Jaze parin
"Kayo ba?" Napalingon ako sa gawing itinuro ni Aya.
"Hindi, alam nyo namang priority ko ang pag aaral diba?" Ang tinutukoy nila ay si Allen Nikos na ka- klase rin namin.
Nasa grade ten na kami at halos patapos narin ang pasukan ang bilis talaga ng panahon.
"Eh ano M.U ganon?" Saad naman ni Chris.
"Parang ganon but more than that." Sagot ko.
"Gulo hah." Komento ni Anne.
Napabuntong hininga ako kasi totoo namang magulo ito. Hindi ko alam kung tama bang nadawit ako kay Allen.
Para kasing mali parang hindi tama. Hayst.
Mag iisang buwan palang naman itong Mutual relationship namin at alam ko ring gusto ko sya pero bakit may bumabagabag parin sa akin.
"Ayos kalang?" Napatingin ako sa nagsalita si Allen na pala.
Tumango ako at hinanap ang mga kaibigan dahil biglang nagsi- alisan.
Tahimik lang kaming magkatabi ni Allen the usual silence pagmagkasama kami komportable ngunit parang kulang.
Mabait at sweet si Allen matalino, palakaibigan hindi mahirap e- approach.
The next day ay may ginawa kaming community service sa simbahan ay naglinis kami.
Ngunit ang hindi inaasahan ay ang oaang taong dumating. Nagkipagbatian sa mga ka- klase namin at ang huli sa akin.
Hindi magandang biro ang makita ko ito ulit dahil may kung anong napupukaw sa damdamin ko.
"Hi." Naka ngising bati nito walang iba kundi si Jaze Aled.
Ngumiti lang ako at binaling sa mga kaibigan ang atensyon. Nahagip ng mata ko si Lynand na nakataas ang kilay sa akin.
Halos isang taon ko na itong hindi nakita kaya nakatulog ang damdamin ko para rito pero alam ko sa mga oras na ito ay nagigising uli.
Pasimple kong hinaplos ang bandang may puso ko dahil sa lakas ng tibok nito.
At mukang alam ko na kung bakit parang may mali sa amin ni Allen dahil ito yon, si Jaze parin.
Ano ba naman itong pinasok ko? May masasaktan pa talaga ako.
Bakit kapa nagpakita Jaze? Okay na sana kaso bumalik kapa.
