Prince Jasper Silvestri

Prince 28

"Well, mabuti at nakita na niya ang fiancee niya." Sabi ni Prince.

"Oo nga eh, you know? I'm so happy talaga for Emett dahil sa wakas at na wakasan na ang matagal na niyang paghihintay." Ani ko.

Ngumiti lamang ito at ipinukos ang atensyon sa pagda-drive. Sinundo niya kasi ako sa opisina nabigla na nga lang ako at nasa labas na siya naghihintay habang nakahilig sa kanyang sasakyan. Hindi kasi siya nagsabi na susunduin niya ako. Sabi niya lang kanina 'see you tonight'? Hint na ba yun?

Well, wala naman akong magawa. Kinaiinisan ko lang ay may free show pang naganap ang mga kababaihan kanina ng hindi pa ako nakakalabas. Ang lokong lalaki kase sa labas pa talaga ng sasakyan naghintay eh, pwede naman sa loob diba?

Haynako! Tapos na, wala na akong magawa. Kaya ito, sinusuyo niya ako sa pamamagitan ng pagkain ng dinner sa Daisies Garden Restaurant. Yes! Kong saan ko siya ulit unang nakita.

"Didn't know that you are territorial." Aniya.

I roll my eyes. "Of course I am. Anong akala mo ikaw lang?" I look at him pointedly "dude, I am okay?"

Tumawa naman siya ng mahina. Binaling ko sa labas ng bintana ang aking tingin. "Can I open the window?" Tumango naman siya kaya binuksan ko ang bintana ng sasakyan. I sigh in contentment ng malanghap ang sariwang hangin ng pilipinas.

Natawa nalang ako sa sarili. Pilipinas talaga Daserie? Isa ka pang weird.

"Honey?" Bumaling ako kay Prince ng tawagin niya ako sa endearment niya sa akin.

"Yes?"

He sigh nervously. Nagtaka naman ako, I know he's weird not literally speaking, but now? I think he really is acting weird, literally.

"What is it?" Tanong ko ulit. I can feel him, contemplating in telling me. And it's first time na hindi niya masabi ng diretso ang bagay na gusto niyang sabihin sa akin kasi dati naman walang pasabi siyang magbahagi sa akin kung ano ang iniisip niya.

"Well..." he stop to nervously lick his lower lip. "Don't be jealous okay? I'm telling you this para hindi ka mag-isip ng kung ano-ano." Aniya. He look at me expectantly.

Kumunot ang noo ko pero tumango din naman. "Ano ba kasi iyan? You're scaring me." Wika ko sa kanya. Totoo, nababahala ako sa akto niya.

"Nandito si Joana sa Pilipinas." He muttered lowly.

Napabuga ako ng hininga na hindi ko alam na pinipigilan ko pala. I also got tense because of his stiffness.

I can feel his glances at me. I stared at him, "You don't have to be scared in telling me things like that. I'm happy you told me early." Pagod kong sabi.

Kinuha naman niya ang aking kaliwang kamay na nakapatong sa aking hita at pinagsalikop ang aming mga kamay, hinalikan niya ang likod ng aking palad.

"I'm not scared, it's more to say that I am worried that you might leave me when you will know that she's here." Aniya.

Na touch naman ako sa sinabi niya. He's not scared that I might snap at him kong malalaman kung nandito ang ex fiancee niya. Mas nag-aalala siyang iwan ko siya dahil nandito ang babaeng alam niyang pinagseselosan ko.

Kinalas ko ang aking kamay sa kanyang mga hawak ng makitang malapit na kami sa restaurant. Na disappoint naman siya ng bumitaw ako pero dahil lang naman sa gusto kong makapag park siya ng maayos.

Nang matigil ang makina ng sasakyan ay kinabig ko siya palapit sa akin na ikinabigla niya.

"Thank you for always thinking about my feelings. But don't worry okay? I'm willing to take the risk now. Because I love you, and I will fight for us." Hinalikan ko siya ng mabilis sa labi.