Can You See My Eyes?

13

Humilom na ang sugat ni Mina ngunit ang puso niyang kumakabog ay hindi pa. Wala yatang gamot sa nababaliw na puso.

Ganun na lamang ang epekto ng sinabi sa kanya ni Chaeyoung ilang linggo na ang nakalipas. Ang boses ng lalaki ang palagiang umuukupa ng kanyang utak. That stimulates her heart beats.

Kinakabahan siya habang papasok sa control room. Ngayon ulit siya makakapasok sa lugar na ito. Inayos nya ang eye patch niya bago tuluyang pumasok.

Mina: Good morn---

No one's inside. Walang Chaeyoung na abalang nakikinig sa musika. Nagtataka man ay umupo nalang siya sa kanyang pwesto. Her phone beeped and their manager message her.

Ma'am: I'm sure you're confused kung bakit mag isa ka ngayon. Your shift is 10 AM to 4PM and Chaeyoung's 4PM to 11 PM. Pasensya at ngayon ko lang nasabi. Have a good day.

Napasimangot siya sa nabasa. Bakit magkaiba na sila ng oras? Hindi na niya tuloy makikita ang lalaking yun. Sayang ang kinabog ng dibdib niya kaninang papasok siya.

Tinext na lang niya si Chae.

Mina: "I'm sad we're not going to see each other."

Dalawang minuto muna ang lumipas bago nagreply si Chae.

Chae: "I'm glad."

Napa "huh?" sa isip si Mina. Anong ibig sabihin nun? Another message was sent.

Chae: " I will not see you anymore."

Parang may tumusok na karayom sa kanyang puso. Kahit nasaktan ay nagreply pa rin siya.

Mina: "Ano namang ibig sabihin nun?"
Chae: "No need to find explanation. That's it."
Mina: "bakit ka naman natuwa na hindi tayo magkikita?"
Chae: " I don't do friends with people, hindi ka exemption."
Mina: "Binisita mo ako, that means we're friends now."
Chae: "That's because I'm guilty. Wag kang assuming."

Napabuga siya ng marahas na hininga sa hangin. She can't believe what she's reading! Wag daw siya assuming!? Napaka-argh!

Inilapag ni Chaeyoung ang kanyang cellular phone nang hindi na nagreply pa si Mina. Kailangan niyang idistansya ang sarili niya. He was seduced by her eyes. Her inviting look is bewitching and he's going nuts!

Nirequest niya talagang paghiwalayin sila ng shift. Kung dati ay sabay na sabay sila, ngayon ay salitan na. Ayaw niyang ma-attach sa dalaga. Noong huli siyang naattached sa isang babae, nasaktan siya ng sobra sobra.

Tiningnan niya ang kanyang gitara na maalikabok na. Ilang taon na niya iyong hindi nagagamit, he can't use it even he want to. Baka marinig niya lang ang strum nito'y mapaluha na siya.

His life is in the darkness. He's forksaken for some reason. Hindi siya humahanap ng paraan para makaalis sa dilim na iyon. Mananatili siya sa ganung posisyon. Iyon lang kasi ang magagawa niya para sa babaeng minahal niya.

Sumusunod lang siya sa agos ng buhay, hindi siya nagbabago. Hindi niya binabago ang ugali, pananamit at mismong buhay niya. He like the life he has now.

Ngunit nang dumating si Mina, gusto niyang kumawala sa dilim na yun at sumama sa maaliwalas na buhay ng dalaga. Kahit gustuhin niya, hindi kaya ng konsensya nya.

Pauwi na si Mina, ngunit gusto niyang makita si Chae kahit sandali lang. Nasa labas na siya ng mall, sa tabi ng entrance. Patingin tingin siya sa kanyang munting relo.

Ilang sandali pa ay nakita na niya ang hinahanap niya. Suot nito ang usual outfit niya.

Mina: Chae!

Kumaway kaway si Mina para agad siyang makita. Nakita siya ni Chae pero hindi siya pinansin. Hinarangan niya ito.

Mina: Chae...
Chae: Umalis ka sa daanan.
Mina: bakit mo ako iniiwasan?
Chae: Malelate na ako
Mina: May 1o minutes ka pa.
Chae: Umalis ka dyan
Mina: Are you aloof with me? Am I bothering you too much?

Chae flatly stared at her. Nakita na naman nito ang mukha ng dalaga at takip ng kanang mata niya.

Chae: Oo kaya lumayo ka sa akin.

Chae hammered her poor heart. Tuluyan ng nakapasok sa loob ng mall si Chae at siya'y napako sa pwesto.

Guard: 'wag niyo po sayangin ang oras niyo sa lalaking iyon. Pihikan talaga siya sa kahit na kanino.

Napalingon siya sa guard na nagsalita. She saw a handsome and young guard. Nginitian na lamang niya ito. Naglakad na siya palayo parang natalo sa lotto.

Umuwi siyang lantang gulay. Nawalan siya ng gana. Papasok na siya sa kanilang gate nang makita niya ang pamilyar na bulto ng babae.

Mina: Ate!

Napahinto ang babae dahil sa pagtawag niya. Tinitigan niya si Mina at mabilis na tumakbo palapit sa kanya. Akala niya ay hihinto siya sa harapan niya ngunit binangga siya't nilampasan.

Mina: Ouch!

Natumba siya dahil sa pagbangga sa kanya. Nilingon niya ang babae pero wala na ito.

Mina: Ano bang problema nun?

Nanghihinang tumayo siya. She saw a piece of rectangular paper. Parang bookmark iyon. Kinuha niya ito. Blue bookmark. She flipped it and saw a message.

"Tighten up your loosen grip"