Nathaniel never expected that he'd accidentally caught a creature he never thought would exist. Will it be Nathan's luck or his misfortune?
***
Nathaniel Claro loves to dive to catch big fishes as his hobby and sideline. As a fisheries development o...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Nathan.
Buong buhay ko, hindi binabanggit sa ibang tao ang tungkol sa mama ko.
I was afraid. I was afraid that I might broke down again and I also don't want Nichole to cry as well. The last time I told my friends, Nichole and Phil, about my mother was seventeen years ago.
I remembered Nichole cried so bad. I fell on a coma for at least almost a year after I broke down.
At dahil lang iyon noong sinabi ko sa kanila ang tungkol sa mama ko.
To think of it, that was the fourth death anniversary of my mother. Four years had passed already after she died, and I thought I already had accepted that truth. But when I started to tell Nichole and Phillip what happened years ago, it still had an effect on me.
Since I woke up from that coma, I didn't mentioned my mother again to anyone.
And now I was telling it to Czerina.
Pero masaya ako. Naalala ko pa rin naman ang mama Natalia ko pero kaunti na lang ang sakit na nararamdaman ko. Masaya ako dahil hindi na ako nagkakaroon ng emotional breakdown. Well, 'yon ang sabi sa akin ni Nichole noong nagising na ako, saka niya ako pinagkukuyog.
Isa pa, sa gaan ng pakiramdam ko na ikwento si mama kay Czerina, ay hindi na ako nag-aalala pa sa kalagayan ko.
Nichole would be glad about this progress. Hindi na siya maiiyak at masasaktan.
Wala sa sarili akong napalingon sa katabi kong bedside table. Doon ko nakita ang wala na ngayong lamang pinggan. Kinain na niya ang ginawa kong salad para sa kan'ya.
I smiled inwardly then I looked at her when she spoke.
"You should visit her," komento ni Czerina at ngumiti.
Now that she mentioned it, I remembered mommy Natalia's birthday was nearly three months from now.
Muntik ko nang makalimutan dahil sa sobrang busy ako sa trabaho at sa kakaibang nangyayari sa mga huli naming mga isda dahil sa pabago-bagong panahon.
"I'll visit her soon. Thank you for reminding me," nakangiting sabi ko naman saka ako wala sa sariling napahikab.
Mula sa pagkakasandal sa headboard ng kama ko, ay humiga naman ako nang maayos, samantalang si Czerina naman na nanatiling nakasandal sa headboard ng higaan ay umusog palapit sa tabi ko.
"Sleep. I know you're tired," wika ni Czerina na nakangiti, hinawakan ang pisngi ko bago sinuklay ang buhok ko gamit ang kamay niya.
At dahil sa ginawa ng sirena sa buhok ko, dahan-dahan na namang bumigat ang talukap ng mga mata ko.
Kay tagal kong gustong matulog muli na may sumusuklay sa buhok ko.
The last time was way too long ago when Tito Renante stopped sleeping with me when I reached the age of ten.
