الحب الغير مقصود بقلم رانيا وجدى ..

الفصل ١٤

بعد ان انطلق جاسر من قصر الشناوى اخذ اخيه وذهب فى مكان بعيد وكانوا طوال الطريق صامتين..حتى وقف جاسر بالعربيه فى مكان خالى من الناس وخرج من العربيه وسند بظهره عليها..ولم يمر وقت كبير عليه حتى خرج اليه سيف ووقف جانبه..

جاسر بهدوء: فوقت ولا لسه..

سيف: انا فايق اصلا..

جاسر: ماشى يا عم الفايق ..انت ليه بتعمل فى نفسك كدا..

سيف: بعمل ايه .. ما انا عادى اهو..

جاسر: لأ منتش عادى.. فى حد عاقل يعمل اللى انت وآسر عملتوه..

سيف: يا سلام ما انتو بتعملوا اكتر من كدا.

جاسر بصوت عالى: يا اخى افهم احنا غيركم..

سيف: غيرنا فى أيه بضبط عاوز افهم..

جاسر بحزن: غيرك فى انى مليقتش حد يقولى الصح من الغلط انى اتحرمت من حنيه الام واهتمام الاب فى انى طفولتى عمرى ما عشتها وبسبب امك وانت عارف..

سيف بألم: يا بختك..نظر له جاسر فتابع سيف وقال: ايوه متستغربش يا بختك على الاقل لو امك كانت عايشه كانت خدت بلها منك لاكن انا عايشه ولا اكنها معايه وابوك كرشنى من البيت ومفكرش يسأل عليه يبقى مين الاحسن فينا..

جاسر : طب خلاص نبقى صحاب اشطا..

سيف بإبتسامه: اشطا..

جاسر بمرح: بقى بتشرب حشيش دا وانا فى سنك كان طموحى فى الحياه اهرب من حصه مس عفاف كتكوا البلا جيل مهبب..

سيف: هههههه لأ دا انت فاتك كتير..

جاسر: اه بقيتوا تعكسوها دلوقتى..

سيف: انا بلا فخر اخر مره رحت خت رفد اسبوعين..

جاسر بإستغراب: هو انت مش بتروح المدرسه..

سيف: لا يا عم احنا اخر سنه وانا آسر قررنا منروحش..

جاسر: يا بنى الكلام ده فى مدارس الحكومه مش الانترناشونال..

سيف: عادى يا عنى..

جاسر: طب المدرسه مش بتسأل..

سيف: بتبعت على الإيميل لماما وطنط سحر بس انا و آسر بنمسحهم..

جاسر : ازاى يا فالح ..

سيف بضحك : اصلك غالباً يا عنى الفون بتاع ماما على فونى وكذلك الامر مع آسر..

جاسر بغباء: ازاى..؟؟!

سيف: مهكرنهم..

جاسر بصدمه: يخرب بتكم دمغكم دى ااايه..بس برضوا لازم تروحوا المدرسه وانا هقول لادم  يخلى آسر يروح المدرسه..وانت اوعدنى انك تروح..

سيف بضيق: مش هروح غير لما آسر يجى معايه.. تمام..

جاسر بإبتسامه: تمام.وعاوز كمان نكون اصحاب  ...