My Possessive Alpha

Hoofdstuk 36

Daniël p.o.v
Met grote passen liep ik op mijn doel af, het was nu leswisseling. En ik wist heel toevallig waar mijn goede vriend Owen zo les had.

Hij stond te wachten voor een lokaal, terwijl hij met een andere jongen stond te praten.

'Hé Owen,' ik legde mijn hand op zijn schouder en hij keek verschrikt om. 'Ik leen hem even, ja,' zei ik tegen zijn vriend. De jongen had nauwelijks tijd om te reageren, want ik had Owen al bij zijn arm naar buiten gesleurd, in de fietsenstalling.

'Waar gaan we naartoe? Laat me los!'

Ik negeerde hem en liet hem uiteindelijk los, ik keek nog een keer goed om me heen of de camera's niet op ons waren gericht en sloeg hem toen vol tegen zijn neus aan. Als reflex vlogen zijn handen naar zijn neus en begonnen zijn ogen te wateren.

'What the fuck is je probleem?!' schreeuwde hij naar me. Hij liet zijn neus los en probeerde me om ver te duwen, maar ik was hem voor, pakte zijn arm in een houdgreep en hield hem pijnlijk achter zijn rug, terwijl zijn rug tegen mijn borst aan zat. Hij kermde van de pijn. Mooi.

'Jíj bent mijn probleem,' siste ik in zijn oor. Ik kon zijn gezicht helaas niet zien, maar ik kon me voorstellen dat het vertrokken was van de pijn, 'stop met Hailey lastigvallen.'

'Kijk gast, ik kan er niks aan doen dat ik me aangetrokken voel tot haar.' Ik gromde hard en begon te trillen, ik liet hem los en gooide hem toen alsof hij niks woog, met een harde klap op de grond.

Ik borrelde van woede, ik kon mezelf niet meer inhouden en begon hem achter elkaar te blijven slaan. Nog een keer en nog een keer. Al die tijd kreunde hij het uit van de pijn. Wat wilde ik hem toch graag vermoorden, maar ik wist dat Hailey me dan nooit meer zou vergeven.

Ik stopte hijgend en bekeek de schade, zijn hele gezicht zat vol bloed en hij had zijn ogen gesloten. Ik bekeek mijn handen en zag dat ik mijn knokkels had open gehaald, ach ja, binnen een kwartier was ik toch wel geheeld. Owen zou er wat langer over doen, aangezien hij geen Alpha is. Lekker voor hem.

Hij opende zijn ogen, opeens ontstond er een vuur in zijn ogen. Hij stond op en duwde me tegen een muur aan, ik geef toe, het was niet bepaald zacht, maar ik was alsnog sterker dan hem.

'Fuck. You.'

'Nee, dank je,' grijnsde ik.

'Je bent echt een klootzak, ik snap niet hoe Hailey met jou kan zijn,' siste hij met op elkaar geklemde kaken.

'En dat komt uit jouw mond,' lachte ik. Maar het was geen echte lach. Mijn lach vervaagde al snel en ik tilde hem op bij zijn kraag. Zijn voeten zweefden in de lucht.

'Je hebt geluk dat Hailey je mag, anders had ik je allang vermoord. Laat het nu duidelijk zijn, blijf met je poten van haar af en blijf uit haar buurt.' Ik liet hem los en hij viel op de grond.

Zo, tijd om mezelf even op te frissen.

Hailey p.o.v
Mijn les eindigde en ik kon het nare gevoel maar niet van me af schudden, ik wist dat er wat was met Daniël. Ik liep over de gang heen, passeerde de mannen wc's en ik wilde eigenlijk door lopen naar mijn volgende les, tot ik een bekend iemand de mannen wc in zag gaan.

Ik keek snel om me heen of niemand naar me keek en glipte toen ook de wc in.

'Daniël.'

Gelijk draaide hij zich naar me om en glimlachte hij naar me, voor mijn gevoel glimlachte hij iets te snel, alsof hij iets probeerde te verbergen...

'Hoezo ontmoeten we elkaar altijd op de wc?' grinnikte hij, terwijl hij zo soepel mogelijk zijn handen achter zijn rug hield.

Ik negeerde zijn opmerking. 'Laat je handen zien.'

Hij grijnsde naar me en kantelde zijn hoofd. 'Ben je opeens van de politie?'

'Daniël, probeer nu niet grappig met me te doen,' waarschuwde ik hem.

Hij zuchtte en liet zijn handen aan me zien. Alleen liet hij zijn palmen aan me zien, ik rolde met mijn ogen en draaide zijn handen zelf om. Ik schrok van wat ik zag, zijn knokkels waren helemaal open en zaten onder het bloed.

'Ik wist dat er iets mis was. Heb je gevochten?!'

Hij sloeg zijn ogen neer.

'Ja, dus,' constateerde ik zelf, 'was het met Owen?' Ik trok een wenkbrauw op.

'Ja Hailey, ik kon die klootzak toch niet zijn gang laten gaan.'

Ik zuchtte en schoof wat haar achter mijn oor, ik pakte wat papier en hield het even onder de kraan. Ik pakte zijn hand vast en begon het opgedroogde bloed weg te vegen.

'Ik waardeer dat je voor me op komt, Daniël, maar ik waardeer het niet dat je met hem hebt gevochten. Je weet dat ik daar niet van hou,' zei ik, terwijl ik nog steeds zijn knokkels aan het schoonmaken was.

'Ik weet het, babe,' antwoordde hij, 'maar bekijk het van mijn kant. Een of andere gast zit de hele tijd te proberen mijn mate af te pakken.'

'Ik snap het wel, maar ik praat het niet goed. Ik wil dat je hem met rust laat.'

Hij gromde. 'Waarom? Omdat hij nog wat voor je betekent?'

Ik liet zijn hand los en keek hem verbaasd aan, ik zette mijn hand in mijn zij. 'Tuurlijk betekent hij wat voor me, we zijn al jarenlang beste vrienden, dat hij opeens gevoelens voor me heeft betekent niet dat ik niet meer om hem geef.'

'Oké, wat als ik het omdraai,' zei hij en gooide het doekje weg. Ik draaide me naar hem om. 'Wat als Britt opeens al dit soort dingen ging doen, jij zou ook jaloers worden, toch?'

Oh, ik zou zeker jaloers worden. Toen we elkaar voor het eerst ontmoetten was ze nou ook niet bepaald aardig. 'Ja oké, je hebt wel gelijk. Maar ik zou haar niet in elkaar slaan.'

'Sorry, Hailey. Ik meen het. Ik probeer mezelf echt te verbeteren, maar soms kan ik mezelf niet tegenhouden.'

'Ik vind het al fijn dat je het probeert,' gaf ik toe. Hij trok me tegen zijn borst aan en sloeg zijn armen om mijn middel. Ik rook zijn overheerlijke parfum, zijn warme lichaam verwarmde die van mij. We bleven even zo staan, tot er een andere jongen de wc in kwam en ons zag knuffelen. Hij keek een beetje verbaasd en ging toen een wc hokje in. Ongemakkelijk.

'Ik moet maar eens naar de les gaan.'

Hij knikte. 'Owen laat je vanaf nu af aan met rust.'

Ik fronste mijn wenkbrauwen. 'Wat?'

'Ik heb het hem duidelijk gemaakt.'

'Maar ik wil nog met hem om gaan.'

Zijn gezichtsuitdrukking veranderde. 'Wat? Je wilt nog met hem omgaan?!'

Ik knikte, een beetje bang. Hij haalde een hand door zijn haar heen en zuchtte. 'Je gaat niet meer met hem om, Hailey.'

'Je kan me niks verbieden,' beet ik terug.

'We komen hier later wel op terug,' zei hij met op elkaar geklemde tanden.

'Prima.' Met die woorden liep ik weg. Ik hield van hem, maar soms werd ik gek. Ja, ik snap dat hij het niet leuk vind dat Owen zo tegen me doet. Maar ik wil onze vriendschap niet weggooien. Misschien dat zijn gevoelens weg ebben.

A/N: Wat vinden we van dit hoofdstuk? Is Daniël te agressief tegenover Owen?

Fijn weekend! Mijn vakantie zit er maandag helaas weer op...