Geïrriteerd keek ik hem aan. Finn had zich inmiddels ook al voorgesteld als mijn broer.

~~~~
We zaten momenteel aan tafel. Iedereen had wat pasta op zijn bord. Ik zat helaas naast mijn mate en mijn vader en broer zaten tegenover ons.

'Van welke pack ben je?' vroeg Finn aan Daniël.

'De Black Moon Pack,' antwoordde hij koeltjes. Ik wilde naar ze schreeuwen dat hij de meest gevreesde Alpha was, hoe konden ze zijn Pack niet kennen?'

'Hmm, ken ik niet,' zei Finn toen. Mentaal facepalmde ik mezelf.

Rustig at ik de overheerlijke pasta verder. Opeens legde hij zijn hand weer op mijn bovenbeen. Geschrokken keek ik hem aan. Hij grijnsde alleen maar, de klootzak.

'Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?' vroeg mijn vader toen.

'Nou, laat ik het eens vertellen. Ik ging zo naar de-'

'Op school,' onderbrak mijn lieftallige mate.

Mijn vader knikte. 'En wat zijn je bedoelingen precies met mijn dochter?' En nu kwam mijn vader pas met de hele speech over; doe mijn dochter geen pijn of het zal je bezuren. Dat had hij beter kunnen doen, voordat hij deze gek binnen liet.

Hij masseerde nog steeds mijn been en tintelingen gingen door mijn hele been heen. 'Ik wil gewoon met haar zijn en van haar houden.'

Dat was op zich wel lief, buiten de keren dat hij Owen bedreigde. En een moordenaar was.

Mijn vader knikte goedkeuren. 'Als je haar ooit pijn doet hè,' zei Finn nu.

Toen we ons eten op hadden, ruimden Finn en mijn vader de borden op.

Ik draaide me naar Daniël toe. 'Wat doe je hier!' fluister-schreeuwde ik.

'Hailey is een mooie naam,' was het enige wat hij zei. Fuck, nu wist hij mijn naam, omdat mijn vader toe straks mijn naam zei aan de deur.

'Waarom ontloop je me op school?' vuurde hij nu op me af.

Ik negeerde zijn vraag en keek strak voor me uit.

'Wie wilt er dessert?' vroeg mijn vader.

Ik wilde net zeggen dat Daniël helaas weg moest, maar tot mijn verbazing zei hij het zelf al.

'Leuk je ontmoet te hebben,' zei mijn vader.

'Insgelijks, David en ook Finn trouwens.'

Hij stond eindelijk op en liep naar de deur.

'Hailey, zeg je mate toch even gedag,' zei mijn vader, alsof ik onbeleefd bezig was. Ik schudde mijn hoofd en liep naar boven.

Ik was al ongeveer een halfuur Netflix aan het kijken, toen mijn telefoon opeens afging. Onbekend nummer, stond er op de display. Aarzelend nam ik op.

'Hey, kleine mate,' begroette Daniël me. En gelijk hing ik ook weer op. Misschien vind je dat ik me kinderachtig of onbeleefd gedraag, maar ik wilde niks met hem te maken hebben. Hij was meedogenloos en hij bedreigde me als hij wat van me wilde. Wat voor mate was dat?

En voor ik het wist zag ik een persoon door mijn raam heen klimmen. What the fuck. Al snel zag ik weer wie het was. Daniël.

'Ga weg,' riep ik naar hem.

'Dat was niet zo lief, babe,' zei hij terwijl hij in een stap de afstand tussen ons overbrugde, 'eerst doe je zo afstandelijk tegen me en ontloop je me, dan negeer je me weer en nu hang je weer op.'

Mijn hartslag versnelde toen hij mijn gezicht aan raakte. Mijn wolf werd wild in mijn hoofd. Zijn aanraking voelde fijn op mijn huid.

Hij blikte naar mijn lippen en ik naar die van hem. Ik wist dat het fout was, ik wilde niks met zo iemand, maar toen ik zijn zachte lippen op die van mij voelde, dacht ik daar heel anders over. Ik vlocht mijn vingers in zijn haar en trok hem dichter naar me toe. Zijn handen lagen om mijn middel heen. Al snel vroeg hij om toestemming en toen drong het tot me door. Verward en buiten adem trok ik terug.

'Dat was niet de bedoeling,' hijgde ik.

'Het is oké, we zijn mates, ik voel de aantrekkingskracht, jij ook.'

'N-nee, je begrijpt het niet,' stotterde ik, 'ik kan niks met jou hebben en ik wil het niet. Een paar dagen geleden heb je Owen bedreigt, zodat ik bij je in de auto stapte.'

'Het kan wel, je bent van mij,' gromde hij, 'en ik wil niet dat je met Owen omgaat.'

'Wat?!' bracht ik uit, 'je bent niet de baas over mij.'

'Ja, dat ben ik wel,' zei hij dominant.

A/N: it's getting hot in here
Hoe vonden jullie het hoofdstuk?