Busy ako sa mga paperworks sa aking lamesa ng tumunog ang intercom ko na naka konekta sa opisina ni boss.
"Yes boss?" Pagsagot ko.
"Come here for a minute." Maikling sabi nito. Mabilis naman akong tumayo at tinungo ang pintuan ng kanyang opisina. Pagkatapos ng pangatlong katok ay pumasok na ako. Nakita ko siyang nakaupo sa kanyang swivel chair at ang atensyon ay nasa hawak na folder.
Tumikhim muna ako para makuha ang kanyang atensyon. Hindi naman ako nabigo dahil umangat ang kanyang ulo at ngumiti na tumingin sa akin.
"Take a sit please." Tumango naman ako at umupo. "You are friends with the owners of the Brothers Real Estates, right?" Tanong nito sa akin na nakataas ang isang kilay.
Tumango naman ako. "Yes. Actually mga itinuturing ko silang nakatatandang kapatid."
"Good. So sasama ka sa akin ngayon, because I'll be having a meeting with them. So you" turo niya sa akin "will be coming, with me."
I rolled my eyes. "Boss bibili ka ba ng lupa?"
"Hindi, bibili ako ng ulap." Sarkastiko nitong sagot. "Of course. I need to meet them, kasi kailangan ko ng commercial land. I'm planning on building another mall in the province. Kasi nahihirapan ang mga taga probinsya. Kailangan pa talaga nilang pumunta dito para lang makapuntang mall, makakagastos pa sila ng malaki, ang pamasahe nila ay makatulong pa sa iba nilang pangangailangan. So why not build a mall near them? Oh diba negosyo na naman, makakatulong pa." Masayang bahagi nito sa akin.
"Unfortunately, yes. Tama yang naisip mo boss. So balik na ako? Anong oras ba ang meeting niyo?"
"Lunch time."
"Okie dokie." Lumabas na ako ng kanyang opisina at bumalik sa aking lamesa para matapos ang mga kailangan ng matapos para mapirmahan na ni big boss. Tsk. Lokong big boss.
"So kailan mo sila nakilala?" Tanong nito sa akin habang nagda drive papunta sa restaurant na napag-usapan nila.
"Bata pa ako kilala ko na talaga sila. Taga doon din ang mga iyon sa amin. Sikat nga sila dahil walang tulak kabigin kong mukha at katawan ang pag-uusapan." Sagot ko.
Tumaas naman ang kilay nito sa akin. "Kasali ba sa mga kuya na iyan yung first love mo?" Nanunudyong tanong nito. Masama ko naman siyang tinignan. Ang lalaking ito pinaalala pa!
Inirapan ko siya. Tumawa lang ito ng mahina.
A part of me wants to see him again. Also a part of me doesn't . Yes I missed him. But, you should learn to miss someone without wanting them back.
If that someone once caused you pain, he will eventually repeat it if you'll accept him again.
"Yes." Mahina kong sagot. Sa abot ng aking makakaya, ayokong sariwarain ang sugat sa puso ko sa pag-alala ng nakaraan.
"Ah.. you're into older men? So pwede ako." Nakakaloko itong ngumiti sa akin. Napa hagikhik naman ako.
"To answer your question. Yes I'm into older boys. Not that old, but older than me, a few years ahead to be exact. But you? Nah! mas prefer kong kaibigan ka." Totoong sabi ko. Ayaw ko kasing masira ang nabuo naming pagkakaibigan kung papatulan ko ang pagpapansin niya sa akin. At saka may hinihintay itong bumalik.
Umakto naman itong nasaktan sa sinabi ko "ouch! That hurts. Na friendzone ako." Madramang sabi niya.
Natawa nalang ako sa pagdadrama niya. Nang makarating kami sa restaurant na pagmamay-ari ng kaibigan nito ay sabay kaming pumsok. Iñigo's Reataurant.
Pati ang lalaking ito nagpahiwatig sa akin pero na turn down din katulad nitong si Emett. Pero we stay as friends pa rin.
"Good noon sir! Ma'am!" Bati sa amin ng lalaking nakatoka ngayon sa pinto. Bago na naman.
"Where's Iñigo?" Tanong nito sa halip na bumati pabalik. Nginitian ko nalang ang staff. Nakakahiya talaga ang lalaking ito oh!
Sasagot na sana ang kaharap ng may nagsalita sa likuran namin. "My man! Emett, and hello there lovely Lady Daserie. How are you?" Kinuha nito ang aking kamay at hinalikan ang likod ng aking palad. Uminit naman ang aking pisngi sa ginawa nito.
Hindi pa din ako sanay. "I'm okay naman. Ikaw? Kamusta? Ang restaurant?" Tanong ko pabalik.
"Ah! The restaurant is doing great. But me? Still lonely and single, ready to mingle, especially if ikaw ang ka mingle." Iñigo.
Natawa naman ako sa pagiging hokage niya sa salita. "Your into it pa din. Sorry to burst your bubble but I'm not into mingling."
Bu musangot naman ito sa sagot ko. "You just broke my beating heart for you babe." Natawa nalang kami ni Emett sa pinagsasabi ng kaibigan. Emett and Iñigo loves calling me different kinds of endearment at first. Eh sa nainis ako sa dami kaya they settle in calling me babe and sweetheart. Ah this sweet men.
"Off this way, nandoon na ang mga kasama natin." Pagkaraan ay sinabi nito. Sumunod naman kami ni Emett sa kanya. Pagka pasok sa private room only for VIPs ay natulos ako sa kinatatayuan ng unang bumungad sa akin na mukha ay ang mukha niya.
Shit! Kanina lang pinag-uusapan namin siya ni Emett ngayon nandito na. Wait? What??? Bakit siya andito?
O to the M to the G, oh my gosh. Don't tell me siya ang panglima sa kanila?
"Finally your here Emett." Sabi ni Benj. "And you brought our baby." Sabi naman ni Ian. Umismid ako.
"Oh your baby?" Emett chuckled at the endearment the guys are calling me.
"Stop." Sabi ko sa kanya pero binaalewala lang nito ako at natawa pa ang damuho.
"Sweetheart, baby ka pala nila?" Natatawang tanong nito.
"Yes babe, kaya pala ayaw mong tawagin kitang baby kase may tumatawag na sayo niyan." Inis na sabi ni Iñigo. Binilatan ko lang siya.
"Yes we call her baby kase siya ang bunso sa aming magkakaibigan. And you are?" Mark.
This cold guy!
"I'm Iñigo, the owner of this Restaurant, at isa sa makakasama niyo sa meeting ngayon." Sagot naman nito.
"Oh please take a seat everyone." Sabi ni Joshua na naunang umupo. Sumunod naman kami sa kanya hindi pinapansin ang lalaking kasama nila, na kanina pa nakatingin sa akin.
Mga lalaking ito walang sinabi tungkol sa kanya. Edi sana ready ako. Fuck! At saka akala ko ba galit sila sa ginawa ng lalaking ito sa akin noon? This men has a lot explaining to do.
"So let's order first."
"Sweetheart What's yours?" Umingos naman si Iñigo sa aking tabi.
"Babe you should try my new creation. It tastes delicious." Iñigo.
"Gosh baby! Ang dami mong boys." Singit ni Ian. As usual papansin. Binilatan ko siya.
"Kong isumbong kaya kita kay Val."pananakot ko dito. Umirap lang siya sa akin.
Tumawa lang ang mga kalalakihan sa lamesa dahil sa sinabi ko kay Ian. Ano ba ang nakakatawa doon?
Gosh!
~Imnotyours_48~
BINABASA MO ANG
Prince Jasper Silvestri
RomanceKuya Series #1 Completed Karamihan sa atin kahit sa murang edad ay nagkaroon na ng crush. Matanda man o bata. Artista man o hindi. Kaklase o kaibigan. Hindi maiiwasang humanga sa opposite sex o pwede rin sa kauri. Katulad nalang ni Deila Daserie a...