Hidden Fortress

Chapter 1

Chapter 1:

"Hi love!" napatingin naman ako sa pintuan at nakita ang lalaking pinaka-mamahal ko. Hinalikan muna niya ako bago tumabi saakin. He's spoiling me with his kiss, as always.

"May babae ka no?" biro ko sa kanya.

"Tss. One is enough, my woman is enough" sabi niya at yumakap saakin. He buried his face on my stomach. He is the clingy kind of boyfriend.

"How's work, love?" tanong ko sa kanya habang nakatingin sa laptop ko. I am starting my business. I am a doctor, at wala akong duty ngayon. Kaya nag-aaral ako kung papaano ko palalaguin ang negosyo ko.

"Stressful" sabi niya. Naramdaman ko naman na mas humigpit ang pagkakayakap saakin. My business will not go away if I baby, my baby for a moment right? Isinarado ko ang laptop k at inilagay sa gilid.

Hinawakan ko ang buhok ni Hunter at pinaglaruan iyon. My Hunter Coleman, is a drop dead gorgeous engineer. Plus that he's sweet, clingy, caring, etc. I couldn't wish for more.

"Love?" tawag niya saakin.

"Yes?"

"What if I fall in love with another woman?" natigilan naman ako sa sinabi niya. Fall in love with another woman? Bakit niya tinatanong to? Hindi na ba niya ako mahal? I cannot force him to love me, pero ipagpapalit niya talaga ako?

"Are you tired of me?" malungkot na tanong ko sa kanya.

"No, no, love" sabi niya at agad na umupo at humarap saakin. He cupped my face and looked at me intensely. His eyes are saying something.

"I love you, okay?" sabi niya. Tumango naman ako sa sinabi niya. I can't afford to lose him. He's been my protector.

"Always remember that. It will always be you" sabi niya at hinalikan ako sa labi.

As Hunter starts kissing me, all I can feel is hunger, longing and love. Hindi na naming napagtuunan ng pansin ang isa't-isa dahil sa mga trabaho naming. We lack communication these days.

Naramdaman ko na naglalakbay na ang mga kamay niya. From my face down to may waist. He planted kisses on my neck, I bet he also leave marks. My silly boyfriend. We've been together for almost 4 years now, but still we didn't do sex.

Napatigil ako sa paggulo ng buhok niya ng maramdaman ko na inilayo na niya ang mga labi niya sa leeg ko. Tinignan ako ni Hunter ng may mga ngiti sa mga labi. Nagulat ako ng isiniksik niya ang mukha niya leeg ko.

This time he's not kissing me. Nararamdaman ko ang marahan niyang paghinga. I knew it. Hunter is a gentleman. He respects me and marriage. I still want to get married to him before sex.

"Cuddle me, love. I missed you" sabi niya at hinigpitan ang pagkakayakap saakin. Niyakap ko siya pabalik at ipinikit ko na rin ang mga mata ko. I missed you, my Hunter.

--

"Doc, may surgery po kayo mamaya" sabi ng nurse saakin. Damn, ilang surgery pa ba ang gagawin ko ngayong araw? This is stressing me out. Tumango ako sa nurse at pumunta na sa room naming mga doctor.

Pumasok ako at nakita ko ang best friend ko na nagbabasa ng libro. If I am not mistaken she is studying psychiatry right now. Tahimik akong lumapit sa kanya at marahan na kinatok ang desk niya. Napatingin naman siya saakin kaya ngumiti ako sa kanya.

"Lunch? You look so stressed" sabi ko sa kanya.

"OMG?! Really? Do I look like a zombie right now?" O.A. na sabi niya. Tinanguan ko lang siya.

"OMG! Mirror! Give me a mirror!" natatarantang sabi niya. Ipinasok ko ang kamay ko sa bulsa ng lab coat ko at kinuha ang salamin. Agad ko itong ibinigay sa kanya.

"Tss. You're still beautiful Willow" sabi ko at inirapan siya. Kung stressed siya, mas stressed ako. Hunter's been cold to me, after that night. Hindi na siya gaanong clingy.

I understand that he has a lot of works to do but what about me? I am starting my own hospital, I have a lot of surgeries and patients to take care of. Still, I give time for him. I know, mali ang mag-isip, pero hindi ko maiwasan na hindi isipin ang sinabi niya saakin.

What if he falls in love with another woman? What if he will leave me too? Sino ang magiging karamay ko? Am I not worth it? Is he not meant for me? Iwinaksi ko na lamang ang nasa isip ko at tahimik na naglakad kasama si Willow.

Pumasok kami sa isang restaurant ni Willow na katabi lang ng hospital na pinagtatrabahuan namin. Nag-presinta siya na lang daw ang mago-order kaya tumango na lang ako sa kanya at nagsimula ng maghanap ng upuan.

Napili ko ang upuan na malapit sa bintana. Umupo na ako doon at tahimik na hinihintay si Willow. Naramdaman ko naman na nagri-ring ang cellphone ko kaya kinuha koi to sa coat ko at tinignan kung sino ang tumatawag.

It's Hunter. Sinagot ko ang tawag at agad na inilagay sa tenga ko ang telepono ko.

"Hi Love!" masiglang bati ko sa kanya.

"Hello Love, how are you?" malambing na tanong niya sa kabilang linya. Hindi ko maiwasan na hindi kiligin. I really thought that he's being cold to me, but look at him, he's checking on me!

"I have a lot of work to do love" sumbong ko sa kanya. Hindi na nga siguro ako makakauwi sa bahay namin dahil marami akong aasikasuhin na pasyente ngayong gabi.

"Aw, I think you need a lot of rest to do love"

"Yes, anyways hindi ako makakauwi mamaya"

"Okay, just be careful love. I love you" sabi niya. We exchanged I love you's, before I hang up the phone. Sakto naman na dumating na si Willow kaya kumain na agad kami.

"You know Celestine, mabuti ka pa may jowa" sabi ni Willow habang ngumunguya ng pizza niya.

"Tss. The right one will come to you. Just wait" sabi ko sa kanya. Hunter Coleman, is my first boyfriend, and I also feels that he's my last. Wag niya lang akong ipagpalit.

"Matagal na akong naghihintay Celestine! Wala pa rin talaga. Wala ngang ka spice-spice itong buhay ko, mag-aral lang ng mag-aral ang ginagawa ko" sabi niya saakin, natawa naman ako sa expressions ng mukha niya.

"Love is unpredictable. You wouldn't know when will cupid hit you" sabi ko at uminom ng kape ko.

"Tss. Pero mabuti nga sayo at hindi nagloloko si Hunter" sabi niya. Muntik ko ng maibuga ang iniinom ko ng dahil sa sinabi niya. Naalala ko nanaman ang sinabi saakin ni Hunter. That "what if I fall in love with another woman" is making me anxious.

"Of course, hindi magloloko si Hunter. He loves me" sabi ko kay Willow at the same time kumbinsi sa sarili ko. Hindi ko alam, pero nagsisimula na akong magduda kay Hunter.

"Just like love, a woman with a stripper attitude is unpredictable too, Celestine. You wouldn't know when will they hit your man too!" sabi niya saakin.

"Tss. Stop with your kontrabida attitude nga Willow. Hindi hahanap ng iba si Hunter" sabi ko sa kanya at agad na tinungga ko ang kape ko.

"I know that you trust your man that much, Celestine. Pero hindi natin mapagkakatiwalaan ang mga babae sa panahon ngayon" sabi niya saakin.

"Also, dapat lang talaga hindi magloko si Hunter. Ako ang tatapo sa kanya, kapag sinaktan ka niya" dagdag pa niya.

And by that. I am starting to doubt my own boyfriend.

--

Herannie