ရင္နင့္ေအာင္ ခ်စ္ရပါေသာ...ငယ္(complete)

part 10

အခန္းထဲတြင္ ငယ္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္။အ႐ုပ္ကို အားရပါးရ ထုကာ ေသာင္းက်န္းေနေလသည္။ပါးစပ္မွလည္း

"လူယုတ္မာႀကီး"
"ငါ့ကို မယူပဲ အေပ်ာ္ပဲ ထားမယ္ စိတ္ကူးေနတာလား မသိဘူး"
"လာမေခ်ာ့ပဲ ဆိုဖာ​ေပၚတင္အိပ္ေနတယ္"
"ေအး အိပ္ေနလိုက္ ဝင္မလာခဲ့နဲ႔"
"ဂါး လဴယုတ္မာႀကီး"
"မရခင္တစ္မ်ိဳး ရၿပီးတစ္မိ်ဳးနဲ႔ "
"စိတ္မမွန္တဲ့ဟာႀကီး"

အေတာ္ၾကာသည္အထိ ေရျပင္ညီ အခန္းထဲသို႔ ေရာက္မလာပါ။ငယ္ ေဒါသထြက္ကာ ဧည့္ခန္းထဲသို႔ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။

ဧည့္ခန္းက ဆိုဖာေပၚတြင္ ေခါင္းအံုးမပါ ေစာင္မပါ အသာအိပ္ေနေသာ ညီ။

ငယ္ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ကာ ၾကည့္ေနရင္း ေရရြတ္လိုက္သည္က

"လူယုတ္မာႀကီး သူက် အိပ္ေပ်ာ္ၿပီး ငါက် မအိပ္ႏိုင္ဘူး အိပ္အိပ္...အဲ့မွာ တစ္သက္လံုးအိပ္ေနလိုက္"

လက္ထဲက ေစာင္ေလးကို ပစ္ခ်ကာ ေျခေထာက္နဲ႔ ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ တက္နင္းလိုက္သည္။ၿပီးမွ ဖုန္ျပန္ခါကာ ျခံဳေပးလိုက္ေလသည္။

(အက်င့္ကို ငါ့လိုပဲ ေကာင္းကို မေကာင္းဘူး)

ငယ္အခန္းထဲျပန္ဝင္ကာ ကုတင္ေပၚက အသစ္စက္စက္ အ႐ုပ္ကေလးကို ထု႐ိုက္ရင္း အေတာ္ၾကာမွ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။

မနက္မိုးလင္းေတာ့ ေရျပင္ညီ ႏိုးထလာသည္။ကိုယ္ေပၚက ေစာင္ေလးကို ၾကည့္ရင္း ျပံဳးမိသည္။ေစာင္ေလးတြင္ ငယ့္ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကပ္ေနမည္ဟူေသာ အသိျဖင့္ နမ္းလိုက္မိသည္။

(နင္မို႔လို႔ မရြံ ့မ႐ွာဟယ္😕😕😕)

ေစာင္ေလးကို နမ္းကာ တယုတယ ေပြ႔ပိုက္ထားေသာ သူမကို ဆံပင္စုတ္ဖြားႏွင့္ငယ္က ထူးဆန္းအံျသ သလို ၾကည့္ေနေလသည္။ၿပီးမွ မခ်ိဳမခ်ဥ္ေလး ျပံဳးျပကာ အသာေ႐ွာင္ထြက္ရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားေလသည္။

ေရျပင္ညီလည္း ႐ွက္႐ွက္နဲ႔ အိပ္ရာသိမ္းကာ ထမင္းပြဲ ျပင္ေနလိုက္သည္။ငယ္တို႔ ထမင္းစားၿပီးမွ ေရျပင္ညီ အလုပ္သြားရန္ ျပင္လိုက္ေလသည္။ဝတ္ေနက်အတိုင္း႐ိုး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္းေလး ဝတ္ကာ အလုပ္သြားေလသည္။ငယ္ကား တဝွါးဝွါးသမ္းကာ အိမ္ေ႐ွ႕ထိ လိုက္ပို႔ေလသည္။