Can You See My Eyes?

6

Mina awkwardly tapping her fingers on the table. Sila lang ni Chaeyoung sa loob ng room at hindi sila nag uusap. Nakasuot ng earphone ang katabi niya, habang siya nahihiwagaan sa kulay na yun. Gusto na niyang umuwi para hanapin ang ibig sabihin ng kulay na yun.

Napatingin siya sa orasan. Snack time na. Kinuha niya ang baon niyang sliced fruits at yogurt.

Mina: Chaeyoung, gusto mo?

Chae slowly look at her. Mina looks terrified because of his freezing eyes.

Chae: Mind your own business Miss.
Mina: Ang sungit mo naman.
Chae: Ganito na ako noong wala ka pa. Don't bother to talk to me.
Mina: How can you say that? I'm glad to talk to you. Gusyo kitang maging kaibigan.
Chae: I don't do friends. Shut up

Napabalik nalang ng tingin si Mina sa kanyang meryenda. Kasungit naman ng isang yun. Dahil sa inis ay kumain nalang siya. She's like stabbing the piece of melon due to annoyance.

Hanggang mag gabi na, hindi pa rin niya makausap si Chaeyoung. Napakaintimidating kasi ng lalaki. Natapos na ang duty ni Mina, si Chae ay may 3 hours pang gugugulin.

Inayos na niya ang gamit niya, sinuot na rin nya ang kanyang eyepatch. Nagpaalam na si Mina sa kanilang manager at saka umuwi.

Pagdating niya sa bahay, agad siyang dumiretso sa kanyang vanity mirror at saka hinanap ang book.

Mina: TYUZU!!! Saan mo nilagay yung book ko?

Hindi niya ito mahanap, si Tzuyu ang huling humawak nun e.

Tzuyu: Ate andito ako sa sala, binabasa ko ung book mo!
Mina: Hay nako naman..bat di ko siya nakita sa sala?

Nagpunta na siya sa sala at nadatnan si Tzuyu na parang prinsesa na nagmemeryenda habang nagbabasa.

Tzuyu: Dali dali kang nagpunta sa kwarto natin di mo ako pinansin. (Pout)
Mina: Sorry Tzuyu, di kita napansin kakamadali.
Tzuyu: Oh ito na. Kalahati palang nababasa ko.
Mina: Salamat.

Umupo siya sa tabi ng kapatid at hinanap ang kulay na yun. As she flipped the pages, variety of colors were presented. Nakacategory ang mga iyon every shades of primary, secondary and neutral colors. May mga caution rin doon.

Napahinto siya paghahanap nang mahagip niya ang kulay na kapareho nun.

Mina: Dark grayish blue....(charcoal)
Tzuyu: Bakit yan ate?
Mina: Depressing mysterious life...
Tzuyu: Ay! Nabasa ko yan ate. Isa siya sa aura of forsaken.
Mina: Aura of Forsaken?
Tzuyu: Uh hah, ibig sabihin ang mga taong may aura ng mga kulay na nasa listahan ay ang mga sumuko na sa takbo ng buhay.
Mina: What? He's forsaken?
Tzuyu: He? Sino?
Mina: Ah wala wala
Tzuyu: Nako mukhang may nanliligaw na agad sayo ate ah? First day palang!
Mina: Nako Tzuyu, tigil tigilan mo ako sa pang aasar mo ha baka gusto mong isumbong kita kay Ate Jihyo dahil nag half day lang ngayon.
Tzuyu:H-ha?! Pano mo nalaman?
Mina: Secret..
Tzuyu: Hala sorry ate, kasi naman e, naiinis ako sa kaklase ko.
Mina: Bukas pumasok ka buong klase mo. Mahirap ang walang pinag aralan.
Tzuyu: Oo na ate, pero sino nga yung tinutukoy mo?
Mina: Di talaga titigil ne?
Tzuyu: Sino kasi yun?
Mina: Yung katrabaho ko. I saw his aura. It's plain charcoal. Iisa lang ang kulay nito e tatlo, originally.
Tzuyu: Talaga!? Isa lang!?
Mina: Oh bat gulat na gulat ka?
Tzuyu: Ate ! I saw something at the bookmark.
Mina: What do you mean?

Kinuha ni Tzuyu ang libro at hinanap ang bookmark. Inabot niya iyon nang makita niya.

" If you find that single aura, clung into him..so you can both live."