Kabanata XII: Ulan
Warning: Mature Content Ahead
Tiningnan ko ang lamesa na tinungo ni Braylon kung nasaan ang mga magulang ni Aria. Kitang kita ko ang mga ngiti ng magulang niya nang ipakilala ni Aria si Braylon. They look good together. I mean they're on the same age, same strand, they are compatible with each other. Hindi katulad ko, I'm young, naive, and very different from them.
Matamlay akong kumain. Nararamdaman ko ang panginginig ng aking mga kamay habang nakahawak sa mga kubyertos. I'm no good for Braylon, he deserves someone like Aria. Not like me, I'm nothing but a 16 years old girl trying to fit in.
Tumayo na ako at hindi na tinapos ang pagkain dahil nawalan na din ako ng gana. Hindi na ako nagpaalam kay Braylon. Dali dali akong lumakad palabas ng restaurant. I tried calling Mang Kiko habang nag aabang ng masasakyan.
"The number you have dialed is not in service..." pang limang beses kong dial ngunit nabigo pa din. Now what am I gonna do? May taxi ba dito? I tried looking for potential transports ngunit wala. Tahimik ang mga kalsada at kaunti lang ang mga dumadaan na private vehicles. Tumulo ang mga patak ng ulan mula sa mga nagdidilim na ulap. Shit!
Wala pang ilang minuto ay tuloy tuloy na ang pagbagsak ng mga patak. Sumilong ako sa isang malaking puno ang sinubukan ulit tawagan si Mang Kiko. "Come on... Please pick it up!" iritado kong bulong dahil unti-unti na akong linalamig dahil sa malakas na pag ihip ng hangin.
"Serena! Fuck!" narinig kong sigaw ni Braylon nang makita akong nakasilong sa puno. Tumakbo siya palapit sa akin habang may dala-dalang payong. Hinigit niya ang aking braso para makasilong sa payong na hawak niya.
"You told me you're going to wait for me!" iritado niyang saad. His cold stare pierced through me. Nanlamig ang aking katawan dahil sa pag titig niya. Pinahawak niya sa akin ang payong nang makarating kami sa sasakyan niya at dali daling binuksan ang pintuan niya. Tahimik akong sumakay.
Nang makasakay siya ay may hawak siyang tuwalya. Pinanood ko siyang pinupunasan ang kanyang mga braso. His clothes are drenched from the rain habang ang buhok niya ay basang-basa din. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya nang liningon niya ako.
"Why the fuck did you leave, Serena? Pagbalik ko wala ka na! Tangina!" galit niyang sambit.
Nanatili akong tahimik. Pilit kong iniiwasan ang kanyang mga tingin. I don't want to look at him, he's just too much. Hinawakan niya ang aking baba at hinanap ang mga mata ko.
"Why did you leave, Serena?" mas madiin niyang tanong ngayon. He licked his lower lips.
"I—" bago pa ako makasagot ay nagpakawala siya ng ilang mura at pinaglapat ang aming labi. His kisses are full of anger and irritation. In fast motions, the shallow kisses turned into deep passionate ones. Mas lumalim ang kanyang paghalik, I kissed him back. Ramdam na ramdam ko ang pag bilis ng tibok ng puso ko. Hinawakan niya ang beywang ko ang linipat ako sa kanyang mga hita.
His kisses went to my jaw, and neck. Unfamiliar moans escaped my lips. "Braylon..."
"Serena..." he moaned habang tinitignan ang aking mga mata. His kissed me again, mas madiin at mas malalim na ngayon.
"I don't want to see you walk away again." he murmured between kisses. His soft lips went down to my jaw, neck and collarbones. Ang mga kamay niya ay nakahawak sa aking beywang pait sa mahaba at basang kong buhok. Napahawak ako sa bintana ng sasakyan.
The sounds of raindrops and moans surrounds us. I can feel the butterflies in my stomach go wild. Ang kaninang malamig na pakiramdam ay napalitan na ng mainit na mga yakap at halik. His tongue entered my mouth and claimed his dominance. I moaned his name in the drowning sensation. Nalipat ang paghawak ko sa kanyang mga balikat.
I felt a growing bulge on his pants. Napatigil siya sa paghalik. Napadilat ako nang tumigil siya. His lips are now red and swollen. Mapungay ang mga mata niya habang nakatingin sa akin "No.. We shouldn't do this."
Binalik niya ako sa aking upuan at inabutan niya ako ng tuwalya. Pinunasan ko ang aking buhok ang aking mga braso. Hinalikan niya ang aking braso bago niya pinaandar ang sasakyan. Nakatingin lamang ako sa labas buong biyahe. He doesn't want to do it cause I'm young. He likes to do with someone like Aria. Someone who's older and the same like him. Naramdaman ko ang pag kirot ng aking puso. I shouldn't be mad over this kind of things but I can't help it.
"Are you mad?" tanong niya nang maabutan kami ng traffic. Hindi ako sumagot.
"Hey... Please say something. Kanina ka pa tahimik, baby." dagdag niya sabay abot sa mga kamay ko. Agad kong tinanggal iyon.
"Everything's fine, just keep driving." malamig kong sagot. Nakita kong hinampas niya ang driving wheel at nagmura bago pinaandar ito. Pinilit kong matulog ngunit hindi ito naging epektibo. Gising ang diwa ko buong biyahe. My heart is racing and hurting at the same time.
Naramdaman kong hininto niya ang sasakyan matapos ang halos ilang minutong pagbiyahe. Hinaplos niya ang mga buhok ko. I tried to peak ngunit nakita ko lamang siyang nakatitig sa akin. His eyes are full of admiration, anger, and sadness at the same time. Lumayo siya bago suminghap at ginulo ang buhok.
"Tell me what to do.... I keep on falling deeply and I'm scared that I don't know when to stop."
YOU ARE READING
Grievous: Braylon (GS1)
Storie d'amoreLittle Miss Perfect si Serena Anika Balmaceda when she arrived Bulacan. Perfect grades. Perfect family and perfect life. Iisang taga pagmana ng kanilang ari-arian. Prinsesa ng Balmaceda. She is born to be successful. She is born to be perfect. Becau...