[Beatrice's POV]
"Uuwi ka na ba after this?" tanong niya.
"Uhm. Yup. Wala naman na kong ibang pupuntahan eh." siguradong sagot ko.
"Hatid na kita." ano daw? Hatid nya ko? Waah. Papatayin mo talaga ko sa kilig Harvey Altamirano. Hindi ko alam kung anong isasagot ko. Anu ba yan, naghihintay siya sa sagot ko. Napatingin kasi ako sakanya.
"Uhm. Harvey. Nakakahi-" hindi na naman ako pinatapos.
"Wala naman akong gagawin. Kaya ihahatid na kita. Way ko na to ng pasasalamat sa pagsabay mo sakin maglunch ngayon." mukha namang nag-iinsist si Kuya. Kaya, sige. *smile*
"Okay." at ayun, tumayo na kami at nagstart maglakad. Sinusundan ko lang siya, papunta kami ngayon sa parking lot ng school, kung saan nakapark ang kotse niya.
"Gusto mo ng ice cream?" tanong niya. Napansin siguro niya na nakatingin ako sa isang store ng ice cream bago dumating ng parking lot. Ndi ako sumagot, umiling ako which means ayoko.
"Tara. Bili tayo." sabi niya kahit tumanggi ako. Pero wala naman akong magagawa, sino ba namang makakatanggi sa ice cream diba? Kayo ba kaya niyo? :D
"Rocky road sakin ha!" sabi ko.
"Umiling-iling ka pa kanina, gusto mo din pala." aba at tinawanan pa ko. Loko talaga tong isang to, kung di lang kita...
"Edi wag nalang!" sabi ko. Nagtampo na ko eh. Hahah. :D
"Sus, nagtampo pa." huling sinabi niya, at lumapit na siya sa store para bumili. Ako naman, umupo sa isang bench.
Habang wala si Harvey, kung anu-ano ang naiisip ko. As in, kung anu-ano!
"Bulaga!" nang-gulat ang loko.
"Ay palakang kabayo na may pakpak!" over ang pagkagulat ko noh. Hahaha. Walang pakealamanan. :D
"Sorry. Hahahaha. Masyado yata kitang nagulat." first time ko siya narinig tumawa. Lagi lang kasi siyang nakangiti. Inabot na niya sakin ung ice cream. Syempre, tinikman ko na agad-agad. :D
"Uhhh. Ang sarap!" sabi ko.
"Wala naman yatang hindi masarap para sayo. Hahahah." natutuwa talaga akong marinig ang tawa niya. *smile*
"Grabekanamansh. Ehshamasharapstalagaeh." dila sa Ice Cream. Haha. Sabihan niyo na kong gross eh sa masarap talaga. Yummy!
"Nagsasalita ka na naman ng pang-alien. Hahaha." tumawa ulit sya. Ang sarap pakinggan.
"Pang-alien ka dyan. Hahaha." sabay hampas ko sa braso niya. Ayaw kasi tumigil sa pang-aasar eh. Buti nga. :D
BINABASA MO ANG
The Underlined Truth
Short Story"Sometimes, we need to accept that the truth hurts. But then again, living in a world full of lies is more painful." - Unknown
