Can You See My Eyes?

30

Nilagyan ni Chae ng isang bugkos ng daisy flowers ang loob ng locker na siyang naging lagayan ng jar ng abo ni Somi. She was cremated, desisyon iyong ng magulang ng dalaga dahil hindi nila makayanan ang itsura nitong bugbog sarado.

Chae: Somi.... Kumusta ka na?

(Somi: Eto hindi matahimik... )

Chae: Pasensya ka na ngayon lang kita nabisita ulit...naging busy kasi ako e

(Somi: Busy kay Mina? You almost forgot me! Kung hindi pa binanggit ng kapatid ni Mina ang pangalan ko, hindi mo pa ako maaalala.)

Chae: Sana ay okay ka lang kung nasaan ka man ngayon. You should have peace in your heart now...

(Somi: Paano? You're my peace?)

Chae:...kasi ako, masaya na ang puso ko. Nakaya ko ng makawala sa lungkot dahil sa pagkawala mo. Siya si Mina.. She's beautiful and serene. Minsan madaldal. She filled my broken and forsaken life.

(Somi: Chae... Please sabihin mo sa akin na mahal mo ako..na si Mina'y panakip butas mo lang! Inagaw ka niya sa akin!)

Chae: Kung ginugulo mo si Mina, please tumigil ka na. Wag mong pahirapan ang babaeng tinulungan akong mabuhay ng masaya sa mundong ito. You should be thankful, pinasaya niya ako. She never hates you... Nang ikwento ko ang istorya natin, wala siyang sinabi.

(Somi: Chae... she doesn't hate me....but I hate her...inagaw ka niya sa akin... ikaw na lang ang taong nagluluksa sa pagkawala ko, tapos mawawala ka pa?

Chae: Mahal kita, Somi...

Napaluha si Somi sa kanyang narinig. Her anger faded and tears rushes through her face instead of blood.

Napaluha na rin si Chae habang nakatingin sa litrato ni Somi. He carressed the glass.

Chae: I loved you but I love her. Kung iniisip mo na inagaw ka niya sa akin, nagkakamali ka. Wag mo na siyang pahirapan parang awa mo na. Ako ang nagkagusto sa kanya. Her parents saved me from death, dapat tayong magpasalamat doon dahil hindi mo ako nakilala kung hindi dahil sa kanila. I am paying my gratitude by loving their lovely daughter. Please rest in tranquil and peace.

Chae put his forehead on the glass and pray.

Chae: Hindi kita kakalimutan pangako. Ypu will always in my heart..

Nanlambot si Somi sa kanyang narinig. Miss na niya ang lalaking umiiyak sa harap niya ngayon. Ayaw niya itong nakikita ng ganito..

She hugged him. Nakaramdam ng lamig si Chae, pakiramdam niya ay may yumayakap sa kanya. He continue to wail his heart out. That tears are for hoping Somi will stop hurting his Mina.

Somi: Salamat Chae... Patawad...

Somi slowly vanished and has smile on her face.
~

Sa ospital, narinig ni Mina ang boses ni Jeongyeon. Maraming tao sa loob ng kwarto niya, nararamdaman niya iyon. She can hear Jihyo, Tzuyu, Nayeon, Sana and Jeongyeon.

Naalala na niya ngayon kung saan niya nakita ang aura ni Sana, she's same with her lil sister, Tzuyu. They're both girl..paanong sila ang tinadhana?

She's having a personal dilemma. Sasabihin niya ba iyon kay Tzuyu? Eaither yes or no, may maaapektuhan.

She saw Nayeon's too. And it's same with Jeongyeon. Misty rose, ivory and gray...

Ang inakala niyang itinadhana sa kanya ay tinadhana pala sa kaibigan ng kanyang ate.

Jeongyeon: Kumusta na ba siya?
Jihyo: Ganun pa din..di pa rin nagigising..
Nayeon: I pitied her..nakakahaggard rito sa ospital. It's suffocating.
Jeongyeon: Hindi naman, napakaganda pa rin ni Mina kahit isang linggo na siya dito.

Sinamaan ng tingin ni Nayeon si Jeongyeon. Natawa naman si Jihyo sa dalawa. Maingay ang paligid ngayon dahil lima silang nasa loob nun maliban kay Mina.

Sana and Tzuyu are having unseen battle. Inis na inis si Tzuyu kay Sana dahil sa panlalandi nito sa kanya. Gusto na niyang ipatapon sa dagat. Napakakulit!

Nayeon: Kumusta nga pala ang manliligaw mong si Daniel?
Jihyo: Hoy ano ka ba
Tzuyu: May manliligaw ka pala ate
Jihyo: Hay, bored lang yun. Napakawrong timing manggulo.
Nayeon: nako! Sinasabi mo lang yan! Magkakatuluyan din kayo nyan.
Jihyo: tumigil ka nga dyan.

Nakikinig lang si Mina. Naiinggit na siya. Gusto na niyang magsalita. Lumalim pa ang usapan ng mga ito at napunta sa resignation ni Jeongyeon. Napag alaman niyang nagresign na ito at nakahanap ng ibang trabaho.

Mina's eyelids feel so heavy. Nakatulog ito at parang kumikirot ang kanyang ulo at mata. Para bang may nagpapako sa kanyang ulo.

Her dizziness leads her to sleep...

~

Somi did vanished not because she ascended. Nagtungo ang kaluluwa niya sa ospital kung nasaan si Mina. Tulog ito, pati ang mga kapatid nya.

She leaned on Mina's ear and whisper.

"You can open your eyes, I have a gift for you."

Matapos niyang ibulong iyon ay naglaho na siya. She smiled as she ascend. A wicked one.

~

Jihyo: Chae! Gumalaw na ang daliri ni Mina!

Nagpunta agad si Chae sa ospital nang mareceive niya ang text ni Jihyo sa kanya. Nagmamadaling tinungo nya ang kwarto ni Mina. Naroon ang doctor na chinicheck ang kanyang mata.

Tulog pa rin ito ngunit sabi ng doctor ay maya maya lang ay magigising na ang dalaga. They're so delighted for Mina's consciousness, soon.

1 hour later....

Mina slowly opened her eyes....

Napatayo naman ang tatlo at hinarap si Mina. Hinang hina na nilingon nito ang mga tao sa harap niya ngayon.

Her vision is blurry but can see auras.. nang luminaw ang mga ito, nakita niya ang mga nakangiting tao.

Kumunot ang noo niya dahil sa naramdaman niyang sakit sa ulo.

Jihyo: Thanks God you're awake now Mina!
Tzuyu: Salamat naman at nagising ka na ate!
Chae: Thank you for opening your eyes...

Nakatitig lang si Mina sa mga ito.

Mina: Sino kayo?